طول عمر حرفه‌ای یک بسکتبالیست در این ورزش می‌تواند یک دهه باشد. اما اگر بازیکنی بیش از این زمان دوام آورد یعنی نابغه و فوق‌العاده است و باید برای او جشن گرفت. در فوتبال ایتالیا از این دست بازیکنان زیاد می‌بینیم و حالا در بسکتبال آرژانتین چنین پدیده‌ای ظهور کرده است و لوئیز اسکولا همچنان می‌درخشد.
درخشش لوئیز اسکولا در ۳۹ سالگی
لوئیز اسکولا ، سنتر تیم ملی آرژانتین در سن ۳۹ سالگی و قبل از مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۹ میانگین ۱۷.۸ امتیاز، ۷.۸ ریباند و ۱.۶ اسیست را در جام جهانی بسکتبال رقم زده است و هنوز هم می‌تواند این آمار را بهبود بخشد. او اعتراف می‌کند که هنوز کورسویی از امید وجود دارد که بتواند در جام جهانی ۲۰۲۳ نیز شرکت کند! چرا که نه؟ او می‌گوید این مهم به شرایط بدنی او در سال‌های پیش‌رو بستگی دارد. لوئیز اسکولا در رده دومین بازیکن امتیازآور تاریخ جام جهانی بسکتبال قرار دارد و به بهترین بودنش ادامه می‌دهد. دیگو گریپو، دکتر تیم ملی آرژانتین از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۸ در مصاحبه‌ای تفصیلی فاش می‌کند که تغییر در رژیم غذایی و الگوهای خواب عامل اصلی دوران طلایی آرژانتین بوده که با استفاده از آن توانستند جام قهرمانی مسابقات آمریکای جنوبی را بدست بیاروند و جایگاه والایی در جدول رده‌بندی جهانی داشته باشند. گریپو در این باره می‌گوید:
یکی از چیزهایی که به پیشبرد برنامه‌های ما کمک کرد این است که ترکیب ثابتی را در ۱۲ سال اخیر داشتتیم و از مربیان بزرگی بهره بردیم. فکر می‌کنم برنامه را به بهترین شکل انجام دادند. ما مانند صربستان، اسپانیا، روسیه و لیتوانی این تعداد استعداد نداریم. محدودیت داریم و برای همین طبق این برنامه کار می‌کنیم تا با همین گروه از بازیکنان کار را ادامه دهیم.
براساس گفته‌های گریپو بازیکنان آرژانتین مقدار زیادی پاستا می‌خورند اما پروتئین گوشت اندکی مصرف می‌کنند و این برای بازیکنان خوب نیست. آن‌ها مجبور شدند الگوی خواب بازیکنان را نیز تغییر دهند. وی افزود:
ما عادت داشتیم تا دو بار در روز تمرین کنیم اما بازیکنان به ما می‌گفتند که در باشگاه‌هایشان در NBA روزی یک جلسه تمرین می‌کنند. مانو گینوبیلی که در سن آنتونیو اسپرز بازی می‌کرد این را به ما گفت و مجبور بودیم تا شیوه خود را تغییر دهیم و پس از آن پروتئین بیشتر و کربوهیدرات کمتری را در رژیم غذایی آنان گنجاندیم و سبزیجات زیادی در سبد غذایی آنان قرار دادیم. بازیکنان ما لزوماً کل ۴۰ دقیقه را بازی نمی‌کنند. آن‌ها ۱۵، ۲۰ یا ۲۵ دقیقه بسیار مؤثر را در بازی حضور دارند و برای همین به پروتئین نیاز دارند. به محض این‌که این رژیم را اتخاذ کردیم تفاوت‌ها مشهود بود. می‌توانید با تماشای بازی ما در جام جهانی به آن پی ببرید. راز موفقیت برنامه ما این است که ما در طول دو دهه اخیر فقط ۴ سرمربی داشته‌ایم و آن‌ها از یک روش استفاده کردند.
قبل از لوئیز اسکولا ، گینوبیلی در سن ۴۱ سالگی بازنشست شد و این در حالی است که آندرس نوکیونی و پابلو پریگیونی بازی خودشان را در رده باشگاهی و ملی تا ۳۸ سالگی ادامه دادند و آرژانتین همچنان بازیکنان خود را سالم و با کارایی بالا حفظ می‌کند. گریپو در این باره می‌گوید:
وقتی بازیکنان ما بازی در NBA و لیگ‌های سطح بالای اروپایی را آغاز کردند، دانش این تیم‌ها به ما منتقل شد. سرمربی ما نیز به اسپانیا رفت تا در مورد شرایط روز بسکتبال مطالعه کند و پس از آن در بازگشت خروجی آن مطالعات را عملی کرد.
هرناندز این موضوع را تأیید می‌کند و می‌گوید:
در ۲۰ سال اخیر، جهان ورزش تغییر کرده و اکر شما به خاطر داشته باشید بازیکنان در ۲۸ سالگی بازنشست می‌شدند اما حالا شما نادال ۳۳ ساله و فدرر ۳۸ ساله را در تنیس می‌بینید که مانند یک بازیکن جوان بازی می‌کنند زیرا آن‌ها حرفه‌ای شدند و از یک رژیم غذایی مخصوص پیروی می‌کنند. کف سالن‌ها بهتر شده و کفش‌ها نیز همینطور و آن‌ها می‌دانند که نیاز به چند ساعت خواب برای استراحت دارند. آن‌ها همه چیز را تحت کنترل خود دارند. البته مانو گینوبیلی، لوئیز اسکولا و نوسیونی نشان دادند که تابع زندگی حرفه‌ای هستند. حالا فاکوندو کامپازو و پاتریسیو گارینو نیز در همین راه قدم برداشته‌اند و این فوق‌العاده است.
گاهی اوقات بازیکنان نیاز به این دارند که مربی و کادر پزشکی دائماً به آن‌ها تذکر و برنامه بدهند اما مانو و اسکولا ثابت کردند که نیازی به کادرفنی و پزشکی برای ارائه برنامه ندارند.
