در این قسمت از مقالۀ حملات سه گانه بعد از مرور مقدمۀ «قسمت اول» به موارد دیگر حملۀ مثلثی می پردازیم.
از 1990 تا 2010، حملۀ مثلثی (که حملۀ سه گانه هم نامیده می شود) با اختلاف زیاد محبوب ترین استراتژی در بسکتبال بود. در طول همین سال ها شیکاگو بالز و لی آنجلس لیکرز با استفاده از همین حملۀ مثلثی، 11 قهرمانی در NBA به دست آوردند. از بهترین بازیکن هایی که در زمین این استراتژی را اجرا کرده اند میتوان به مایکل جوردن، اسکاتی پیپن، کوب بریانت، شکیل اونیل، و پا گسول اشاره کرد. شاید بعضی ها بگویند دلیل موفقیت این سبک این است که بهترین بازیکن ا آن را اجرا می کنند. با این حرف مخالف نیستم، اما کسی نمیتواند منکر این قضیه باشد که این حمله در جای دادن بازیکن ها در بهترین پست برای گل زنی تأثیر به سزایی دارد.
انتخاب بهترین شروع برای تیم خود
همان طور که مشاهده میکنید تعداد بیشماری روش برای شروع حملات مثلثی وجود دارد. در انتخاب گزینۀ مناسب برای قدرتمند کردن تیم خود آزادانه رفتار کنید.
2 یا 3 روش از میان موارد بالا که برای استایل مربی گری خود و اعضای تیم مناسب است و آنها را در موقعیت های مناسب قرار میدهد را انتخاب کنید.
پیشنهاد مربی MAC برای گروه جوانان یا دبیرستانی ها
1: توپ گیری داخلی
2: دریبل دریبل
3:پست پاپ
این به بازیکنان شما این امکان را میدهد که با استفاده از حرکات مختلف وارد حمله شوند بدون اینکه آنها را در تعداد زیادی گزینه و روش غرق کنیم.
اجرای حملۀ مثلثی
هنگامی که تیم شما موقعیت حمله ی مثلثی مناسب را به خود گرفت، زمان آن میرسد که بحث در مورد چگونگی اقدام به حمله و گزینه های مختلف خارج از ساختار حمله ای بپردازیم. در ساده ترین حالت، حملۀ مثلثی میتواند به دو بخش تقسیم شود:
1:خط کناری مثلث – بازیکن گوشه، تریگر و پست
2:بازی دو نفره – متشکل از تریل و مخالف
به تجزیه ی جداگانۀ هرکدام بپردازیم
الف) خط کناری مثلث
مهمترین چیزی که درمورد خط کناری مثلث باید بدانیم این است که پاس از نقطه ی تریگر تمامی حرکات پس از آن را که بازیکنان انجام میدهند، تحت تأثیر قرار میدهد.
در موقعیت تریگر، 4 حالت پاسکاری وجود دارد که همگی منجر به سری اقدامات و حرکات متفاوت میشود. تریگر باید حرکت مدافع را بخواند و بر اساس آن هوشمندانه ترین پاس را برای شروع حمله بدهد.
در اینجا 4 گزینه ی موجود برای پاسکاری را توضیح میدهیم
پاسکاری شمارۀ 1- پاس به سانتر
اولین گزینه ای که شمارۀ 2 باید آن را ببیند این است که آیا او میتوانند در پست، پاس مستقیم به شمارۀ 5 بدهد یا نه.
با فرض اینکه تریگر و سانتر در یک خط از لبه قرار دارند (خط استقرار)، معمولاً راحت ترین نوع پاسکاری است که احتمال کمتر چرخش توپ در آن هست مگر اینکه مدافع دیگری از طرف دیگر مانع آن شود.
وقتی این پاس شکل بگیرد حداقل شمارۀ 5 در موقعیت امتیاز گیری سریع قرار خواهد گرفت، یک نفر باید به منظور دریافت پاس سریع در طول خط انتهایی زمین حرکت کند که میتواند منجر به شوت سه گام معکوس شود. اگر نتوانند توپ را بگیرند به طرف مخالف میروند.
