وقتی که خروشید غروب می کند، تمام مسلمان های اطراف جهان سمبوسه های خود را در سس فرو می برند. در واقع در ماه رمضان این سال، وقتی که مسلمانان از غذا و نوشیدنی از طلوع آفتاب تا غروب آن ممانعت می کنند روزه ها شکسته می شود و تشنگی از بین می رود.
علی رقم چالش های روزه داری امسال در طی طولانی ترین روزهای تابستان، رمضان برای مسلمانانی که اشتهای خود را برای نزدیکتر شدن به خدا قربانی می کنند. همانطور که استفن کری با مصدومیت زانو بازی می کند تا به هدف نهایی خود یعنی یک قهرمانی دیگر ان بی ای برسد، مسلمانان هم در این ماه به همین شکل عمل می کنند.
برای خیلی از هواداران مسلمان ان بی ای، رمضان یادآور زمانی است که دو جهان آن ها به شکل حکیم اولاجون با هم ادغام شد. در اواسط دهه 90 میلادی، مسلمانان آمریکا مثل همین الان دچار یک سو برداشت شده بودند و درگیر تصور عمومی که آن ها تروریست هستند بودند. اما حکیم اولاجون با روزه گرفتن در طی بازی ها در ماه رمضان خود را به چالش کشید و وجه دیگری از مسلمان بودن را نشان داد. او فقط یک رویا نبود. برای خیلی از مسلمانان آمریکایی، او خلاصه از رویای آمریکایی بود.
حکیم اولاجون می گوید: در مورد روزه گرفتن باید بگویم که یک ذهنیت روحی است که به شما قدرت لازم برای بازی کردن را می دهد. با استفاده از لطف خدا، همیشه در زمان بازی ها قوی تر و با انرژی تر بودم.
حتی هم بازی های قدیمی وی نیز از توانایی بازی وی در این ماه شگفت زده بودند. بازی 48 دقیقه است و شما 42 دقیقه آن را بازی می کنی بدون اینکه حتی قطره ای آب بنوشی!! این یک پدیده است. رابرت هری یک بار اشاره کرد.
اما داستان عظمت اولاجون به این سادگی ها هم نیست. با نگاه دقیق تر به آرشیو خاطرات هوستون نشان می دهد که رعایت های حکیم اولاجون در ماه رمضان مربوط به کل دوران حضورش در لیگ بوده است.
در رمضان سال 1992، حکیم اولاجون در حالی که درگیر خصومت هایی با راکت ها بود کنار گذاشته شد. اوضاع بین تیم و ستاره خود آنقدر بد شد که او درخواست انتقال داد. در آن زمان، اولاجون در روزهای بازی روزه نمی گرفت و علی رقم کنار گذاشته شدن از تیم، خوشحال بود که می تواند روزه خود را کامل بگیرد.
“آن ها من را کنار گذاشته اند، و من پولی در نمی آورم. اما نمی توان روی روزه گرفتن قیمت گذاشت”
تقویم قمری اسلام نشان می دهد که رمضان هر سال 11 روز جلوتر می آید. امسال در ماه های می و ژوئن خواهد بود در حالی که در سالی که حکیم اولاجون در این ماه بازی می کرد بین مارس (اوایل بازی او) و نوامبر (ااخر بازی او) قرار داشت. وقتی که او در فصل 1993 شروع به روزه گرفتن کرد به خبرنگاران گفت: من نمی توانم در روزهای بازی روزه بگیرم، پس مجبورم بعدا روزهایی که از دست داده ام را جبران کنم.
تصمیم حکیم اولاجون بر روزه نگرفتن در روزهای بازی و در اویل دوران بازیگری او به معنای کنار گذاشتن مسئولیت های اعتقادی وی نبود، همانطور که مسلمانانی که در سفر هستند، مثل اولاجون، می توانند تصمیم بگیرند که روزه خود را دیرتر جبران کنند.
اما دید حکیم اولاجون نسبت به روزه گرفتن بعد از صحبت با یک بازیکن مسلمان دیگر، محمود عبدالرئوف تغییر کرد. اولاجون این مکالمه را در زمان صحبت با مایکل مورفی به خاطر آورد: ما یک روز درباره هیجان و انگیزه این کار صحبت می کردیم. وقتی که در مسیر قرار گرفتید، اجازه دارید که آن را جبران کنید. اما اگر بتوانید تمام راه را بدون تاخیر بروید، بسیار هیجان انگیز است.
در نتیجه در سال 1995 حکیم اولاجون در شروع به روزه گرفتن در روزهای بازی کرد. به طور شگفت انگیزی، او بازیکن ماه ان بی ای در آن ماه انتخاب شد. او همچنین در روزهای بازی در سال های 96 و 97 نیز روزه گرفت. وی رمضان سال 98 را به خاطر مصدومیت از دست داد و در فصل کوتاه شده 99 نیز در ماه رمضان هیچ بازی انجام نشد. اولاجوندر سال 99 نیز تا انتهای رمضان به خاطر مصدومیت به ترکیب راکت ها برنگشت.
