بهترین بازیکنان غیر آمریکایی بسکتبال تاریخ لیگ NBA

این مقاله به بررسی بهترین بازیکنان غیر آمریکایی بسکتبال تاریخ NBA پرداخته که کمی زیر سایۀ ستارگان بزرگ این لیگ قرار گرفته اند. برخی از آن ها از بهترین های اروپا هستند و در کنار آن ها یک آرژانتینی خاص قرار دارد. امروزه تعداد کمی از تیم های لیگ را می توان یافت که بازیکنی اروپایی نداشته باشند و من می خواهم در این مقاله به تعدادی از آن ها که زیر سایه ستارگان بزرگی قرار گرفتند، بپردازم و اگر این بازیکنان نبودند، تیم های این لیگ و حتی خود لیگ NBA تا این حد در اروپا معروف نمی شد.

بازیکنان بین المللی این لیگ لایق این جایگاه و شهرت هستند چرا که با حضور خود نوآوری ها، تاکتیک ها، «گام اروپایی» و موارد بسیار دیگر را وارد لیگ کردند. امروزه، NBA رابطۀ مستحکمی با لیگ های اروپایی برقرار کرده و شبکه استعدادیابی  قوی ای نیز در حال فعالیت است که هیچ استعداد نوپایی از چشمانش دور نخواهد ماند. همچنین بسکتبالیست های جوان از اروپا و سراسر جهان به آمریکا سفر می کنند تا در کمپ های تابستانۀ NBA شرکت کنند.

آنان مهارت های بسکتبالی خود را به نمایش می گذارند و با بازیکنان سایر کشورها مقایسه می کنند. کم و بیش یکی از آن ها به ستارۀ بزرگی مانند جانیس آنتتوکومپو(Janis Antetokumpo)، کریستپس پورزینگس (Kristaps Porzingis)، نیکولا یوکیچ (Nikola Jokić) و یا رودی گوبر(Rudi Gober) تبدیل می شود. شاید هم روزی یکی از آن ها به لیست این مقاله اضافه شود. کسی چه می داند. مطمئناً افراد مختلف لیست های متفاوتی ارائه می دهند اما این لیست به نظر من مناسب است. بدون توضیح بیشتر به سراغ لیست می رویم.

بهترین بازیکنان غیر آمریکایی بسکتبال تاریخ NBA

مانو جینوبلی (Manu Ginobili) بازیکن افسانه ای سن آنتونیو اسپرز

جینوبلی، یک ستارۀ آرژانتینی چابک که حتی در سن 41 سالگی هم توانایی بازی در سطوح بالا را داشت اما تصمیم گرفت که خود را بازنشته کند. سه سال پس از این که توانست در سال 1999 به عنوان درفت پنجاه و هفتم به تیم رجّو کالابریا بپیوندد و در لیگ ایتالیا رده دوم را کسب کند، مانو جینوبلی به آمریکا رفت و وارد تیم سن آنتونیو شد. وی در سال 2002 و با پیوستن به این اسپرز توانست چهار عنوان قهرمانی، دو حضور در آل استار و یک عنوان بهترین بازیکن تعویضی لیگ را با این تیم به نام خود ثبت کند. یک شوت زن با انرژی حیرت آور که به خاطر مهارت پرتاب توپ در تمام نقاط زمین شناخته شده بود و به شکل فوق العاده ای توانایی تطبیق با تمام افکار مربی اش گرگ پاپاویچ (Gregg Popovich) را داشت. او به خاطر مهارت «گام اروپایی» خود بسیار معروف شد. وی در کنار بیل بردلی (Bill Bradley) افسانه ای تنها بازیکنانی هستند که توانسته اند عنوان قهرمانی یورولیگ، NBA و المپیک را کسب کنند. او یکی از بهترین بازیکنان قارۀ آمریکای جنوبی است و قطعاً بهترین بازیکن NBA از آن منطقه است و تقریباً می توان گفت که در آینده به تالار مشاهیر لیگ اضافه خواهد شد.

ولاده دیواتس (Vlade Divac) بازیکن افسانه ای لیکرز و ساکرامنتو کینگز

دیواتس، مدیر فعلی باشگاه ساکرامنتو کینگیز است که اتفاقاً در همین باشگاه به دوران اوج خود به عنوان بسکتبالیست رسید. او کار خود در NBA را با هیجان انگیز ترین تیم (لس آنجلس لیکرز) و به عنوان جایگزین بهترین بازیکن سنتر تاریخ یعنی کریم عبدالجبار آغاز کرد. او یکی از هفت بازیکنی است که در تاریخ لیگ موفق به ثبت حداقل 13000 امتیاز، 9000 ریباند، 3000 پاس منجر به امتیاز و 1500 سد توپ شده است. وی برندۀ 11 مدال در ردۀ ملی با تیم ملی یوگسلاوی سابق (صربستان) و اولین بازیکنی است که بدون حضور در مدارس آمریکا و داشتن ملیت آمریکایی توانست در بیش از 1000 بازی در لیگ NBA حضور داشته باشد. با آمدن شکیل اونیل به تیم لیکرز، این تیم تصمیم گرفت تا دیواتس را با عجوبۀ دبیرستانی به نام کوبی برایانت معاوضه کند و او به شارلوت هورنتس رفت.

