قهرمانان در میدان مشخص می شوند ، اما برای طرفداران خارج از میدان هیچ برنده مشخصی جود ندارد. ما دوست داریم که شایستگی بازیکنان مورد علاقه خود را در برابر یکدیگر بسنجیم ،و با این حال یک میز پر از طرفداران بسکتبال هرگز نمی توانند اجماعا در مورد GOAT به توافق برسند. در این بخش ، ما تلاش می کنیم تا تعداد زیادی از مباحث اصلی NBA را حل کنیم – یا حداقل استدلال بعدی برای “چه کسی بهتر است؟”را به شما ارائه دهیم.
مقابله دو بازیکن: لری برد در مقابل مجیک جانسون
شماره اصلی
بعد از هدایت ایالت میشیگان به عنوان قهرمانی NCAA ، برد پرچمدار تیم ایالتی ایندیانا ، مجیک جانسون ، که چهارشنبه 60 ساله شد ، در سال 1979 به عنوان برگزیده شماره 1 به لس آنجلس لیکرز پیوست. او در فصل فینال MVP تازه کار بود و هنوز یکی از بهترین بازیکنان تیم فینال در سال 1991 است ،در تابستان قبل از تشخیص HIV وی مجبور به اولین بازنشستگی شد.
در آن دوره 12 ساله ، مجیک جانسون هر سال یک تمام ستاره بود اما کمپین پیشرفته ، وقتی غضروف زانوی چپ او پاره شده برای 45 بازی هزینه کرد. در 9 فصل مستقیم از سال 1982-91 ، او در پشتی تیم اول All-NBA حضور پیدا کرد و در پایان رأی گیری 3 نفر برتر MVP به صدر رسید ، سه بار برنده شد. مجیک جانسون در هر 12 فصل ، پلی آف را انجام داد و به 9 فینال رسید و پنج عنوان کسب کرد.
مجیک جانسون به طور میانگین 19.7 امتیاز(52.1 FG%, 29.8 3P%, 84.8 FT%),، 11.4 پاس گل ، 7.3 ریباند و 2.3 بلوک ترکیبی و ربودن در 36.9 دقیقه در هر بازی در این 12 فصل داشته است. اعداد 6 فوت و 9 امتیاز دقیقاً در مورد توانایی او قبل از اینکه ، سرعت یک بازی را نشان دهد و هر پنج موقعیت را بازی کند قضاوت نمی کند.
اتفاقاً برای برد هم همینطور است. وی در سال 1979 با استفاده از انتخاب ششم استراتژیک رد آوئرباخ ، سال گذشته به بوستون سلتیکس پیوست. تعریف اولیه از مجیک جانسون کمی سخت تر است. او در رده چهارم از رده بندی MVP به عنوان تازه کار برای هشت فصل در سه تیم برتر پایان داد ، با کسب سه جایزه مستقیم و تیم اول All-NBA هر ساله ساخت ، تا زمانی که خارهای استخوان در هر دو پاشنه هزینه او را در شش بازی از مبارزات انتخاباتی 1988-89 به دست آورد.
برد برگشت تا سه فصل دیگر بازی کند ، اما ساختن هر ساله تیم All-Star و ارسال آمار مشابه از کمردرد ناشی از حادثه در اوایل کار خود ، او را هرگز دوباره به اوج خود نرساند. در 9 سال اول فعالیت خود ، برد به طور متوسط 25 امتیاز (50.3 FG%, 37.7 3P%, 87.9 FT%), 10.2 تخته ، 6.1 پاس گل و 2.6 بلوک ترکیبی و ربودن را در 38.5 دقیقه در هر بازی بدست آورد.
سه فصل پایانی او را اضافه کنید برد به طور میانگین 24.3 امتیاز (50/38/ 89 درتقسیم ) ، 10 ریباند ، 6.4 پاس گل و 2.6 بلوک ترکیبی و ربودن در 38.4 دقیقه در هر بازیبرای بیش از 12 فصل به دست آورد. او یک تیم 29 برنده را در اولین فصل خود به فینالیست کنفرانس تبدیل کرد و هر سال از فعالیت خود پلی آف انجام داد و به هشت فینال کنفرانس رسید، در 9 سفر اول فینال ، در پنج دیدار پایانی سه عنوان کسب کرد.
بخش عمده ای از ابتکارات برد و مجیک همزمان با بسیاری از Famers Hall of و All-Stars در اینجا لیست شدند. هم تیمی های برد در فهرست اصلی خود چهار فهرست All-NBA ایجاد کردند: Nate Archibald (تیم دوم 1981) ، Robert Parish (1982 تیم دوم ، 1989 تیم سوم) و Kevin McHale (تیم اول 1987). Magic’sهشت ساخته است: کریم عبدالجبار (تیم اول 4 برابر ، تیم دوم 2x) و جیمز ورثی (تیم سوم 1990-91).
می توانید استدلال کنید که آمار برند وابستگی کمتری به هم تیمی ها دارد ، زیرا بزرگترین امتیاز مجیک جانسون در میانگین آماری کمک ها بود. اما ما موها را در اینجا تقسیم می کنیم که نیازی به آن نباشد. واقعیت این است که نخستین آغاز مجیک دیرتر از برد بود.