در تعقیب تیم دانکن بزرگ

احتمالاً جالب ترین و عجیب ترین خبر در مورد تعطیلات خارج از فصل NBA مربوط به همین امسال باشد که یکی از دیوانه وار ترین تعطیلات لیگ بوده است:

نه دوئل های دو نفره در شهر نیویورک، نه درخشش فوق العاده بازیکن آزاد تیم نتس در برابر تیم نیکس، نه تجدید اتحاد آتشین جیمز هاردن و راسل وستبروک در هیوستون، هیچکدام مثل خبر رسمی ۲۲ جولای که اعلام کرد تیم دانکن (Tim Duncan) به عنوان یکی از اعضای کادر مربیگری گرگ پوپوویچ (Gregg Popovich) در سن آنتونیو دوباره به دنیای بسکتبال برگشته است، شوکه کننده نبودند.

در نتیجه دیدن بازی های تیم اسپرز در اسرع وقت تبدیل به یک کار واجب برای عاشقان بسکتبال می شود. دیدن دانکن در قامت مربیگری قطعاً لذت بخش خواهد بود. در این شرایط مخصوصاً دیدن بازی افتتاحیه اسپرز با حضور دانکن روی نیمکت، جذابیت این قضیه را بیشتر و بیشتر می کند.

تیم دانکن که در دو دهه دوران بازی حرفه ای اش، بر خلاف بسیاری از ستاره ها، همواره از شهرت، معروفیت، دوربین و مصاحبه فراری بود، حالا که تصمیم گرفته بعد از سه سال بازنشستگی از انزوای نسبی خارج شود و در کنار سرمربی پاپ ظاهر شود، قطعاً شنیدن دلایل این بازگشت آن هم از زبان خود دانکن جذاب خواهد بود.

اما دلتان را خوش نکنید.

در پاسخ به درخواست های بیشمار خبرنگاران کنجکاو و مشتاق، دانکن از طریق تام جیمز (Tom James) مدیر رسانه ای کهنه کار تیم اسپرز، اعلام کرد که او این فصل قصد ندارد هیچ مصاحبه ای انجام دهد.

هیچ مصاحبه ای!

آیا او به این سیاست سختگیرانه اش پایبند خواهد ماند؟ تجربه های قبلی به ما می گوید که او به سیاست و شیوه کاری اش وفادار است و بر روی حرف خودش باقی می ماند. دقیقاً همان طور که در پایان نوزدهمین فصل بازی اش در NBA یعنی فصل ۱۶-۲۰۱۵ به طور ناگهانی اعلام کرد که دیگر بسکتبال بازی نمی کند و تمایلی هم به انجام هیچ نوع مصاحبه ای ندارد. تا امروز هیچکس موفق نشده با او در مورد بازنشستگی ناگهانی اش مصاحبه کند. پس قطعاً هیچکس هم موفق نخواهد شد، حداقل تا پایان این فصل، در مورد حضور او در کنار زمین از زبان خود دانکن چیزی بشنود.

البته این فقط خبرنگاران نیستند که درگیر کنجکاوی شده اند. در روز ۵ نوامبر (مصادف با ۱۴ آبان) در سالن بسکتبال آتلانتا، در میان حضار کوین ویلیس (Kevin Willis) هم دیده می شود. او که سال ها قبل یکی از چهره های شاخص تیم آتلانتا هاوکس بود، بعدها به تیم اسپرز پیوست و در فصل ۰۳-۲۰۰۲ با این تیم به قهرمانی NBA رسید. کنجکاوی و اشتیاق برای دیدن دانکن بزرگ، او را هم به آن سالن کشانده بود.

ویلیس گفت: «خیلی عالی است. من عاشق دیدن دوباره او در سالن هستم. هیچ وقت تصورش را هم نمی کردم. من واقعاً هرگز تصور نمی کردم که تیم به عنوان مربی برگردد. اما حالا این اتفاق افتاده است. چرا که نه؟ او وقتی که مشغول کار کردن با بازیکنان دیگر است، انگار بهترین و آخرین معلم جهان است».

دانکن قبل از شروع بازی، شروع به گرم کردن با سنتر ذخیره جیکوب پوئلتل (Jakob Poeltl) و ستاره قدیمی لامارکوس آلدریج (LaMarcus Aldridge) می کند، و این برای طرفدارانی که زودتر از موعد به سالن رسیده اند شبیه به یک نمایش جذاب است. دانکن کمی موهایش را از حد معمول بلندتر کرده و مدل بافت درشت را برای این موها انتخاب کرده است. او در حالی که یک شلوارک ورزشی تیم اسپرز با طرح کماندویی به پا کرده و همان زانوبند بزرگ معروف و همیشگی اش را روی زانوی چپش بسته است، مشغول تمرین با پوئلتل و آلدریج می شود.