بعد از دو سال، او به کالیفرنیا برگشت و عضو ساکرامنتو شد، جایی که او بهترین عملکردش در این لیگ را کنار بازیکنانی چون استوجکوویچ (Stojaković)، ترک‌اوغلو (Türkoğlu)، وبر (Webber) و بی بی (Bibby) به نمایش گذاشت. پیراهن شمارۀ 21 که در کینگز بر تن وی بود، در ساب 2009 و طی مراسمی بایگانی شد و عملکرد این بازیکن اثبات کرد که بازیکنانی که در اروپا تعلیم دیده اند توان بازی در سطح ستارگان NBA را دارند.

 

آیا میدانید تونی پارکر(Tony Parker) چند حلقۀ قهرمانی دارد؟

بی شک او یکی از بهترین بازیکنان غیر آمریکایی بسکتبال NBA  است. پارکر بازیکنی است که با احتساب بازی های پلی آف بیش از 1358 بازی برای سن آنتونیو اسپرز انجام داده و هنوز هم فعال است. همچنین از این حیث دومین بازیکن غیرآمریکایی است که این تعداد بازی را به ثبت رسانده است. وی با 36 سال سن، مانند قبل سریع نیست اما هنوز هم یک بازی ساز فوق العاده است که با پاس هایش دیگر بازیکنان را حیرت زده می کند. او در سال 2001 به عنوان بیست و هشتمین درفت به اسپرز آمد. او 19 سال سن داشت و تنها دو سال به صورت حرفه ای در لیگ فرانسه بازی کرده بود.

آمدن او به اسپرز تصمیم خوبی بود چرا که او 4 عنوان قهرمانی NBA (بیشترین تعداد بین بازیکنان اروپایی) را توانست با این تیم کسب کند. همچنین در 6 آل استار حضور داشته باشد و ارزشمند ترین بازیکن سال 2007 شود. وی با 36 سال سن هنوز هم قصد بازنشستگی ندارد. تا به حال «فقط» چهار قهرمانی در سال های 2003، 2005، 2007 و 2014 کسب کرده که انگار از نظر او کافی نیست.

یک اسپانیایی بزرگ، پائو گاسول (Pau Gasol) یک آل استار

پسر بزرگ تر خانواده گاسول در سال 2002 و در سن 21 سالگی وارد لیگ NBA شد. او به طور مستقیم به عنوان ارزشمند ترین بازیکن لیگ، از تیم بارسلونا که قهرمان لیگ اسپانیا شده بود به تیم ممفیس گریزلیز پیوست. در همان سال اول توانست عنوان بهترین بازیکن تازه وارد لیگ را از آن خود کند که به جز او تنها دو خارجی دیگر توانسته اند این عنوان را در تاریخ لیگ کسب کنند. گاسول یک ورزشکار فوق العاده با توانایی پرتاب توپ استثنائی بود که در داخل و خارج منطقه رنگی عالی عمل می کرد. او چهارمین بازیکنی است که در تاریخ لیگ توانسته حداقل 20000 امتیاز، 10000 ریباند، 3500 پاس منجر به امتیاز و 1500 سد توپ انجام دهد.

او دوران درخشانی را با لباس لیکرز سپری کرد و توانست به 2 عنوان قهرمانی دست یابد و 6 بار در آل استار حاظر شود. او همچنین در تیم منتخب NBA نیز 4 دوره حضور داشت. در تیم ملی اسپانیا نیز گاسول 10 مدال مختلف کسب کرده است.

بازیکن افسانه ای دالاس ماوریکس، دیرک نویتزکی (Dirk Nowitzki)

بهترین بازیکن غیر آمریکایی که در مدارس بسکتبال آمریکا تعلیم ندیده است، قطعاً نویتزکی، بازیکن افسانه ای تیم دالاس ماوریکس است.این فصل به احتمال قوی آخرین فصل حضور او در این تیم است که او را در شمار سال های بازی در یک تیم، با کوبی برایانت بازیکن لیکرز برابر می کند. در حال حاظر، او در رده هفتم بیشترین تعداد بازی در تاریخ لیگ است و اگر تعداد حضور با پیراهن یک تیم در طول فصل غیر از پی آف را در نظر بگیریم، وی رده سوم را پس از دو بازیکن فوق العادۀ یوتا جاز یعنی جان استاکتون (John Stockton) و کارل مالون (Carl Malone) از آن خود کرده است.

