هیچ چیز در دنیای بسکتبال عجیب نیست – مگر اینکه زن باشید. برعکس سوپراستار های NBA، لبران جیمز، استفن کری، و جیمز هاردن، بسکتبالیست های زن برای ماندن ددر WNBA دوبرابر زحمت می کشند و نصف درآمد مردان را دارند.
بر اساس گزارش CNBC بازیمنان زن 20 درصد حقوق مردان معمولی NBA را دریافت می کنند. حداکثر درآمد زنان 110،000 دلار است، که فرسنگ ها از بالاترین دستمزد مردان فاصله دارد. 89 بازیکن از 157 بسکتبالیست زن تنها به یک دلیل لژیونر هستند: دست مزد بیشتر، مانند مایا موور از تیم مینستا، نکا اومیک از لس آنجلس اسپارکس و چین پارکر از تیم شیکاگواسکای. با اینکه درآمد خوبی دارند و به نسبت بازی کردن در آمریکا بیشتر شناخته می شوند و قابل احترام هستند اما یک مشکل دارند: بازی کردن برای هردو لیگ در سال به معنی نداشتن زمان برای استراحت است.
میانگین حقوق بازیکنان WNBA حدوداً 71،635 دلار است و حقوق پایه 50،000 دلار است و این در حالی است که در لیگ اروپا دستمزد بازیکنان از 100،000 دلار شروع می شود.
برای کامل بودن مطلب باید اضافه کنم که حداقل دستمزد NBA 582،180 دلار است یعنی ده هزار دلار بیشتر از فصل قبل و جالب است که حقوق داور در لیگ NBA – شخصی که حتی ورزشکار حرفه ای هم نیست – 150،000 دلار است، یک داور بیشتر از بازیکن بسکتبال زنان در آمد دارد.
برای نشان دادن تبعیض در درآمد ورزشکاران بهتر است به لیست پردرآمد های ورزش در سال 2018 بپردازیم، لیستی که شامل ورزشکاران با بالاترین دستمزد ها در 23 کشور مختلف بود و نکتۀ قابل توجه این است که در این لیست نام حتی یک ورزشکار زن هم وجود نداشت.
البته WNBA تنها لیگی نیست که در زمینۀ دستمزد بین بازیکنان زن و مرد تبعیض قائل می شود. بعد از سال ها نا برابری در دستمزد، زنان فوتبالیست تیم آمریکا به توافقی با فدراسیون فوتبال آمریکا رسیدند مبنی بر داشتن هتل های بهتر و امکانات بیشتر به نسبت قبل و دو سال پرداخت حقوق بیشتر به دلیل تفائت فاحش دستمزد مردان با زنان فوتبال در سال های قبل.
به عقیدۀ لیسا بوردرز، رئیس بسکتبال زنان آمریکا یکی از دلایل کم بودن میزان در آمد، تبعیض جنسیتی است. «بیاید رو راست باشیم هنوز هم تبعیض جنسیتی در جوامع حضور دارد. مردم معتقدند که زنان نمی توانند ورزشکاران بهتری باشند. واقعاً یک دیدگاه آزار دهنده است، اما اگر شانس تماشای بازی و دیدن بازیکن و یا تجربۀ بازی را نداشته باشید احتمالاً دیدگاه شما هم همینطور است. ما از مردم می خواهیم که بازی ها را تماشا کنند و سپس تصمیم بگیرند.»
با وجود دستمزد های بسیار کم در مقایسه با دیگر لیگ ها، در لیگ WNBA تعداد بازیکنان با مدرک دانشگاهی بسیار زیاد است. تنها لیگی است که مجاز بودن برای ثبتنام اولیۀ نیازمند چهارسال تحصیلات آکادمیک بعد از دورۀ دبیرستان است.
تحصیلات نقش مهمی در ورود به این ورزش دارد، چهار شاخۀ تحصیلی مرتبط با بسکتبال مردان و زنان چه در طول دوران بازی چه بعد از آن وجود دارد: دورۀ NBA Basketball Operation Association، دورۀ NBA با نگرش شغلی، دورۀ دستیار مربی، و شاخه ای که اخیراً اضافه شده است مدرسۀ مدیریت هاروارد و NBA: ورود به تجارت.
بوردرز رئیس WNBA افزود: « وقتی به ورزشکاری حرفه ای نگاه می کنیم، آیندۀ مطمئنی ندارد. میانگین بازی مفید برای یک زن بسکتبالیست 5 سال است. این 5 سال باید جوری باشد که نه تنها موفقیت شغلی بلکه موفقیت در زندگی را هم برای بازیکنان به ارمغان بیاورد. زنان این رشته برای برنامه ریزی آینده بسیار محتاطانه رفتار میکنند. خیلی از آن ها مشاغلی خارج از دنیای ورزش دارند که آرام آرام به یک کارآفرینی یا کسب و کار کوچک تبدیل می شود.»
انجل مک کارتی (Angel McCoughtry)، ماریسا کولمن (Marisa Coleman)، کپی پاندکستر (Cappie Pondexter)، تامیکا کچینگز (Tamika Catchings) ، این چهار زن نه تنها در زمین بازی در لیگ WNBA درخشیده اند بلکه درآمدشان از ورزش را برای پول بیشتر سرمایه گذاری کرده اند. این افراد در دانشگاه هاروارد کلاس های تجارت گذرانده اند، در قسمت اداری NBA کار کرده اند و وارد دنیای مد هم شده اند.