در سال 2000 حکیم اولاجون نسبت به دوران اوج خود خیلی کمتر بازی می کرد اما در آخرین فصل حضورش در تیم راکت ها نیز روزه گرفت. او همچنین در سال بعد و زمانی که دقایق محدودی برای تورنتو رپتورز بازی می کرد روزه گرفت.
اما همه عملکرد او در زمان روزه گرفتن یکسان نبود. اکثر بازی هایی که او روزه گرفته بود بعد از غروب آقتاب و زمانی بود که می توانست روزه خود را باز کند. این بدان معناست که در طی بازی می تواسنت آب بنوشد یا اگر لازم بود چیزی بخورد. با غذای کمتر در بدنش، ادعا می کرد که کمر دردش نیز کمتر می شود. و به جای اینکه روز خود را با رفتن به غذاخوری سپری کند، حکیم اولاجون حس میکرد که با یک میان وعده کوچک بعد از اذان خیلی سبک تر و با انرژی تر بازی می کند. او یک باز به لس آنجلس تایمز گفت که دیگر بازیکنان ان بی ای نیز باید این را امتحان کنند. ” اگر می دانستند، حتما روزه میگرفتند. ” تابستان قبل، ستاره تیم سلتیک، جیلن بران، که عقاید مذهبی خود را فاش نکرد، به نظر میرسید که به توصیه او گوش کرده است.
با تمرکز بر روی معنویات، و تغذیه مناسب، اولاجون در برابر تیم های حریف در شب هایی که بعد از افطار بازی داشتند در سه رمضان بازی کرد. برای مثال بعد از اولین بازی با روزه او در 2 فوریه 1995، حکیم اولاجون در برد برابر یوتا جاز 41 امتیاز کسب کرد. در 30 ژانویه 1997، او 48 امتیاز و 10 ریباند در 46 دقیقه بازی خود کسب کرد. وقتی که از او پرسیده شد که روزه گرفتن در زمان بازی چه تاثیری روی بازی او گذاشته است، او گفت: به غیر از روزهای بازی هیچ تاثیری روی من ندارد.
این تواضع نبود. مطمئنا چشمگیرترین عملکرد رمضان او زمانی بود که باید در بازی هایی که به صورت سراسری در تلویزیون پخش می شد در بعد از ظهرهای یکشنبه بازی کند در حالی که روزه داشت. بازی کردن در برابر مایکل جردن، پاتریک اوینگ، چارلز بارکلی و دیوید رابینسون به خودی خود چالش بزرگی به حساب می آمد، اما اولاجون با ستاره های نسل خود در حالی که حتی نمی توانست ساعت ها بعد از سوت پایان آب بنوشد سر شاخ شد.
حکیم اولاجون در زمان مسابقه در بهترین های لیگ در شرایطی که 2-3 تا از 5 تا را در بعد از ظهرهای یکشنبه در حین روزه داری بازی می کرد، فرا انسان نبود. اما انعطاف پذیری و جدیت او به میلیون هوادار مسلمان و غیر مسلمان نشان داد که یک انسان چقدر می تواند قدرتمند باشد.
پنج عملکرد فوق العاده حکیم اولاجون در رمضان
ما بهترین عملکردهای حکیم اولاجون را در رمضان لیست کرده ایم. چه بد بیاری باشد یا دخالت عرفانی، چهار تا از آن ها در برابر بهترین بازیکنان آینده بوده است. او چند بازی فوق العاده انجام داده است اما شکست های بدی نیز متحمل شده است.
شماره 5: راکت ها در برابر مجیک
آخرین بازی اولاجون که در طی آن روزه بود مطمئنا خاطره ای است که دوست دارد فراموش کند. گارد راس تیم حریف بسیار آماده بود به طوری که ادی سفکو در این باره نوشت: اگر نمی دانستید، فکر می کردید که تیم مجیک دوباره شکیل اونیل را برگردانده است. سیکالی ک این روزها بیشتر به عنوان یک دی جی شناخته می شود تا بازیکن بسکتبال، با امتیاز های فراوان حکیم اولاجون را شکست داد. البته که راکت ها بارکلی مصدوم را در اختیار نداشتند، باز هم انتظار می رفت که در برابر تیم اورلاندو که در میانه جدول بود بهتر عمل کنند.
اگر این قضیه کمکی می کند باید بگویم که سیکالی بعدا اولاجون را سخت ترین رقیب خود معرفی کرد.
همانقدر که این شکست شرم آور بود، هفته بعدش یک پاورقی در دوران ورزشی فوق العاده حکیم اولاجون بود. در یکشنبه 9 فوریه، اولاجون تعطیلات عید آخر رمضان را در کلولند جشن گرفت در حالی که نیمه بازی به طور سمی یکی از بهترین 50 بازیکن ان بی ای نام گرفت.