همچنین، او در رده ششم امتیازآور ترین بازیکنان تاریخ NBA قرار دارد و شانس بالایی برای کنار زدن ویلت چمبرلین افسانه ای در پست گارد رأُس دارد. تنها غیرآمریکایی که در این لیست جزء امتیازآوران هست، پائو گاسول است که رتبۀ 43 را داراست. چه کسی فکرش را هم می کرد که بازیکنی 20 ساله، که توسط میلواکی باکس به عنوان درفت نهم انتخاب شده بود (به سرعت به دالاس منتقل شد) بتواند چنین عملکردی از خود نشان دهد؟ او 13 دوره در آل استار حضور داشت و در تاریخ تنها 8 بازیکن توانسته اند تعداد بازی بیشتری را به ثبت برسانند. وی همچنین 12 دوره در تیم منتخب لیگ انتخاب شده و اوج درخشش او در سال 2011 بود که با دالاس توانست تنها عنوان قهرمانی NBA خود را کسب کند (برد 4-2 مقابل میامی که جیمز در آن بازی می کرد) و دیرک ارزشمند ترین بازیکن فینال نیز انتخاب شده بود.

با دراژن پتروویچ (Dražen Petrović) اهل کرواسی آشنا شوید

قطعاً یکی از بهترین بازیکنان غیر آمریکایی بسکتبال درژان پتروویچ بود. وقتی او توپ بسکتبال را به دست می گرفت، توپ جور دیگری به نظر می رسید. داستان ورزشی حیرت آور او با تصادفی زنجیره ای در 7 جوئن سال 1993 و با مرگش به پایان رسید. دراژن ملقب به موتزارت بسکتبال یکی از بهترین های تاریخ بود. اولین بازی او در NBA در تیم پورتلند بود و با حضور درکسلر (Drexler) و تری پورتر (Terry Porter) فرصت زیادی به او نرسید. به همین دلیل به نیوجرزی رفت و داستان دراژان از آن جا آغاز شد.

او طوفانی بازی می کرد و هر کاری در بخش حمله انجام می داد و در دفاع فوق العاده بود. در برخی بازی ها علاوه بر بازیکنان خودی، بازیکنان حریف هم او را تشویق و تمجید می کردند و حتی گاهی مایکل جوردن را نیز عصبی می کرد. وقتی به جرزی آمد و فرصت بازی یافت، میانگین 24.3 امتیاز در هر بازی را ثبت کرد که او را در رتبه 20 بهترین میانگین امتیاز در هربازی در بهترین لیگ دنیا قرار داد. پتروویچ توان هر کاری در بسکتبال را داشت، حتی گرفتن 112 امتیاز در یک بازی. او خود را فدای بسکتبال کرد اما دوران اوجش در بکستبال با مرگش در 28 سالگی نیمه کاره ماند. او رفت اما یادش به یادگار برای همیشه ماند.

استیو نش (Steve Nash) یکی از ارزشمندترین های لیگ

هر بینندۀ بسکتبالی به شما خواهد گفت که قطعاً استیو نش بهترین کانادایی بود که در بسکتبال NBA بازی کرده است. او دو بار پیاپی در سال های 2005 و 2006 به عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ انتخاب شد. وی بازیکنی در خدمت تیم بود و 5 بار به عنوان بهترین پاسور انتخاب شده بود. اما بزرگترین تراژدی در دوران بازیگری او، قهرمان نشدن در لیگ بود.برای بازیکنی که 18 فصل در NBA بازی کرده و چنین دستاورد های فوق العاده ای دارد، عدم قهرمانی چیزی کمتر از یک تراژدی نیست. با این حال، او یک حلقۀ افتخار از طرف تیم فینکس سانز دریافت کرد. استیو نش در دو دوره برای تیم فینکس سانز بازی کرد. دوره اول از سال 1996 تا 1998 بود. در واقع او در درفت سال 1996 توسط سانز انتخاب شد. سپس در سال 2002 او به این تیم بازگشت و 8 فصل با این تیم در لیگ بازی کرد. در میان این دو دوره او برای دالاس ماوریکس (2004-1998) بازی می کرد. او بعد از سپری کردن 2 فصل در لس آنجلس لیکرز در سال 2015 خود را بازنشسته کرد.

آمار دوران ورزشی او بسیار عالی است. در هجدهمین فصل حضورش در NBA، او میانگین 14.3 امتیاز، 8.5 پاس منجر به امتیاز(گفتیم که بازیکنی در خدمت تیم است)، 3 ریباند در 31.3 دقیقه حضور در هر بازی را به ثبت رساند. در مجموع او 1217 بازی در لیگ به انجام رساند که در 1053 بازی آغاز کنندۀ آن بود. از آمار او می تواند فهمید که چقدر برای مربیانش ارزشمند بوده است. چنان که لایقش بود، به افتخار او تیم فینکس سانز شمارۀ پیراهن وی که عدد 13 بود را همراه با او بازنشسته و بایگانی کرد. همچنین شمارۀ پیراهنش در دوران دانشجویی که عدد 11 بود نیز توسط سانتا کلارا (Santa Clara) بایگانی شد.