یک ثانیه بعد، 2 از شمارۀ 5 میگذرد و مدافع 4 را سد میکند. به 4 این اجازه را میدهد که به سمت بالا برود و امکان پرتاب آزاد را داشته باشد.
(نکته: این توپ گیری ها باید قوی و هدفمند انجام بشوند! هر بازیکنی که در حین این ها بپرد و آرام حرکت کند باعث سقوط تیم میشود)
2 بعد از سد کردن به گوشۀ مخالف توپ می رود.
هردوی این اقدامات مدافع طرف ضیف را سرگرم میکند و به سانتر این امکان را میدهد که به پست قبل برگردد واگر شانسی داشته باشند با یک حرکت پست کار را تمام کنند.
اگر هیچ کدام از اینها منجر به یک شوت نشد، میتوان توپ را به 3 پاس داد یا از آن گذشت و آن را به 1 در نقطۀ تریگر داد.
انواع: تقسیم پست
یکی دیگر از گزینه های پاسکاری به سانتر، تقسیم پست است.
تقسیم پست شامل آپ اسکرین سریع 1 برای 2 است که از خط انتهای زمین می گذرد و در انتظار پاس و فضا سازی پیش از خارج شدن از طرف ضعیف کناره است. 1 ثانیه بعد 2 شمارۀ 5 را رد میکند و یک اسکرین روی مدافع 4 انجام میدهد.
پاس شمارۀ 2 – پاسکاری معکوس
پاس معکوس در سمت بالا منجر به بازی دونفره در سمت مخالف زمین میشود.
این یکی از مواردی است که بسته به پرسنل تیم خود از مزایای آن استفاده کنید.
این مبحث رو در بخش بازی دو نفره در زیر توضیح خواهم داد
پاس شمارۀ 3 – پاس گوشه
سومین گزینۀ پاسکاری پیش روی تریگر پاس به گوشه است.
وقتی که 1 توپ را دریافت میکند اولین چیزی که باید به آن توجه کند این است که آیا 5 در موقعیت پست پایین خوبی قرار دارد یا نه و اگر فضایی برای پاس به داخل بود آن را انجام دهد و امتیاز بگیرد. و اگر نه، 5 باید حرکت کند و یک اسکرین از پشت روی 2 که در کناره و در انتظار توپ و یک فضا سازی است، انجام دهد. اگر 2 توپ را دریافت نکند به سمت گوشۀ ضعیف میرود. 5 به سرعت از یک اسکرین از پشت برای تریگر به یک اسکرین برای 1 تغییر پست می دهد.
این بازی دونفره میتواند به شدت مؤثر باشد چرا که سمت توپ زمین خالی شده و مدافع در انتظار چرخش از پست میانی طرف ضعیف و یا رها کردن یک بازیکن در سمت مخالف زمین است.
پاس شمارۀ 4 – weakside flash
برای اینکه ویک ساید مؤثر واقع شود بازیکن جهت مخالف باید قادر به فهمیدن موقعیت بازیکنان دیگر در آن طرف دیگر زمین باشد. دو موقعیت وجود دارد که در آن بازیکنان مخالف باید توپ را فلش کنند و پاس را دریافت کنند:
1: زمانی که بازیکن 5 از سمت پایین به جلو یا نیمۀ جلویی میرود. وقتی این اتفاق می افتد فرصت مناسبی برای موقعیت مخالف جهت فلش کردن، دریافت توپ و سپس پاس داخلی سریع به 5 که با حرکات صحیح مدافع را محاصره کرده است به وجود می آید. حتی اگر توپ را دریافت نکند، زمانی که مدافع پست در جلو قرار دارد، با فلش کردن توپ هیچ کمک دفاعی در سمت مخالف زمین وجود نخواهد داشت و 2 میتواند پاس بدهد.
2: هنگامی که تریل 3 توپ را رد میکند.
