دنور ناگتس یکی از چند تیمی است که انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۰ راهی پلی آف NBA شود.
برسی شرایط دنور ناگتس برای صعود به پلی آف NBA
با حضور استفن کری (گلدن استیت واریرز)، جیمز هاردن (هیوستون راکتس)، دامیان لیارد (پرتلند بلیزرز) و حالا لبران جیمز (لس آنجلس لیکرز)، تقریباً هر تیم از غرب یک بازیکن شاخص در فصل ۲۰-۲۰۱۹ را در ترکیب خود دارد. اما دنور ناگتس، سنتر چاق صربستانی خود را در اختیار دارد. هر دو تیم لس آنجلسی در نقل و انتقالات این فصل متحول شده‌اند که برای هیوستون و یوتا جاز نیز همین اتفاق افتاده است. اما در ناگتس هنوز جرمی گرنت بر این تیم حکومت می‌کند. هیچ تضمینی وجود ندارد که دنور ناگتس از راند اول پلی آف فصل آینده صعود کند و اولین تیم کنفرانس باشد. اما دنور هنوز یکی از متمایزترین تیم‌های لیگ است.
صعود ناگتس به پلی آف تا حدود زیادی اتفاق می‌افتد اما جایگاهشان در کنفرانس غرب مشخص نیست. دنور یکی از سوپرایزهای فصل گذشته لیگ بود. ناگتس در فینال رگیولار سیزن در آوریل ۲۰۱۸ قافیه را به مینستوتا باخت و برای پنجمین سال متوالی نتوانست به پلی آف صعود کند. اما بدون هیچ حرف و حدیثی به پلی آف فصل ۱۹-۲۰۱۸ صعود کرد. دنور با ۵۴ پیروزی در رتبه دوم کنفرانس غرب قرار گرفت و فقط گلدن استیت واریرز را بالای سر خود دید که بیشترین برد تاریخ NBA را به دست آورده بودند. نیکولا جوکیچ کاندیدای MVP شد و جمال مورای به رشد تأثیرگذاری در این فصل رسید. باخت راند دوم به پرتلند بلیزرز پایان فصل پر از پیشرفت دنور بود و دنور ناگتس را به عنوان یکی از مدعیان صعود فصل ۲۰-۲۰۱۹ مطرح کرد. حالا با قاطعیت می‌توان در مورد صعود ناگاتس از کنفرانس غرب سوال پرسید. جوکیچ و ناگتس نباید پلی آف فصل ۲۰-۲۰۱۹ را از دست بدهند. سرعت بالا و حملات ویران کننده آن‌ها امتیاز خانگی را به حسابشان واریز خواهد کرد و همچنین می‌توانند روی مدافعان خود نیز حساب باز کنند.
امسال خط حمله آن‌ها با جرمی گرنت بهتر شده است و میشاییل پورتر جی آر اگر در زمین باشد امتیازات مهمی را برای آن ها به ارمغان خواهد آورد. اگر جوکیچ یا مورای آسیب جدی ببینند باید نام دنور ناگتس را از تیم‌های حاضر در پلی آف مسابقات خط زد. حضور در یک پلی آف دیگر خوشحالی فصل گذشته را در هواداران دنور حفظ خواهد کرد، اما ناگتس چگونه می‌تواند به کسب یک عنوان امید داشته باشد؟ قطعاً عوامل پیچیده‌ای در این میان دخیل خواهند بود که نگرانی از مصدومیت جوکیچ یکی از آن‌هاست.
با کمی مقایسه تاریخی می‌توان دریافت که مرد درشت هیکل دنور شبیه به هیچ یک از استعدادهای امروزی بازی بسکتبال نیست. ویلت چمبرلین تنها درشت هیکل NBA است که میانگین ۲۰ امتیاز، ۱۰ ریباند و ۷ پاس را در هر بازی از فصل به خود اختصاص داد این درحالی است که راسل وستبروک تنها بازیکن فعالی بود که توانست به رکورد ۲۰-۱۰-۷ جوکیچ برسد. اما آیا یک تیم می‌تواند با چنین بازیکن بین المللی به فینال NBA برسد؟ سطح بازی جوکیچ شبیه به بیل والتون، ستاره سابق بوستون سلتیکس است و حتی از او قدرت هجومی بیشتری دارد، اما بیل در دهه اخیر قدرت حمل توپ بیشتری از او داشت. اگرچه تفاوت جوکیچ با مورای در مباحث کلیدی بازی ناامیدکننده بود، اما وی در نیمه‌نهایی کنفرانس غرب مقابل پرتلند بلیزرز بسیار موثر ظاهر شد. او باید به عنوان یک امتیازگیرنده در پایان بازی، حریص تر باشد و تسلط او بر پرتاب های ۳ امتیازی می‌تواند به آرامش وی در برخورد با مدافعان حریف کمک کند. بازی جوکیچ می‌تواند ناگتس را در سطحی قرار دهد که به فینال برسد و به رشد او کمک شایانی می‌کند.
