در فصل ۲۰-۲۰۱۹ مسابقات لیگ NBA، سطح انتظارات از گلدن استیت دچار افت بسیار بزرگی شده است.
گلدن استیت راهی پلی آف می شود؟
در حالت عادی علاقه‌مندان به بسکتبال انتظار داشتند تا واریرز در طول فصل عادی ۶۰ پیروزی کسب کند اما حالا در بهترین حالت، همه امیدوارند که شاید شاگردان استیو کر بتوانند با کسب حداقل تعداد پیروزی ممکن به‌عنوان تیم آر به پلی‌آف مسابقات NBA راه پیدا کنند. خوشبینانه‌ترین پیش‌بینی‌هایی که در زمان مسابقات پیش‌فصل برای سرنوشت گلدن استیت در فصل جاری مطرح می‌شدند بر اساس دو شرط اساسی به ذهن بسکتبال‌دوستان خطور می‌کردند. یکی اینکه استفن کری با وجود آنکه در تیم تنها است، در هرکدام از بازی‌های فصل عادی درخشش بالایی داشته باشد و ۳۵ امتیاز کسب کند تا بدین ترتیب یکی از نامزدهای اصلی جایزه MVP هم لقب بگیرد. شرط اساسی دوم هم این بود که دی انجلو راسل بتواند جای خالی کلی تامپسون که با مصدومیت رباط صلیبی روبه‌رو شده بود را به خوبی پر کند. اما دو ماه بعد از مطرح شدن آن پیش‌بینی‌های خوشبینانه، استف کری از ۳۲ دیداری که واریرز تا این مقطع از فصل در آنها به میدان رفته است، ۲۹ تا را از دست داده است و همچنین در بازی‌های بیشتر دیگری هم غایب خواهد بود. همچنین راسل نیز تنها یک دوم از خلأ مذکور را پر کرده است و فقط در بخش هجومی عملکرد قابل قبولی از خود برجای گذاشته است.
به همین دلیل است که گلدن استیت واریرز، حتی با وجود آنکه در حال حاضر دارای روند سه پیروزی پیاپی است، تا این مقطع از فصل ۸ برد و ۲۴ شکست را به ثبت رسانده است و در قعر جدول پررقابت کنفرانس غرب NBA قرار دارد. با این وجود، عملکرد امیدوارکننده جنگجویان در هفته اخیر نور کوچکی از امید را در دل هواداران تیم زنده کرده است. برخی فکر می‌کنند که شاید این چند نتیجه خوب از واریرز، آغازی بر یک روند شگفت‌انگیز باشد. آنها اکنون می‌توانند به این فکر کنند که برای کسب سهمیه هشتم کنفرانس غرب باید شش پیروزی دیگر کسب کنند. اما در ظاهر به نظر نمی‌رسد که چنین چیزی شدنی باشد. تیم‌های بسیار با استعدادتر و باثبات‌تر از این گلدن استیت فعلی در کنفرانس غرب حضور دارند. از یک طرف تعدادی از هواداران تیم به این فکر می‌کنند که با رسیدن به پلی‌آف می‌توانند حضور در این مرحله را برای هشتمین فصل پیاپی جشن بگیرند اما تعدادی نیز وجود دارند که به آینده تیم می‌اندیشند. آنها می‌خواهند که گلدن استیت فصل را در همین رتبه انتهایی جدول به پایان برساند تا تیم انتخاب‌های نخست دور اول مراسم درفت را کسب کند. خود فرنچایز واریرز نیز این موضع را پذیرفته است، نه فقط به خاطر اینکه چاره‌ای ندارد بلکه حتی به چنین چیزی نیاز هم دارد.
از آخرین فصلی که یک تیم در کنفرانس شرغ با معدل کمتر از منفی ۵۰۰ به پلی‌آف راه پیدا می‌کند ۲۳ سال گذشته است و در مجموع تنها سه تیم موفق به انجام این کار شدند. واریرز نیز باید برای رسیدن به پلی‌آف در ادامه بازی‌های فصل حداقل ۳۳ پیروزی و حداکثر ۱۷ شکست کسب کند. در نهایت، حتی اگر همین رکورد هم توسط واریرز ثبت بشود، بازهم در مقایسه با عملکرد کلی تیم در دو فصل گذشته یک افتضاح کامل محسوب خواهد شد. گلدن استیت واریرز در پنجاه بازی آخر فصل اخیر ۳۶ برد و ۱۴ باخت داشت و در ۵۰ بازی نهایی فصل ۱۸-۲۰۱۷ نیز ۳۲ پیروزی و ۱۸ شکست کسب کرد. اما حتی در ذهن رویاپردازترین هوادار تیم نیز فاصله ترکیب فعلی واریرز با تیم قدرتمند فصل قبل تنها سه پیروزی کمتر نیست و همچنین هیچ طرفدار خوشبینی تصور نخواهد کرد که آنها بتوانند در ادامه فصل جاری از تیم قهرمان سال ۲۰۱۸ نیز بهتر عمل کنند. اما در هر حال این احتمال روی کاغذ وجود دارد که واریرز بتواند به مرحله پلی‌آف راه پیدا کند. کنفرانس غرب حالا تنها در صدر خود رقابت فشرده‌ای را می‌بیند که بین دو تیم لس آنجلس لیکرز و دنور ناگتس در جریان است و رقابت از رده سوم تا تیم چهاردهم بسیار فشرده است. برای مثال، فینیکس سانز با ۱۱ برد و ۱۹ باخت، اکنون هفت شکست متوالی دارد اما هنوز هم دو پیروزی دیگر تا به دست آوردن سید هشتم پلی‌آف که در اختیار پورتلند تریل بلیزرز با ۱۴ برد و ۱۸ باخت است، فاصله دارد.
هرچند در سوی دیگر هم نمی‌توان گفت که فرصت خوبی برای واریرز وجود دارد؛ آنها باید تا پانزدهم آوریل و اتمام بازی‌های فصل عادی، ۳۶ برد دیگر به کارنامۀ خود اضافه نمایند. حتی اگر این فرصت هم وجود داشته باشد واریرز نمی‌تواند و حتی نباید این چنین تیمی باشد. پلی‌آف باید حالا کمترین اهمیت را برای استیو کر و تیمش داشته باشد زیرا آنها می‌خواهند از فصل جاری برای بازسازی تیم استفاده کنند. امسال در هر حالت قرار بود فصل استراحت درنظر گرفته شود زیرا کلی تامپسون از همان ابتدا از ترکیب دور شد و استفن کری نیز متحمل یک مصدومیت سنگین شد و از شرایط بازی فاصله گرفت. همچنین یکی دیگر از دلایل چنین ادعایی این است که دریماند گرین با توجه به فشار فصل‌های قبل و البته چند مصدومیت جزئی بهتر است که در ۵۰ الی شصت بازی به میدان برود. فصل ۲۰۲۰ برابر جنگجویان فصل استراحت است چون دی انجلو راسل یک وصله ناجور برای تاکتیک‌های کر است. همچنین آینده کوان لونی نیز مشخص نیست و در ترکیب فعلی نیز سه بازیکن روکی حضور دارند که دو نفر از آنها هنوز به ۲۱ سال نرسیده‌اند و در آخر، شش قرارداد تا فصل آینده به پایان خواهند رسید. پس بهتر است جنگجویان به باخت‌های امسال به چشم پلی برای رسیدن به پیروزی‌های فصل بعد نگاه کنند و کادر فنی نیز از بازیکنان قابل ترید بهترین بازی را بگیرد تا ارزش آنها بالا برود.