وقتی که مدافع 3 پاس را از نقطۀ تریگر رد میکند و از دست میدهد فرصت خوبی برای فن «خوک کور» به وجود می آید.
این شامل فلش توپ توسط 4، دریافت پاس و انتقال آن به 3 میباشد و آن ها سریعاً به سمت حلقه می روند تا با جا گذاشتن مافعان موقعیت یک پرتاب سه گام را ایجاد کنند.
اگر 3 پاس را دریافت نکند به گوشۀ زمین می رود.
اگر 3 حرکت کند، 4 میتواند به حریفان خود نگاه کند تا اگر شانس داشت به سمت حلقه حمله کند.
به محض اینکه پاس به شمارۀ 4 رسید، شمارۀ 1 میتواند با حرکت به سمت محوطۀ مستطیلی و داشتن سد از طرف 2 مدافعان را جا بگذارد.
اگر شات اسکرین پایین باز باشد 4 برای شات کردن به 1 پاس میدهد.
واگر نه، 1 با شمارۀ 4 دریبل انجام میدهند و توپ را طی یک دریبل سریع و یا از دست حریف قاپیدن دریافت میکنند . این فرصت مناسبی برای چرخش و حمله به حلقه، گرفتن یک شوت متوسط و یا پیش بردن توپ و اتمام کار یا پاس دادن آن به شماره های 3 و 5 برای امتیاز گیری است.
اگر شانس حمله وجود نداشته باشد، شمارۀ 1 میتواند به سمت نقطۀ تریگر دریبل کند و بازیکنان میتوانند یک مثلث حملۀ جدید برای شروع مجدد ایجاد کنند.
ب: بازی دو نفره
خیلی از مربیان معمولا به بازی دو نفره “pinch post series” میگویند (توالی پست پینچ). تعداد زیادی روش و موقعیت میتوان از این بازی دو نفره بیرون کشید که منجر به امتیاز گیری شود. پیشنهاد من استفاده از 2 یا 3 روشی هست که در زیر درمورد آن توضیح داده ام و مناسب تیم شما است و موقعیت های خوبی به شما میدهد.
گزینۀ 1 – های پست کات (High post cut)
اولین موقعیت مربوط به 3 است که پاس درونی به 4 میدهد که به سمت منطقۀ بالا میرود. بعد از پاس کاری 3 به سرعت منطقه را ترک میکند و منتظر یک پاس سریع در منطقۀ لی آپ می شود. اگر شماره ی 3 پاس را دریافت نکند به گوشۀ زمین می رود. از اینجا، 4 اگر موقعیت خوبی علیه رقیب دارد میتواند به سبد حمله کند. اگر هم این امکان را نداشته باشد، 4 میتواند با 1 که شمارۀ 2 را دور می زند دریبل انجام دهد. این باعث ایجاد یک دامنه نیمه باز و یا شوت سه امتیازی برای 1 و یا یک حرکت به داخل برای شوت سه گام و یا پاسکاری به شماره های 3 و 5 برای پرتاب به حلقه میشود. چنانچه موقعیت حمله کردن نباشد 1 به سمت نقطۀ تریگر دریبل میکند و بازیکنان همگی در جایگاه اولیه خور قرار میگیرند تا مجدداً حملۀ مثلثی ایجاد کنند.
گزینۀ 2- on-ball-screen
گزینه ی بعد از پینچ پست کردن اسکرین آن بال است.
از آنجا که سد کردن و چرخش یکی از مؤثرترین اسلحه های حمله ای در بسکتبال است، این روش یکی از آنهایی است که به شدت پیشنهاد میکنم و در همۀ تیم های جوان و دبیرستانی اعمال میشود.
