بسکتفا، بهترین سایت بسکتبال ترجمه‌ی اختصاصی مقاله‌ای از دیو استریکلین، مربی بسکتبال را برای شما علاقه‌مندان به آموزش بسکتبال آماده کرده که امیدواریم مطالعه‌ی آن را مفید بیابید. با بسکتفا، بهترین سایت بسکتبال همراه باشید.
چند وقت پیش این فرصت برایم پیش آمد که یک بازی بسکتبال مقطع راهنمایی، یک بازی بسکتبال مقطع دبیرستان، یک بازی بسکتبال کالج جونیور، یک بازی بسکتبال منطقه‌ی ۱ NCAA و یک بازی بسکتبال NBA را در پنج روز پیاپی تماشا کنم. من قبلاً بازی‌های زیادی را در هر کدام از این سطوح رقابت تماشا کرده بودم، اما هیچ‌وقت در پنج شب پیاپی، پنج بازی در سطوح متفاوت را تماشا نکرده بودم. این تجربه برای من یادآور نکته‌ی بسیار مهمی بود.
اینکه پشت‌سرهم سطوح بالاتری از رقابت را دیدم باعث شد راحت‌تر بتوانم تفاوت قد و هیکل و استقامت بازیکنان هر کدام از این سطوح بازی بسکتبال را تشخیص دهم. زمین بسکتبال مقطع راهنمایی با وجود اینکه ابعاد فیزیکی کوچکی داشت اما حتی زمانی که همه‌ی بازیکنان برای گرم کردن وارد زمین شده بودند، باز هم بسیار بزرگ به‌نظر می‌رسید. برعکس، اندام درشت بازیکنان بسکتبال NBA باعث می‌شد زمین بسکتبال آن‌ها بسیار کوچک به‌نظر برسد، هرچند درواقع ابعاد فیزیکی بزرگ‌تری داشت.
اما بارزترین تفاوت میان سطوح مختلف رقابت، سرعت بازی‌ها است. در سطوح بالاتر نه‌تنها خود بازیکنان از لحاظ فیزیکی سریع‌تر و چابک‌تر هستند بلکه بازی‌شان هم با سرعت بیشتری انجام می‌شود. آن‌ها سریع‌تر می‌دوند، سریع‌تر دریبل می‌کنند، سریع‌تر دفاع می‌کنند، سریع‌تر پاس می‌دهند، سریع‌تر توپ‌ربایی می‌کنند، سریع‌تر پرتاب می‌کنند و … به عبارت دیگر، هرچه سطح بازی بسکتبال بالاتر باشد، ضرب‌آهنگ کلی بازی هم سریع‌تر و سریع‌تر می‌شود.
این نکته برای بازیکنانی که آموزش بسکتبال را جدی می‌گیرند چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که صرفاً برای اینکه «هم‌سطح» بازیکنان سطح بالاتر از خود شوید باید سریع‌تر و چابک‌تر از الان بازی کنید. و برای اینکه در میان بازیکنان سطح بالاتر از خود «بدرخشید» باید مهارت‌هایتان را آنقدر بهبود ببخشید که در عین سریع‌تر بودن، کارآمدتر و دقیق‌تر هم باشند!
با وجود اینکه بیشتر بازیکنان از این نکته‌ی مهم در آموزش بسکتبال مطلع هستند، ولی وقتی به زمین بسکتبال می‌روند تا تمرین کنند آن را فراموش می‌کنند. برای مثال، موقع «کار کردن» روی مهارت پرتاب توپ، به سمت توپ قدم می‌زنند، آن را برداشته و تا ناحیه‌ی پرتاب سه امتیازی قدم می‌زنند، توپ را پرتاب می‌کنند و دوباره همان فرایند را با سرعتی آرام و آهسته تکرار می‌کنند. چهل‌و‌پنج دقیقه بعد دارند برای دوستانشان تعریف می‌کنند که چه تمرین سختی داشته‌اند، درحالی‌که عملاً حتی یک پرتاب با سرعت بازی واقعی هم انجام نداده‌اند. البته این در مورد تمرین کار با توپ و پاس و غیره هم صدق می‌کند، اگر که اصلاً این تمرین‌ها را انجام دهند.
آموزش بسکتبال برای سطح بالاتر را به تعویق نیندازید
بارها شنیده‌ام که بازیکنان می‌گویند: «موقعی که به سطح بالاتر برسم سخت‌تر و سریع‌تر و با تمرکز بیشتری تمرین خواهم کرد.» غلط است! این دسته بازیکنان معمولاً به سطح بالاتر نمی‌رسند و اگر هم از سر خوش‌شانسی جایگاهی در سطح بالاتر پیدا کنند، سال اول را در تلاش برای سازگار شدن با سرعت و انرژی بالاتر آن سطح، هدر می‌دهند. کافی است نگاه کنید و ببینید چقدر بازیکن «خوب» کلاس هشتمی هست که نمی‌تواند حتی به یک تیم سطح پایین مقطع دبیرستان راه پیدا کند. چرا همه‌ی سال‌اولی‌ها در تیم کالج نمی‌درخشند و همه‌ی روکی(تازه‌وارد)های NBA ستاره از آب درنمی‌آیند؟ منتقدان معمولاً می‌گویند دلیل آن این است که این بازیکنان به‌اندازه‌ی کافی «خوب» نیستند، اما واقعیت این است که آن‌ها چون مجبور شده‌اند با سرعتی بالاتر از آنچه که به آن عادت داشته‌اند بازی کنند، نمی‌توانند کارآمد ظاهر شوند.
اگر رویای شما این است که از سطح فعلی‌تان بالاتر رفته و فعالیت حرفه‌ای‌تان را تا جای ممکن پیش ببرید، پس آموزش بسکتبال برای سطح بالاتر را آنقدر به تعویق نیندازید که دیر شود. هربار که در تمرین تیمی حضور پیدا می‌کنید، یا تنهایی روی مهارت‌هایتان کار می‌کنید، یا در زمین بسکتبال پارک با دوستانتان بازی می‌کنید، سعی کنید با سرعت و انرژی بیشتری بازی کنید. توانایی شما برای به‌کارگیری مهارت‌هایتان با سرعت و دقت بالاتر چیزی است که تعیین می‌کند موقع شروع فصل بعد در زمین بسکتبال باشید یا روی کاناپه.
از اینکه با مطلبی دیگر همراه بسکتفا، بهترین سایت بسکتبال بودید، ممنونیم. امیدواریم انگیزه‌ی شما برای پیگیری آموزش بسکتبال با مطالعه‌ی این مقالات افزایش یابد. مقالات بعدی بهترین سایت بسکتبال در راه هستند.
