بسکتبال از جمله ورزشهایی است که اکثر کودکان با دیدن آن به وجد میآیند تا آن را فرا گیرند. البته این موضوع و علاقه در کودکان دارای قد بلند بیشتر صدق میکند. در این مطلب میخواهیم به علایق کودکان و همچنین روش صحیح یک مربی برای مواجه با چنین شاگردانی برای تبدیل شدن به یک بازیکن بسکتبال بپردازیم.
تبلیغات رسانهای و بازیهای رسمی که به صورت زنده از تلویزیون پخش میشوند تاثیر زیادی در انتخاب یک کودک برای ورزش مورد علاقه خود دارد. مثلا اگر بازار فوتبال داغ باشد آنها تحت تاثیر سن به این ورزش علاقه مند میشوند، اگر بازیهای مهم بسکتبال و یا والیبال در جریان باشد و اکثریت خانوادهها و جامعه آن را دنبال کنند، باز هم تحت تاثیر جو و سن به این رشتههای ورزشی علاقه مند میشوند. اکثر کودکانی که قد بلند نیز دارند از جانب خانواده و یا در ناخودآگاه خود ترغیب میشوند که به سراغ بسکتبال و یا والیبال بروند که کودک با توجه به علاقه خود شاید یکی از این ورزشها را برای خود انتخاب نماید.
اصولی کار کردن و پایه ریزی تمرینات به صورت پایهای به بازیکنان مبتدی و بازیکنان حرفهای در طول زمان کمک زیادی میکنند. نکاتی مانند آموزش ساختار یک حمله پیش رونده در زمین میتواند در نوع خود هوشمندانه باشد ولی در دراز مدت بهترین کار برای ایجاد کشش در بازیکنان نیست. صادقانه باید گفت، کودکان تا زمانی که مربی در زمین نباشد از این حملات استفاده نمیکنند. کسی که هدایت تیم را برعهده میگیرد باید تمرینات را همیشه عوض کند. این کار باعث میشود که شما وقت کافی را برای تمرین مهارتهای ضروری داشته باشید.
نحوه کار کردن با توپ و شناخت آن به کودکان کم سن ( از مهدکودک تا ۸ سال) میتواند تجربه سختی برای هر مربی باشد. سعی کنید این روند را با بازی و سرگرمی پیش ببرید. به یاد داشته باشید که آنها کودکان کم سنی هستند. به مربیان این رده سنی پیشنهاد میشود که بسیار محتاطانه عمل کنند. چراکه چیزهایی که مربیان تلویزیون اجرا میکنند و یا آموزشهایی که مربی مدارس ابتدایی در زمین پیاده میکنند با آموزشهای شما متفاوت است. به یاد داشته باشید که مربیان این رده سنی صرفاً برای آموزش کودکان فعالیت نمیکنند و سن شاگردان آنها ممکن است از ۱۵ تا ۳۵ سال هم تغییر کند که طبیعتاً با تجربهتر از کودکان هستند چراکه در بازیهای مختلفی شرکت کردهاند. بنابراین با کودکان با احتیاط رفتار کنید.
خود را به عنوان مربی بشناسید
بیشتر بخوانید: با انواع پاس در ورزش بسکتبال آشنا شوید
یک مربی چه وظایفی را در قبال کودکان دارد؟
در واقع شما به عنوان مربی باید به نکات زیادی توجه کنید. اساسیترین مسئلهای که باید به آن توجه کنید مدیریت تیم است. نکات کلیدی آموزشی که باید در قبال یک کودک ۶ یا ۸ و یا ۱۰ ساله رعایت کنید چیست؟
شاگردان شما باهم متفاوت هستند. بعضی از آنها به دلیل علاقه به بازی با توپ و در ارتباط بودن با همسالان خود در زمین حضور دارند. بعضی دیگر انرژی کافی را در زمین ندارند. در این صورت این وظیفه مربی است که آنها را شناسایی کند و آنها را برای بودن در جمع و بازی در زمین آماده کند. این شاگردان ترجیح میدهند که در گوشه زمین بایستند و تا پایان تمرینات صبر کنند و سپس سریع به خانه بروند و جلوی تلویزیون بنشینند. تعداد کمی از آنها در زمین مشارکت فعال دارند. بنابر این باید درباره آن دسته از کودکانی که کمتر در زمین مشارکت میکنند به دقت تصمیم بگیرید و آنها را به میانههای زمین بیاورید.
هر کودک باید در زمین، اوقات مفیدی را سپری کند
برای اکثر کودکان ( ۵ تا ۸ سال) اولویت اولیه یک مربی این است که به اندازه کافی در زمین پر جنب و جوش عمل کند. به همین دلیل پویایی و فعالیت تیم در فعالیت فردی اعضای آن خلاصه میشود. در یک برنامه تمرینی که یک بازیکن کاری برای انجام دادن نداشته باشد ، ناخودآگاه به دنبال حرکت و فعالیتی میرود تا انجام دهد و البته که این فعالیت او مطابق میل شما نخواهد بود. بنابراین سعی کنید که کودک را در زمین فعال نگه دارید و حرکات او را در زمین با سرگرمی همراه کنید.
در بسکتفا بخوانید : چگونگی انتخاب یک پست بسکتبال
مربی باید به کودکان انرژی مثبت تزریق کند
بازیکنان شما دو چیز را منعکس میکنند: احتیاجات و هویت شما. اگر میخواهید که بازیکنانتان باهم رفتار مناسب و قاطعی داشته باشند شما هم باید متقابلاً این رفتار را با آنها داشته باشید. بازیکنان باید بدانند که چه زمانی خوب عمل میکنند. به عنوان مربی زمانی از بازیکنانتان راضی خواهید بود که آنها در برابر آموزشهای شما مسئولانه رفتار کنند و در غیر این صورت با سرزنش شما مواجه خواهند شد. اکثر مربیان این کار را انجام میدهند. بعد از مدتی، میبینید که برای شاگردانتان تأیید شما اهمیت زیادی پیدا میکند. در کل باید نسبت به آموزشهای ضروری که به بازیکنان دادهاید و آنها در زمین پیاده میکنند واکنش مثبتی نشان دهید و از آنها چه در جمع و چه به طور خصوصی قدردانی کنید.
استرس و عادات عصبی برای مربی در زمین ممنوع است
کودکان به دلیل طیف سنی که دارند هر چیزی را به سرعت یاد میگیرند و این یادگیری میتواند در جهت منفی نیز به سرعت افزایش پیدا کند. یک مربی باید بتواند تمام رفتارهای عصبی خود را کنترل کند تا این موضوع را به یک کودک یاد ندهد. علاوه بر یادگیری کودک این موج عصبانیت در چهره یک مربی میتواند آسیب زیادی را از لحاظ روحی و حتی یادگیری به کودک وارد نماید. به همین خاطر سرمربی به صورت کامل باید بتواند خود را کنترل کند که در مطلب بعدی سایت بسکتفا بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.