بازیسازی کمک می کند تا احساس غرق شدن نکند و او می خواهد در بازی کنترل حمله تیم را بر عهده داشته باشد. فصل گذشته لیکرز اشتباه بزرگی را در بکارگیری از لبران جیمز داشت و او نمی توانست به هم تیمی هایش که به توپ نیاز داشتند کمک کند.
لبران جیمز می تواند به بازیسازی در لیکرز کمک کند
البته این استراتژی پاسخی به مشکل لبران جیمز در فصل آخر حضورش در کلیولند بود. او در آن فصل چندین بازیکن شوت زن در کنار خودش داشت اما آنها به حدی غیرقابل‌اعتماد بودند که هماهنگی چندانی بین لبران و آنها وجود نداشت. فصل بعد، فرانک وگل و دستیارانش باید تمام تلاش خود را برای گرفتن بهترین بازی فردی و تیمی از لبران جیمز کنند و این کار بسیار دشوار خواهد بود. البته نکته امیدوارکننده برای وگل حضور آنتونی دیویس در تیم فصل بعد می باشد. او به مالکیت توپ چندانی نیاز ندارد اما می تواند بیشترین تاثیرگذاری را در تیم بگذارد. در حمله، او حرکات پیک بسیار خوبی را روی خط ۳ امتیازی انجام می دهد. هرچند در وفاع نمی توان چندان به او اعتماد کرد. او و جیمز می توانند مکمل یکدیگر باشند و حضور این دو در کنار یکدیگر موجب بهتر بودن هردوی آنها می شود و علاوه بر آن در زمانی که لبران روی نیمکت باشد یا در دسترس نباشد و یا در صورت به سختی افتادن سایر بازیکنان لیکرز، آنتونی دیویس می تواند کمک شایانی به تیم کند. مسئله اصلی اما عملکرد ضعیف دی مارکوس کازینز، کایل کوزما و راخون روندو در دفاع است که همواره عادت به داشتن توپ در دستانشان عادت دارند. کوزما با اینکه به شوتیست بودن شهرت دارد اما تنها ۳۰.۳% از شوت های سه امتیازی اش در فصل گذشته به بار نشست. روندو تنها ۳۵.۹% درصد پرتاپ سه امتیازی موفق داشته است اما وظیفه او این کار نیست و اقدام زیادی هم برای پرتاب سه امتیازی نمی کند و اکثر سه امتیازی های او اوپن‌شات بودند.
کازینز هم عملکرد فاجعه‌بار ۲۷.۴% درصد پرتاب سه امتیازی صحیح را طی ۳۰ بازی فصل قبلش با گلدن استیت به جای گذاشت؛ هرچند که احتمالا شما انتظار دقت (و احتمالا سلامت) بیشتری از کازینز در لیکرز خواهید داشت اما بی شک رقبای لیکرزی ها از دیدن کازینز در منطقه پیرامونی بیش از حضورش در منطقه رنگی خوشحال خواهند شد. آدرین وجناروسکی از ESPN اما معتقد است قرارداد ۳.۵ میلیون دلاری او با لیکرز بدین معناست که احتمالا نقش چندانی در لیکرز فصل بعد نخواهد داشت. حضور جیمز، دیویس، کازینز و روندو در برنامه های وگل برای ترکیب اصلی فصل بعد می تواند ترکیب جالبی باشد. آنها باید خودشان را در شوت زنی آنچنان تقویت کنند که با توجه به مشکلاتشان در دفاع به سختی بر نخورند. با انتقال احتمالی اوری بردلی به لیکرز، احتمالا بسیاری از مشکلات آتها حل خواهد شد. همچنین با حضور جیمز بعنوان یک پوینت گارد، احتمالا شاهد حضور کمتر روندو در زمین خواهیم بود. البته با حضور دنی گرین در قامت یک شوتینگ گارد احتمالا شاهد ترکیب جیمز-گرین-کوزما-دیویس-کازینز در زمین خواهیم بود و گرین احتمالا تنها گارد دفاعی آنها می باشد. اگر وگل تصمیم به استفاده از لبران‌بال بگیرد احتمالا به مشکل بر می خورد؛ هرچند عملکرد کوزما در دفاع و لبران در حمله پیشرفت می کند اما در برابر تیم هایی که بازی پیرامونی و پیک و رول می کنند به مشکل خواهند خورد. با این حال چیزی که واضح است این موضوع است که راه های زیادی پیش روی فرانک وگل وجود دارد و پیشبینی آن می تواند کار بسیار دشواری باشد و همه ما برای دیدن لیکرز فصل بعد هیجان‌زده هستیم.
