قبل از شروع فصل، خیلیها فکر میکردند که تیم بسکتبال میلواکی باکس امسال تیم خوبی باشد، اما از قضا تیمی عالی است. آنها با رکورد ۵۹ برد و ۲۱ باخت، بهترین تیم فصل جاری در لیگ بسکتبال NBA هستند و بهنظر مارک دیکس، تحلیلگر سایت بسکتبال «اسکای اسپورتز» بازی بینظیر یانیس آنته توکومپو دلیل اصلی موفقیت آنها بوده است. امروز در بسکتفا، بهترین سایت بسکتبال، ترجمهی اختصاصی مقالهای را برای شما آماده کردهایم که مارک دیکس در مورد عملکرد ستارهی گوزنهای میلواکی در فصل جاری نوشته است و امیدواریم از مطالعهی آن لذت ببرید. با سایت بسکتبال ما همراه باشید.
وقتی یانیس آنته توکومپو وارد لیگ بسکتبال NBA شد، معلوم بود که پتانسیل آیندهی روشنی را دارد. او همهی ویژگیهای موردنظر یک استعدادیاب و مدیر عمومی تیم بسکتبال را دارا بود: دستان بلند، هوش دفاعی و مجموعه مهارتهایی که هم در بازی زیر سبد بهکار میآیند و هم در حاشیهی زمین بسکتبال. اما شکوفا شدن استعداد نیازمند چیزی بیشتر از گذر زمان و امیدواری است.
در طول سالهای اخیر بازیکنان زیادی از این دست وارد لیگ بسکتبال NBA شدهاند و استعداد بیشتر آنها شکوفا نشده است. هیچکدام از آنها هم مثل یانیس آنته توکومپو از برهوت دورافتادهی لیگ دسته دوم یونان به NBA نیامده بودند.
جدا از عملکردی که او در کمپ تمرینی از خود بهنمایش گذاشته بود، بازی بسکتبال او اصلاً مورد آزمون قرار نگرفته بود.
در آن زمان برنامهریزی برای آیندهی یانیس آنته توکومپو مبتنی بود بر توانایی او در پیشرفت در تقریباً همهی عرصههای بازی بسکتبال. او میخواست بازیساز باشد، اما در کار با توپ ضعیف بود و باید پیشرفت میکرد. بهجز اسلم دانک، باقی پرتابهایش ضعیف بودند. باید یاد میگرفت که چطور از بدن ورزشکاری و دستان بلندی که داشت استفاده کند و در هر دو طرف زمین بسکتبال، بازیکن مؤثری شود.
اینها اهداف زیادی برای محقق کردن بودند و گرچه پتانسیل او برای رشد کردن بیانتها مینمود، اما نقطهی شروع او اصلاً ایدهآل نبود. با این همه او توانست تقریباً تمام انتظارات تیم بسکتبال میلواکی باکس را برآورده کند و طی فصل بینظیری که امسال داشت، بهراحتی یکی از سه بازیکن برتر لیگ بسکتبال NBA شد.
طبق آمار سایت بسکتبال ESPN، یانیس آنته توکومپو در فصل جاری توانسته بهطور متوسط در هربازی ۲۷.۷ امتیاز بگیرد، ۱۲.۶ ریباند، ۱.۵ بلاک و ۱.۳ توپربایی انجام دهد و ۵.۹ پاس گل هم بدهد. او از لحاظ سهم در پیروزی بازیکن دوم لیگ است، از لحاظ نرخ بازدهی بازیکن (Player Efficiency Rating) در جایگاه سوم، از لحاظ امتیازآوری هفتم، از نظر تعداد ریباند ششم، از نظر تعداد پاس گل بیستوسوم، از لحاظ دقت پرتاب نوزدهم و از نظر تفاوت عملکرد تیم بسکتبال در زمان حضور و غیاب بازیکن (Value Over Replacement Player) در جایگاه دوم لیگ بسکتبال NBA قرار دارد.
یانیس آنته توکومپو صرفاً یک مهاجم عالی نیست
وقتی به این واقعیت توجه کنیم که تقریباً همهی آمار و ارقام موجود در رابطه با میزان تأثیرگذاری بازیکنان، برگرفته از توانایی هجومی آنها هستند (چون کمیسازی آن آسانتر است) متوجه میشویم که یانیس آنته توکومپو حتی از آنچه که آمار و ارقام نشان میدهد هم بازیکن تأثیرگذارتری است، چون دفاع چندجانبهی او واقعاً کمنظیر است.
