برای بهبود ریباند تیم چه باید کرد؟ باکس آوت ها تا چه اندازه بر امتیاز گیری تیم تاثیر دارند؟ برخی بازیکنان بسکتبال و مربی ها بر این باورند، تنها در صورتی می توانید ریباند موفقی داشته باشید که از قد بلند یا توانایی پرش بالای برخوردار باشید. تصور ما این‌گونه نیست. با اینکه این دو فاکتور در ریباند موفق تأثیر بسزایی دارند اما یارگیری مناسب و موقعیت سنجی درست است که حرف اول را در ریباند می زند.
دریل های مرتبط با تکنیک باکس آوت، حتی به بازیکنان کوتاه قد نیز در انجام ریباند موفق و تسلط بر زمین کمک خواهد کرد. باکس آوت باعث افزایش شانس شما در امتیاز گیری و کاهش شانس تیم حریف برای به دست آوردن موقعیت پرتاب می شود. ادامه مطلب را با بسکتفا همراه باشید.
باکس آوت چیست؟
باکس آوت (Box Out) از ترکیب دو واژه باکس و آوت در انگلیسی به وجود آمده است. باکس (جعبه) به محوطه پرتاب آزاد اطلاق می شود. آوت نیز به معنی خروج است. هدف اصلی شما از این حرکت، نگه داشتن بازیکنان حریف از این محوطه با یارگیری و تکنیک های مرتبط با آن است.
معمولاً باکس آوت با گذاشتن دست روی سینه بازیکن و به عبارتی مارک کردن آن شروع می شود. سپس پای خود را جلوی او گذاشته و پشتتان را به او می کنید. هم‌زمان با او حرکت می کنید تا اینکه بتوانید توپ را در صورت گل نشدن از زیر تور برداشته و به اصطلاح ریباند کنید.
در این مطلب به 3 دریل مختلف خواهیم پرداخت که به تقویت توانایی باکس آوت شما کمک می کنند.
دریل شماره 1: ریباند پی در پی
یک بازیکن به صورت مداوم از بالای قوس پرتاب آزاد به سمت تور پرتاب می کند. 4 بازیکن نیز دو به دو یارگیری کرده و توپ های برگشتی را ریباند می کنند. هرکسی که توپ را از آن خود کرد، یک امتیاز برای تیم خود کسب کرده است. دریافت کننده توپ بلافاصله پس از انجام ریباند، توپ را به پرتاب کننده پس می دهد تا فرآیند ادامه پیدا کند. هر تیمی که ابتدا به امتیاز 10 رسید، برنده بازی خواهد شد.
هدف دریل
این دریل باعث می شود که بازیکنان اهمیت جاگیری مناسب را درک کنند. همچنین باعث تشخیص نحوه حرکت توپ در هوا می شود. بازیکنان حرفه ای باید به مرور و بدون نگاه کردن به توپ هنگام باکس آوت، حرکت توپ و لحظه درست ریباند را تشخیص دهند.
چیدمان دریل
- روی هر سبد 5 بازیکن مشغول تمرین خواهند شد.
- یک نفر از این 5 نفر پرتاب کننده خواهد بود.
- از هر تیم 2 نفر دیگر در هرکدام از محوطه های پرتاب آزاد حضور پیدا می کنند.
نحوه انجام دریل
- بازیکن پرتابگر در قوس بالایی شروع به پرتاب توپ به سمت سبد می کند.
- به محض پرتاب توپ، بازیکنان داخل محوطه برای ریباند توپ با یکدیگر رقابت می کنند.
- بازیکنی که توپ را در ریباند دریافت می کند، یک امتیاز برای تیم خود به دست می آورد و باید بلافاصله توپ را به پرتاب کننده پاس بدهد تا دریل بدون توقف ادامه پیدا کند.
- به محض اینکه پرتاب کننده توپ را دریافت کرد، دریل ادامه پیدا می کند و دوباره پرتاب دیگری انجام می دهد.
- بازیکنان هردو تیم بار دیگر برای ریباند و به دست آوردن امتیاز سعی می کنند. رقابت آن‌ها داخل محوطه برای جایگیری مناسب و به دست آوردن بهترین مکان برای دریافت توپ خواهد بود.
