تصور کنید که یک بازیکن از کسب دو قهرمانی جام جهانی بسکتبال چه حسی می‌تواند داشته باشد. رودی فرناندز و مارک گسول این حس را به خوبی درک می‌کنند.
رودی فرناندز و مارک گسول قهرمان دو جام جهانی
این دو بازیکنه روز ۱۵ سپتامبر در شهر بیجینگ به تیم ملی بسکتبال اسپانیا کمک کردند تا با پیروزی ۹۵ بر ۷۵ مقابل آرژانتین در دیدار فینال جام جهانی بسکتبال ۲۰۱۹ چین قهرمان شود و در این رقابت‌ها شکست‌ناپذیر باقی بماند.اولین باری که آن‌ها قهرمانی در یک جام جهانی را جشن گرفتند در جام جهانی ۲۰۰۶ بود و در آن سال آن‌ها ۲۱ سال سن داشتند. تیم ملی اسپانیا قبل از این‌که در فینال رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ یونان را از پیش‌رو بردارد، در مرحله نیمه نهایی و در شهر سایتاما مقابل آرژانتین پیروز شد. رودی فرناندز در این باره گفت:
نمی‌دانم این نقطه از جهان (آسیا) برای ما چه جادویی دارد اما هرگاه در آن رقابت کردیم برای ما خوش‌یمن بود. امیدوارم بازی‌های بسکتبال المپیک نیز در همین سطح برگزار شود.
تیم ملی اسپانیا جرو ۱۲ تیمی است که به طور مستقیم در المپیک توکیو حاضر خواهند شد. ۲ سال بعد از اولین عنوان قهرمانی جهان آن‌ها در المپیک بیجینگ عنوان دومی و مدال نقره را بدست آوردند. این دستیابی بالقوه برای مارک گسول و رودی فرناندز چیزی است که بسکتبال اسپانیا کاملاً از آن آگاه است. حتی قبل از دیدار فینال، جورج گارباجوسا درباره این صحبت کرده بود که چگونه این دو بازیکن کهنه‌کار در آستانه انجام یک کار خاص بودند. گارباجوسا که در جام جهانی ۲۰۰۶ چین جزء ترکیب تیم بود و حالا رئیس فدراسیون بسکتبال اسپانیا است در این باره گفت:
۱۳ سال از جام جهانی ۲۰۰۶ می‌گذرد و فقط مارک گسول و رودی فرنادز از آن تیم باقی ماندند و حالا باز هم ما در فینال هستیم.
اما بازیکنان دیگری نیز هستند که دو بار موفق به کسب عنوان قهرمانی جام جهانی با تیم‌های ملی خود شده‌اند. استفن کری، دریک رُز و رودی گای در جام جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ که تیم ملی آمریکا موفق به قهرمانی در جام جهانی شد عضو این تیم بودند. دژان بودروجا، دژان تاماسویچ و پردراگ دروبنجاک در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ به همراه تیم ملی یوگسلاوی قهرمانی جام جهانی را تجربه کردند. فهرست بازیکانی که دو بار موفق به قهرمانی در جام‌های جهانی به همراه تیم ملی خود شده‌اند:
آنتونیو پاسوس آمائوری (برزیل – ۱۹۵۹، ۱۹۶۳)
استفن کری (ایالات متحده آمریکا – ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴)
والدمر بلاتکاسکاس (برزیل – ۱۹۵۹ و ۱۹۶۳)
دژان بودیروجا (یوگسلاوی – ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲)
رودی فرنادز (اسپانیا – ۲۰۰۶ و ۲۰۱۹)
مارک گسول (اسپانیا – ۲۰۰۶ و ۲۰۱۹)
رودی گای (ایالات متحده آمریکا – ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴)
ولید دیواک (یوگسلاوی – ۱۹۹۰ و ۲۰۰۲)
دریک روز (ایالات متحده آمریکا – ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴)
کرسمیر کوسیچ (ایالات متحده آمریکا – ۱۹۷۰ و ۱۹۷۸)
مارکز ولامیر (برزیل – ۱۹۵۹ و ۱۹۶۳)
سرگی بلاو (اتحاد جماهیر شوروی – ۱۹۶۷ و ۱۹۷۸)
کارمو ده سوزا (برزیل – ۱۹۵۹ و ۱۹۶۳)
مودستاس پائولاسکاس (اتحاد جماهیر شوروی – ۱۹۶۷ و ۱۹۷۴)
پریت تامسون (اتحاد جماهیر شوروی – ۱۹۶۶۷ و ۱۹۷۴)
یاسیرادواردو اسکال (برزیل – ۱۹۵۹ و ۱۹۶۳)
پردراگ دروبنجاک (یوگسلاوی – ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲)
دژان تاماسویچ (یوگسلاوی – ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲)