او با تقویت آگاهی خود از موقعیت توپ و پیشرفت در مهارتهای کار با توپ توانسته یک بازیکن ستارهی هجومی شود. ۷۷.۶ درصدِ پرتابهای نزدیک سبد او موفقیتآمیز هستند که آمار فوقالعادهای است و تازه شامل پرتابهای بعد از ریباند یا پاسهای قوسدار هم نمیشود. اینها پرتابهایی هستند که او بعد از دریبل و حمله بهسمت سبد انجام داده است.
یانیس در ضدحمله و تغییر موقعیت بازی توقفناپذیر است و بهخاطر دستان بلند و چابکی زیادی که دارد، بسیاری از موقعیتهایی که برای بازیکنان دیگر فرصت ضدحمله نیستند، برای او هستند. او هر شب تقریباً ۱۰ پرتاب در زیر سبد دارد و این فقط زمانی ممکن است که او بتواند مکرراً خود را به آن ناحیه برساند.
او از لحاظ دفاعی در هر موقعیتی که باشد واقعاً میتواند طوری دفاع کند که شاید از زمان اسکاتی پیپن تاکنون در لیگ بسکتبال NBA شاهد آن نبودهایم.
یانیس علاوهبر پرورش سریع مهارتهای بازی بسکتبال و هوش بسکتبالی خود، روی پرورش بدنش هم کار کرده است. بازیکنی که بدنی لاغر و کشیده وارد لیگ شده بود، حالا یک تانک عضلانی شده که چیزی از چابکی سابق خود را هم از دست نداده است.
اما یک مهارت هست که او هنوز آن را کسب نکرده و از قضا مهارتی هم هست که این روزها در بازی بسکتبال مد شده: پرتاب سه امتیازی.
طبق آمار سایت بسکتبال Basketball-Reference، بهترین فصل یانیس از لحاظ پرتابهای سه امتیازی فصل اول ورود او به لیگ بسکتبال NBA است. او در آن سال از ۴۱ پرتاب سه امتیازی موفق از ۱۱۸ اقدام به پرتاب داشت که ۳۴.۷ درصد دقت پرتاب را نشان میداد و اگر توانسته بود این دقت را حفظ کند، برایش کافی بود. اما این اتفاق نیافتاد و تنها فصلی که یانیس در آن توانست یکبار دیگر بیشتر از ۳۰ درصدِ پرتابهای سه امتیازیاش را وارد سبد کند فصل گذشته بود که ۴۳ پرتاب موفق از ۱۴۰ اقدام به پرتاب و درنتیجه ۳۰.۷ درصد پرتاب دقیق داشت. امسال هم از ۱۹۸ پرتاب سه امتیازی او، ۵۰تای آنها موفق و بنابراین ۲۵.۳ درصد پرتابهایش دقیق بودهاند.
تعداد پرتابهای او دارد بیشتر میشود، اما دقت او خیر. یک ناظر خوشبین میتواند به این واقعیت اشاره کند که پرتابهای دوامتیازی از راه دور او درحال پیشرفت است و از ۳۴.۷ درصد دقتی که در فصل قبل داشت به دقتِ ۴۱.۶ درصدی فصل جاری رسیده است.
اما این رشد بیشتر بهخاطر سبک تهاجمی جدید و بهترِ مایک بودنهولزر است که در آن اقدام به پرتاب کمتری انجام میشود. افت او در پرتابهای سه امتیازی بیشتر از پیشرفتش در پرتابهای دو امتیازی بوده است. الان شش سال است که یانیس دارد در میلواکی باکس بازی میکند و هنوز دقت پرتابهای سه امتیازیاش به متوسط استاندارد لیگ نرسیده و نشانههای پیشرفت هم اندک هستند.
اگر پرتابهای آنته توکومپو بهخوبیِ مهارتهای دیگرش میشد… عالی میشد. دنیایی را تصور کنید که در آن، همین یانیسی که موقع حمله بهسمت سبد توقفناپذیر است، در معدود مواقعی هم که جلوی پیشرویاش گرفته میشد، میتوانست بهراحتی یک پرتاب پرشی سه امتیازی موفق انجام دهد.