4 زمانی که 3 توپ را گرفت، یک سد با توپ سریع انجام میدهد. از آنجا که تمام اطراف زمین باز خواهد بود و موقعیت خوبی برای یک پرتاب و یا حرکت به سمت حلقه است. بعد از سد کردن، 4 محض احتیاط به سمت نوک منطۀ مستطیلی حرکت میکند که از قبل 5 هم در آن موقعیت است و وضعیت برای پاسکاری و تمام کردن کار بسیار مشکل میشود. اگر مدافع منطقۀ مخالف توپ از طرفین به کمک بیاید منجر به ایجاد یک پاس برگشتی و شوت سه گام برای 5 میشود. شمارۀ 2 یک داون اسکرین برای شمارۀ 1 ایجاد میکند تا مدافعین را مشغول کنند.
گزینۀ 3 – بازنشانی پست پاپ
نکته: این مورد درست مشابه مرحلۀ ویک ساید است.
این روش به بازیکنان این اجازه را میدهد که به زمین و حالت اولیۀ حملۀ مثلثی برگردند. برای بازیکنانی که در لیگ با یک شات کلاک بازی نمیکنند و بازیکنان کم مهارت تری دارند، مناسب است.
4 پاس را دریافت میکند. 3 به سرعت به گوشۀ سمت توپ می رود و 1 بعد از گذشتن از مدافع جای خالی در نوک منطقۀ مستطیلی را پر می کند. 5 عرض مستطیل را طی میکند و زیر سبد قرار میگیرد و 2 جای خالی را پر می کند.
گزینۀ 4- post pop on ball screen
اگر شما بازیکنی دارید که توانایی دریبل کردن توپ و ایجاد موقعیت برای دیگران را دارد، post pop on ball screen میتواند موقعیت بسیار مؤثری باشد.
این امر شامل حرکت 4 و دریافت پاس از 3 در نوک مستطیل میشود. به جای اینکه در گوشه حرکتی انجام شود، 3 به سرعت برای 4 سد میکند تا به سمت حلقه حمله کند 1 با رد کردن مدافع 2 یه نوک مستطیل می رسد و اگر مدافع به عرض بیاید باعث ایجاد یک موقعیت پاسکاری و یک پاس به 5 میشود
گزینۀ 5 – دریبل به کنار زمین
اگر شما بازیکنی با IQ بالا و با مهارت در موقعیت 1 دارید این گزینه برای شما مناسب خواهد بود.
به جای پاس دادن، 3 مستقیم به سمت نقطۀ تریگر در کنارۀ مستطیل دریبل میکند. این نشانه ای برای 4 است که یک سد برای 1 که در حال چرخش در اطراف منطقۀ مستطیلی خارج از دستس مدافع 2 ترتیب دهد. اگر مدافع 1 سد را تریل کند 1 میتواند بچرخد و به سمت سبد برود و منتظر یک پاس و پرتاب سه گام آزاد باشد. اگر توپ را دریافت نکند، 1 به گوشه می رود. اگر مدافع 1 سد شود، 1 میتواند به عقب برگردد و پاس را دریافت کند. اگر 1 پاس را دریافت کند و شات باز نباشد، او به سمت کنارۀ مستطیل دریبل میکند و 3 را به سمت موقعیت گوشه میفرستند در حالی که خودش نقطۀ تریگر را پر میکند. 5 در عرض حرکت میکند و موقعیت سانتر را ایجاد میکند سپس به بیرون میرود و نوک مستطیل جای می گیرد. 2 به سمت مخالف توپ حرکت میکند و بنابراین تیم به حالت های قبلی خود برای شروع مجدد حمله بر میگردد.
نتیجه گیری
در جامعه ی بسکتبالی ها این ذهنیت وجود دارد که اجرای حملۀ مثلثی برای تیم های غیر حرفه ای، پیچیده خواهد بود. من با این حرف موافقم و امیدوارم که در این مقاله به شما نشان داده باشم که با وجود اینکه با خیلی از حرکات و اقدامات پیچیده میتوان به راحتی با گزینه های تهاجمی کمتری اجرا شود.
اگر فکر میکنید تیم شما آنچه را که باید دارد و شما به آموزش طولانی مدت و تمرین با تیمتان امیدوارید، من به شدت اجرای حملۀ مثلثی را به شما پیشنهاد میدهم.