استیو کر ، دستیار سرمربی تیم ملی آمریکا در اولین تجربه جام جهانیاش یک دانشجوی ۲۰ ساله از دانشگاه آریزونا بود. اگرچه او در ۱۵ سال حضور حرفهایاش در لیگ NBA توانست ۵ عنوان قهرمانی را بدست آورد اما وقتی که به جام جهانی ۱۹۸۶ اسپانیا قدم میگذاشت هنوز یک بسکتبالیست آماتور بود.
صحبت های استیو کر در خصوص جام جهانی بسکتبال
۳۲ سال از زمانی که استیو کر قهرمانی جام جهانی را با آمریکا تجربه کرد میگذرد. کر در این باره میگوید:
تجربه فوقالعادهای بود، با حضور بازیکنانی مانند دیوید رابینسون، چارلز اسمیت، کنی اسمیت، تامی آماکر، سین الیوت تیم بزرگی بودیم. این اولین تجربه من در سطح بالای بسکتبال ملی بود. برایم جالب بود که با بازیکنان مختلف از مدارس مختلف همبازی بودم. بازیکنانی که در تلویزیون آنها را دیده بودم. ماگسی بوگاس عضو آن تیم بود.
آمریکا در راند اول آن بازیها هر ۵ دیدار خود را با پیروزی پشت سر گذاشت که دشوارترین پیروزی مربوط به بازی با پورتوریکو بود که ۷۳-۷۲ پایان یافت. پس از آن بازی ایتالیا که با اختلاف ۲۲ امتیازی به اتمام رسید. راند بعدی بازیها دشوارتر بود. آمریکا ۷۴-۷۰ به آرژانتین باخت اما چهار مسابقه بعدی خود را برد. با پیروزی ۹۶ بر ۸۰ مقابل برزیل آنها در فینال باید به مصاف اتحاد جماهیر شوروی میرفتند که نفراتی چون الکساندر وولکف، ریماس کورتیانیتیس و آرویداس سابونیسِ دو متر و بیست سانتیمتری را در اختیار داشت. استیو کر در این باره میگوید:
بخش اعظمی از آن خاطرات به خاطر جوی بود که در میان هواداران حاضر در سالن وجود داشت. واقعاً متفاوت بود. ما در مقابل برزیل بازی داشتیم و همه هواداران آنها با لباس زرد و یک طبل در دست در تمام طول بازی سرود میخواندند و طبل میزدند. همه جا را دود میپوشاند و مردم در سالن سیگار میکشیدند. آن زمان همه چیز فرق میکرد. قوانین ظریفی وجود داشت که مجبور بودید آنها را بدانید اما استعادادهای خارقالعادهای در آن جام حاضر بودند. بازیکنان تیمهای ملی نمیتوانستند در NBA بازی کنند. اسکار اشمیت در ترکیب برزیل بود. درازن پتروویچ در یوگسلاوی بازی میکرد. سابونیس نیز در میان آنها بود. آنها باورنکردنی بودند. تجربه فوقالعادهای بود تا اینکه در بازی نیمهنهایی مقابل برزیل رباط صلیبی من پاره شد.
بلیچر ریپورت در سال ۲۰۱۷ در مورد آن واقعه اینطور مینویسد:
آمریکا در ۴ دقیقه و ۱۰ ثانیه مانده به پایان بازی با ۱۱ امتیاز اختلاف پیش بود، استیو کر میخواست به چارلز اسمیت پاس بدهد اما مدافع برزیل در جلوی او ظاهر و مانع از این کار شد و کر مجبور شد تا بچرخد، ناگهان روی زمین افتاد و از ناحیه زانو احساس درد شدیدی کرد. کر زیر سبد دراز کشیده بود و به نظر میآمد رباط صلیبی پاره کرده باشد. او داد میزد و چارلز اسمیت و اسکار اشمیت، فوقستاره بسکتبال برزیل او را به بیرون از زمین هدایت کردند.
وقتی آمریکا مقابل اتحاد جماهیر شوروی پیروز شد، کر عمل جراحی خود را انجام داده بود. آمریکا در نیمه اول با ۱۰ امتیاز پیش افتاد و در پایان با پیروزی ۸۷ بر ۸۵ قهرمان شد. این آخرین باری بود که آمریکا در تیم بزرگسالان خود چند بازیکن آماتور نیز داشت و قهرمان شد. اتحاد جماهیر شوروی در المپیک ۱۹۸۸ سئول انتقام این باخت را گرفت. استیو کر درباره آن مصدومیت میگوید:
خوششانس بودم. دکتر تیم در آریزونا به من گفت که ما تو را درمان میکنیم و بعد از یکسال میتوانی دوباره بازی کنی و من بعد از همان زمان پیراهنم را پوشیدم و ۱۵ سال دیگر بسکتبال بازی کردم.
استیو کر چهارمین بازیکن امتیازآور جام جهانی ۱۹۸۶ بود. او د یک دهه و نیم حضورش در لیگ NBA قهرمانیهای زیادی بدست آورد. در قامت یک سرمربی در گلدن استیت واریرز و با دارا بودن بازیکنانی مانند استفن کری، کلی تامپسون، دریموند گرین و کوین دورانت توانست ۳ قهرمانی با این تیم بدست بیاورد. و حالا در چین بر روی نیمکت مربیگری تیم ملی آمریکا نشسته و به نظر میرسد یک قهرمانی دیگر در جام جهانی کارنامه این بار در قامت دستیار به قهرمانیهای خود اضافه کند. وی درباره تفاوتهای مربیگری تیم ملی و سرمربیگری در لیگ NBA میگوید:
تفاوتهای زیادی در این میان وجود دارد اما تجربه کردن موردی متفاوت از آنچه در NBA به آن عادت کرده بودم واقعاً لذتبخش است. ملاقات با گروهی از بازیکنان که قبلاً از آنها شناختی نداشتم. تنها بازیکنی که او را واقعاً میشناختم هریسون بینس بود چراکه سرمربی او بودم. در مورد باقی بازیکنان باید بگویم که واقعاً اولین بار بود که آنها را ملاقات میکردم. برای اولین بار توانستم مربیگری گرگ پوپویچ را از نزدیک مشاهده کنم. من برای او بازی کرده اما هرگز در کنار او مربیگری نکرده بودم. این تجربه فوقالعاده است.