تصور کنید آنقدر در پرتاب فوری توپ در موقعیتهای سه امتیازی ماهر بود که مدافعان حریف مجبور بودند همهجای زمین بهدنبال او بدوند. تصور کنید اضافه شدن این مهارت چقدر فرصتهای بیشتری برای تیم میلواکی باکس فراهم میکرد. او حتی اگر یک پرتابکنندهی سه امتیازی متوسط، همچون رودی گی در دوران اوج خود، بشود هم فرصتهایش بینهایت خواهند بود.
اما در عمل فرقی نمیکند.
فرضیهی بالا بر اساس این باور است که دارا بودن تمام امکانات جسمانی و تمام مهارتهای بازی بسکتبال میتواند آنته توکومپو را تبدیل به بازیکنی توقفناپذیر کند. اما آنته توکومپو همینطوری هم تقریباً توقفناپذیر است. او برای دستیابی به چنین چیزی نیازمند مجموعهای کامل از مهارتهای بازی بسکتبال نیست. او صرفاً باید تا جایی که میتواند از مهارتهایی که در اختیار دارد استفاده کند. دیگران میتوانند کمبودهای او را جبران کنند.
این واقعیت دارد که وقتی یک تیم بسکتبال، بازیکنی فوق ستاره با یک نقص دارد، باید دور و بر او را با بازیکنان مکمل مناسب پر کند. فیلادلفیا سونی سیکسرز با جفت کردن بن سیمونز و جوئل امبید به این مسئله پی برده است – سیمونز در پرتاب کردن حتی از یانیس هم بدتر است و این بدان معناست که آنها باید در جای دیگری در تیم بهدنبال فضاسازی و پرتابهای فوری سه امتیازی باشند. آنها امیدوارند که با نقل انتقالات میانهی فصل و آوردن جیمی باتلر و توبیاس هریس به تیم، توانسته باشند این مشکل را برطرف کنند.
به همین شکل، تیم بسکتبال نیو اورلینز پلیکانز که سالها از استعداد آنتونی دیویس در بازی بسکتبال بهره برده، هیچوقت نتوانسته بازیکنان مناسبی را دور و بر او بچیند. دیویس هرچقدر هم که در تمامکنندگی قوی باشد، از لحاظ دفاعی به گاردهای ماهر و یک سنتر قدرتمند نیاز دارد که به او امکان آزادانه چرخیدن در زمین بازی را بدهند. کسب چنین ترکیبی آسان نیست. یک تیم بسکتبال صرفاً با داشتن بازیکنی فوق ستاره، نمیتواند مدعی قهرمانی شود، مگر اینکه آن بازیکن لبران جیمز باشد.
این هم واقعیت دارد که میلواکی باکس در انجام این کار موفق شده است. وقتی سنتر ممتازی همچون بروک لوپز و سرمربی خردمندی همچون بودنهولزر به تیم اضافه شد، فرصت برای درخشش یانیس مهیا شد. حضور اریک بلدوز و ملکوم براگدن ترکیب مناسبی از پیشروی و فضاسازی را برای او فراهم کرده و درخشش کریس میدلتون بهعنوان یک بازیکن مکمل هم به اینها اضافه شد و خلاصه اینگونه بود که یانیس امسال به تیم آلاستار راه یافت.
میلواکی باکس با نیمکت ذخیرههای خوبی که دارد (که شامل جورج هیل، تونی اسنل و نیکولا میروتیچ میشود) برای آنته توکومپو کمکی را فراهم میکند که درخور استعداد بالای او است و همچنین به او اجازه میدهد در بازیهای آخر فصل استراحت کند و برای فینال NBA آماده شود.
خلاصه اگر یانیس در پرتاب کردن هم پیشرفت میکرد خوب میشد. اگر شکیل اونیل هم میتوانست پرتابهای سه امتیازی پرشی بعد از چرخش انجام دهد، خوب میشد. اما او به این مهارت نیازی نداشت و یانیس هم ندارد.
او اگر بتواند بهتر از سیمونز فضاسازی کند و بهتر از شکیل خطاگیری کند و به انجام کارهایی که در آنها ماهر است ادامه دهد و چهار بازیکن خوبی که همراهش هستند را هم حفظ کند، با وجود ضعفی که دارد، میتواند توقفناپذیر باشد.
واقعاً هم هست.
از اینکه تا پایان این مطلب همراه بسکتفا، بهترین سایت بسکتبال بودید، ممنونیم. منتظر مطالب بعدی سایت بسکتبال ما باشید.