در ۱۸ نوامبر (مصادف با ۲۷ آبان) در شهر دالاس، تیم دانکن در فاصله بین جلسات تمرینی قبل از بازی، مشغول انجام دراز و نشست با پوئلتل و آلدریج روی زمین سفت راهرو مجاور رختکن بود، کاری که این روزها دستیاران مربی ها معمولاً انجام نمی دهند. همچنین در طول مسابقه وقتی از روی نیمکت می جهید تا روی شانه و سینه بازیکنان تیمش بکوبد و به آنها روحیه بدهد، خاطرات دوران بازی خودش را برای همه زنده می کرد، همان روزهایی که تونی پارکر (Tony Parker) و مانو جینوبلی (Manu Ginobili) در کنارش بودند و با وفاداری از هم پشتیبانی می کردند.

پوپوویچ در مورد او می گوید: «وقتی یک بازیکن خیلی جوان، دانکن بزرگ را در کنار خود می بیند که دستش را به دور گردنش انداخته و او را راهنمایی می کند و به او مشورت می دهد، تأثیر این قضیه از کاری که من می توانم انجام دهم بسیار بیشتر و بهتر است».

از راست: بکی همون  –  گرگ پوپوویچ  –  تیم دانکن

اگرچه برای تبدیل شدن به یک مربی تمام وقت، می بایست ابتدا به صورت کمکی و پاره وقت شروع به کار کرد، اما دانکن در طی چند فصل گذشته این مرحله را از سر گذرانده، چون در این مدت او به صورت خصوصی و به طور منظم مشغول آموزش و تعلیم بازیکنان سنتر تیم سن آنتونیو در مرکز تمرینی باشگاه اسپرز بوده است. با پذیرش یک جایگاه در نیمکت تحت هدایت پوپوویچ، در واقع دانکن متعهد به پوشیدن همان کت اسپرتی شده که از آن متنفر است، متعهد به انجام مسافرت های طولانی همراه تیمش و دوری از بچه هایش شده، و متعهد به پذیرش مسؤلیت هدایت تیم در شب های سختی مثل شب ۱۶ نوامبر (شب ۲۵ آبان) شده است، همان شب شکست در مقابل تیم پورتلند، که بعد از اخراج ناگهانی پوپوویچ، علیرغم حضور بکی همون (Becky Hammon) باتجربه، هدایت اصلی تیم به عهده دانکن گذاشته شد.

صحبت ها و شایعات اولیه حاکی از آن بود که دانکن، بکی همون و دیگر دستیار رده بالای اسپرز یعنی ویل هاردی (Will Hardy) به صورت مشترک هدایت کل تیم را برعهده گرفته اند، اما پوپوویچ بعد از بازی روشن کرد که دانکن مسؤل و هدایت کننده اصلی بوده است. و البته در اولین تایم آوت بعد از اخراج پوپوویچ از زمین کاملاً مشخص بود که دانکن مشغول ارائه دستورات تکنیکی و تاکتیکی به بازیکنان اسپرز است.

مسئله تیم دانکن و سن آنتونیو

بکی همون این شانس را دارد که به اولین سرمربی زن در لیگ NBA تبدیل شود

وقتی از دریک وایت (Derrick White) مدافع سال سومی تیم سن آنتونیو خواستند تا در مورد نحوه مدیریت و هدایت تیم توسط دانکن توضیح بدهد، او با یک لبخند گفت: «فکر نمی کنم هنوز کسی به شیوه او عادت کرده باشد».

طبیعتاً ریشه اختلاف به آنجایی بر می گردد که اگر یک بار دیگر پوپوویچ از کنار زمین اخراج شود، قرار است چه اتفاقی بیفتد. پیشرفت و ارتقای دانکن در سایه این قضیه قرار گرفته که دفعه قبل، او بیش از همون و هاردی در باخت تیم در مقابل پورتلند مسؤل بود. از طرف دیگر این نکته را هم باید در نظر گرفت که قرار نیست هر بار که پوپوویچ از کنار زمین اخراج شد، تیم اسپرز فقط متعهد به اجرای یک فرمول ثابت باشد. پس ممکن است انتظار برای دیدن بکی همون در مقام اولین سرمربی زن در یک تیم از لیگ اصلی مردان، حتی برای فقط برای یک بازی، کمی بیشتر از توقع همگان طول بکشد.

