بازیکنان لس آنجلس لیکرز هم این را می‌دانند: در مورد قهرمانی صحبت نکنید. در مورد ظهور مدعیان مختلف در کنفرانس غرب یا حضور دیگر تیم‌ها در استپلز سنتر نباید صحبت کرد. به جای آن، در مورد فرآیند و ساختار شناخت بازیکنان از یکدیگر باید گفت. در مورد همان روزی که در آن قرار دارید صحبت کنید و بحثی درباره پایان کار نداشته باشید.
لس آنجلس لیکرز به دنبال درخشش
راب پلینکا، مدیر ورزشی لس آنجلس لیکرز با بیان این‌که این تیم فردا دو جلسه تمرینی خواهد داشت گفت:
فکر می‌کنم بزرگترین رقیب ما مغرور شدن باشد. ما باید به خودمان به عنوان یک تیم بنگریم.
لبران جیمز هم گفت:
به دلیل مشخصی، در این تابستان بسیار ساکت بوده‌ام. مادر من همیشه این طرز تفکر را دارد که: راجع به آن فکر نکن، به آن عمل کن. و این شیوه‌ای است که من اتخاذ کردم.
هر بازیکنی می‌داند که انتظارات از لس آنجلس لیکرز در چه حدی است. لس آنجلس لیکرز برای شش فصل متوالی فرصت حضور در مرحله پلی‌آف را از دست داده است، اما حالا با حضور آنتونی دیویس و یک لبران جیمز آماده که بیشترین استراحت تابستانی را از سال ۲۰۰۵ به بعد داشته است و با وجود بسیاری از بازیکنان کهنه‌کار انتظارات در حد قهرمانی یا حضور در جمع تیم‌های صدرنشین است. هم هواداران و هم مسئولان لیکرز چنین انتظاری دارند. لبران جیمز می‌گوید محور برنامه‌های خط حمله باید آنتونی دیویس باشد. لبران جیمز در این باره می‌گوید:
ما همه می‌دانیم که آنتونی دیویس چقدر خوب است و اگر او در ترکیب اصلی باشد و ما نتوانیم برنامه‌های هجومی خود را حول محور این بازیکن پیاده کنیم، پس وجود او محسوس نخواهد بود. او تا این اندازه بزرگ است. این بدان معنی نیست که همیشه عنصر تعیین‌کننده‌ای باشد، ما از او این را می‌خواهیم. اما این قابلیت را در تیم در اختیار داریم.
آنتونی دیویس درباره صحبت‌های لبران جیمز می‌گوید:
آه، لبران این صحبت‌ها را انجام داد؟ نهایت لطف اوست. هر دوی ما قصد داریم که به هم کمک کنیم. دو بازیکنی هستیم که بسسیار فداکار هستند و فقط می‌خواهند پیروز باشند. وقتی هر دو ما این طرز تفکر را داریم، این کار ما را آسان‌تر خواهد کرد.
در واقع هیچ‌کس راجع به این‌که لبران جیمز بهتر است یا آنتونی دیویس سؤال نمی‌کند. سؤال دیگری پیرامون این دو نفر وجود دارد. آیا کایل کوزما که در حال حاضر از ناحیه پا مصدوم است نفر شماره ۳ در ترکیب لس آنجلس لیکرز خواهد بود؟ آیا وایت هاوارد مایل است تا در تیمی که لبران جیمز و آنتونی دیویس در خط دفاعی و خط حمله عملکرد خوبی دارند، نقشی قبول کند؟ آیا لیکرز با وجود دنی گرین، کوئین کوک، جیرد دادلی و تا حدودی آنتونی دیویس پرتاب‌های کافی در بازی خواهند داشت؟ آیا این تیم خوب دفاع خواهد کرد؟ همچنین، آیا این تیم می‌تواند چیزی بیشتر از پتانسیل ترکیب خود در بازی‌ها ارائه دهد؟ دریموند گرین که در سفر لاس وگاس لیکرز این تیم را همراهی کرده است می‌گوید:
در حال حاضر در موقعیت پیروزی هستیم. فصل قبل بازیکنان تمام تلاش خود را انجام دادند و یک تیم بودیم. حالا هم یک تیم هستیم و همه این را می‌دانند. برای حفظ این نگرش تیمی، مجبوریم تا به صورت جدی به حرکت رو به جلوی خود ادامه بدهیم.
بازیکنان می‌خواهند تا وظایف خود را انجام دهند. کایل کوزما شاید در قلب برنامه‌های لیکرز قرار داشته باشد، لس آنجلس لیکرز به عنوان یک بازیکن باهوش هجومی که قبل از مصدومیتش در ترکیب تیم ملی آمریکا خود را آن‌گونه نشان داده بود نیاز دارد. او مجبور است تا عملکرد دفاعی خود را بهبود بخشد. دادلی هم روی کمک کایل کوزما حساب باز کرده است:
بازیکن مورد علاقه من کایل کوزما است. می‌خواهم بازیکن مانند فصل قبل که دی آنجلو راسل و قبل‌تر که دوین بوکر در فونیکس سانز در کنارم بودند، در کنارم باشد. وگرنه در بیرون از زمین چه کاری می‌توانم انجام دهم تا او پتانسیل کامل خود را ارائه دهد؟ او واقعاً یک بازیکن کلیدی برای ما محسوب می‌شود.
با نزدیک شدن به روز کنفرانس رسانه‌ای هیجان هواداران لیکرز نیز افزایش یافته است. بازیکنان این تیم تقریباً همگی سالم هستند، استراحت کرده‌اند و آماده مسابقات هستند. لبران جیمز در این باره می‌گوید:
به عنوان یک تیم، خود من نیاز دارم تا لیکرز را به همان جایگاهی برسانم که لیاقتش را دارد و سال‌ها به آن عادت کرده بود.