شماره 4: راکت ها در برابر اسپرز
شکست راکت ها در طی رمضان حدس و گمان های زیادی را به همراه داشت که اصرار حکیم اولاجون بر روزه گرفتن در طی بازی بر روی عملکرد وی تاثیر گذاشته است. بعد از از دست دادن 15 امتیاز برتری در کوارتر سوم در برابر دوید رابینوسن و اسپرز سن آنتونیو در یک بازی یکشنبه بعد از ظهر که به صورت سراسری نیز پخش می شد، کلاید درکسلر بعد از بازی گفت: همه ما طوری بازی کردیم که انگار روزه هستیم.
حکیم اولاجون بهترین بازیکن راکت ها با 18 امتیاز، 10 ریباند و 7 بلاک در 40 دقیقه بازی بدون خوردن قطره ای آب بود. رابینسون 7 بلاک او را پاسخ داد و 25 امتیاز و 12 ریباند نیز اضافه کرد تا برتری را به تیم خود بدهد.
بعد از بازی دیل رابرتسون نوشت: اگر بخواهیم اینکه رمضان انرژی او را تحلیه می کند را نادیده بگیریم، یک واقعیت محض را نادیده گرفته ایم. روز بعد، در بازی دوم پشت سر هم، بعد 40 دقیقه بازی کردن در حین روزه داری، اولاجون روزه خود را در آخرین روز رمضان خورد و به جنگ ساکرامنتو سلطان دوشنبه شب رفت. 46 دقیقه بازی کرد و 40 امتیاز کسب کرد و موفق شد تیمش را به پیروزی برساند.
شماره 3: راکت ها در بربر نیکز
بعد از شکست در برابر راکت ها در فینال ان بی ای در سال 1994، نیکز گرسنه انتقام بود. از سوی دیگر، حکیم اولاجون فقط گرسنه بود. در طی یک بازی یکشنبه بعد از ظهر در باغ مدیسون اسکوئر، اولاسون بازی در برابر پاتریک ادوینگ را واگذار کرد. علی رقم 43 دقیقه بازی کردن و بدست آوردن 23 امتیاز، نسبت به ادوینگ که 31 امتیاز کسب کرد کم آورد. بعد از بازی حکیم اولاجون گفت: من نمی توانستم جلوی خیلی از پرتاب ها را بگیرم. در تمام روز معده ام می سوخت به خاطر اینکه نمی توانستم آب بخورم و بازی ای که ما را به پیروزی برساند انجام ندادم.
با اینکه اقرار کرد که روزه گرفتن در روز بازی بر روی عملکردش تاثیر گذاشته است، همچنین اضافه کرد: حس می کنم که فداکاری های الان من باعث می شود تا از لحاظ ذهنی برای آینده آماده تر شوم.
شاید این اتفاقی نباشد که راکت ها موفق شدند برای بار دوم پشت سر هم قهرمان ان بی ای شوند.
شماره 2: راکت ها در برابر سانس
حکیم اولاجون روزه گرفتن در روز بازی را از رمضان 1995 شروع کرد. بعد از شکستن دومین روزه خود، او اولین بازی خود را در با روزه انجام داد و موفق به کسب 41 امتیاز در برابر کارل کالون و جان اسکاتون کسب کرد. در ادامه در یک بازی یکشنبه بعد از ظهر به مصاف بارکلی و سانس رفت. در حالی که برای یکی از بهترین تیم های ان بی ای بازی کرد، اولاجون نمی توانست آب بنوشد، اما این اتفاق او را متوفق نکرد. او با 28 امتیاز، 11 ریباند در 39 دقیقه بازی تیمش را رهبری کرد. و علی رقم 24 امتیاز، 11 ریباند و 7 پاس گل بارکلی، سانس در برابر راکت ها موفق نبود.
اولاجون عملکرد خوب خود را با سومین برد ادامه داد و به عنوان بازیکن هفته ان بی ای انتخاب شد. یک اتفاق فوق العاده برای بازیکنی در روزهای بازی نیز روزه می گیرد.
شماره 1: راکت ها در برابر بولز
در دومین روز رمضان 1997، اولاجون و راکت ها در برابر بولز شیکاگو قرار گرفتند و توسط مایکل جردن و مدافع عنوان قهرمانی ان بی ای شکست خوردند. علی رقم 29 امتیاز و 8 ریباند، هیچ بازیکن دیگری از راکت ها نتوانست امتیاز های خود را دو رقمی کند و به بازی برگشت بین دو تیم قهرمان ان بی ای چشم دوختند. با روزه گرفتن اولاجون، نمی شد افراد را به خاطر اینکه فکر می کردند جردن پیروز مسابقه است سرزنش کرد. با اینکه بدون بارکلی بودند، راکت ها پاسخ شکست را دادند. اولاجون 39 دقیقه بازی کرد و 32 امتیاز و 16 ریباند انجام داد. با اینکه جردن 26 امیتاز و 14 ریباند داشت، نتوانست ریتم پرتاب خود را به دست بیاورد، و بولز بعد از 19 امتیاز پیاپی راکت ها در کوارتر چهارم از هم پاشیدند.
بعد از بازی رودی تامجانویچ گفت: اگر این سوال ها در مورد رمضان را جواب نمی دهد، نمی دانم چه چیزی می تواند!