اما آینده اسپرز در این فصل هنوز مبهم و راز آلود است. آنها از ۱۰ بازی آخرشان در این فصل فقط یک برد بدست آورده اند و ۹ بار بازنده از زمین خارج شده اند. اوضاع آنها در جدول هم چندان مساعد نیست. اگر سریعتر به فکر بهبود نباشند ممکن است نتایج اسف بار فصل ۹۷-۱۹۹۶ برایشان تکرار شود. در آن فصل از ۸۲ بازی عادی ۶۲ باخت و فقط ۲۰ برد به دست آوردند و یکی از قعر نشینان جدول شدند. و البته این همان فصلی بود که در پایانش آنها توانستند دانکن را از بین جوانان تازه نفس گزینش و جذب کنند.

در حال حاظر احتمالاً بزرگترین مسؤلیت تیم دانکن به عنوان یک مربی تازه کار، حمایتی است که در پشت صحنه می تواند از پوپوویچ انجام دهد، چون همین دو سه ماه قبل تیم ملی آمریکا در مسابقات جام جهانی بسکتبال در چین با هدایت پوپوویچ به رتبه تحقیر آمیز هفتم رسید و به همین دلیل خود پوپوویچ در حال حاضر احتیاج به یک پشتیبان قوی و مقبول دارد.

تیم اسپرز فصل قبل امیدوار کننده ظاهر شد و توانست ۴۸ برد و ۳۴ باخت را کسب کند، اما این فصل باید امیدوار باشند که بتوانند با بازگشت دژونت موری (Dejounte Murray) از آسیب دیدگی و ارائه یک دفاع پویا وضعیت خودشان را بهبود ببخشند. حتی با وجود نگرانی مداوم در مورد توانایی موری برای هماهنگی با آلدریج و دمار دروزان (DeMar DeRozan) تیم سن آنتونیو در کمال شگفتی رتبه ششم موثرترین خط حمله لیگ را در اختیار دارد، چون نکته این است که هیچکدام از آنها شوتزن های ۳ امتیازی ماهری نیستند. ولی مشکل اصلی اینجاست: سن آنتونیو از نظر توان دفاعی، رتبه افتضاح ۲۶ را در لیگ دارد، و آمار های پیشرفته تر به طور مکرر نشان می دهند که مقصر اصلی این ضعف دفاعی کسی نیست جز دروزان.

ظاهراً در پاییز سال آینده نام تیم دانکن وارد تالار مشاهیر بسکتبال خواهد شد، پس به احتمال زیاد بالاخره می توانیم حرف های او را بشنویم. حتی یک آدم کم حرف و محافظه کار مثل دانکن هم وقتی که قرار باشد در سال ۲۰۲۰ در کنار کوبی برایانت و کوین گارنت در تالار مشاهیر ماندگار شود، حتماً سخنرانی جالبی را ارائه خواهد کرد.

به هرحال هنوز اوقات پر تنشی در تگزاس جنوبی در جریان است که بیشتر از جواب، حاوی ابهام و سوال می باشد. تیم اسپرز به طور ناگهانی کنجاوی و توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده است.

تا چه زمانی گزارشگر های سرسخت می توانند تیم اسپرز را نادیده بگیرند؟ برای یک آدم حرفه ای که در زمستان همین امسال به سن ۷۱ سالگی می رسد، قهرمانی المپیک با تیم ملی آمریکا و با ستاره های درخشانش چقدر وسوسه کننده خواهد بود؟ جدایی بازیکنی مثل کاوی لنارد (Kawhi Leonard) چقدر در افت و سقوط اسپرز تأثیر داشته است؟

فعلاً آینده متلاطم و آشفته تیم اسپرز از دانکن بیشتر جلب توجه می کند. پوپوویچ و یارانش بعد از ثبت رکورد ۲۲ بار حضور متوالی در مرحله پلی‌آف NBA قطعاً لیاقت یک مهلت کوچک را دارند، و البته به شرطی که این نوار رکورد قطع نشود، به احتمال بسیار زیاد آخر ماجرا در ماه آپریل (تقریباً مصادف با اردیبهشت) همه شگفت زده خواهند شد، مثل شگفتی دیدن تیم دانکن در یک کت و شلوار مناسب.