- هنگامی که هرکدام از تیم ها به امتیاز 10 رسیدند، دریل به پایان می رسد و آن‌ها برنده بازی خواهند بود.
تنوع در دریل
فاصله پرتاب توپ: بسته به سن و توانایی پرتاب بازیکنانی که مربی گری آن‌ها به عهده شما است، می توانید فاصله پرتاب را برای بازیکن پرتاب کننده تغییر دهید. می توانید محل پرتاب را از نقطه پرتاب آزاد تا قوس بالایی تغییر دهید.
تعداد ریباندکننده ها: به جای جایگیری دو به دو می توانید روی جایگیری سه به سه و حتی چهار به چهار نیز تمرین کنید.
امتیاز گیری: می توانید امتیاز لازم را از عدد 10 به اعداد پایین تر یا بالاتر تغییر دهید.
نکات کلیدی
1- این دریل و در کل تکنیک باکس آوت یک فرآیند فیزیکی و دشوار است. با اینکه بازیکنان باید بر سر تصاحب توپ و به دست آوردن موقعیت مناسب با یکدیگر مبارزه کنند اما باید مراقب سلامت آن‌ها نیز بود. مراقب باشید به لحاظ فیزیکی آسیبی متوجه آن‌ها نشود و مهم‌تر از همه به صورت واقعی برای به دست آوردن توپ و موقعیت با هم درگیر نشوند.
2- بازیکنی که توپ را ریباند می کند، باید بلافاصله امتیاز تیم خود را فریاد بزند و توپ را به پرتاب کننده پاس دهد.
3- با بازیکنان خود در مورد نحوه یارگیری مناسب برای ریباند موفق صحبت کنید و به آن‌ها آموزش دهید.
4- به آن‌ها گوشزد کنید که پرتاب توپ به سمت تور به معنی اتمام بازی نیست و ریباند توپ اهمیت بسیاری در جریان بازی دارد. تمام پرتاب ها به گل تبدیل نمی شوند.
5- به بازیکنان آموزش دهید که دریافت توپ را محکم و با هردو دست خود انجام دهند تا بازیکن حریف به راحتی نتواند آن را از چنگ آن‌ها بیرون بیاورد.
دریل شماره 2: ریباند الاکلنگی
ابتدا یکی از بازیکنان از وسط محوطه پرتاب آزاد توپ را به یکی از بال های کناری پاس می دهد. سپس باید بال طرف مقابل را باکس آوت کنند که در حال دویدن برای ریباند توپ از زیر تور است. هرکسی که توپ را ریباند کرد، توپ را به یکی از بال ها پاس می دهد. بازیکنی که موفق به ریباند نشود، باید بال مقابل را که در این مرحله برای ریباند هجوم می آورد را باکس آوت کند.
هدف دریل
این دریل توانایی بازیکنان را تا حد زیادی مورد سنجش قرار می دهد و دارای فشار بالایی است. بازیکنان با انجام این دریل می آموزند که چگونه به سمت بازیکن حریف حرکت کرده و بلافاصله با او تماس پیدا کنند. سپس باید بلافاصله تکنیک باکس آوت را پیدا کرده و آماده ریباند توپ شوند. فاصله زمانی و زمان بندی در این دریل اهمیت زیادی دارد.
چیدمان دریل
- در هرکدام از بال های کناری 3 بازیکن به صف برای دریافت توپ می ایستند.
- یکی بازیکن برای پرتاب توپ در وسط ناحیه پرتاب آزاد با توپ مستقر می شود.
نحوه انجام دریل
- بازیکن وسط شروع کننده دریل خواهد بود و توپ را به یکی از بال ها پاس می دهد که در صف ایستاده است.
- همین بازیکنی که پاس داده است، باید بلافاصله جهت باکس آوت بازیکن بال مقابل که در حال هجوم برای ریباند توپ است اقدام کند.
- هرکسی که موفق به ریباند توپ شود می تواند انتخاب کند که به یکی از بال ها پاس دهد. پس از دادن پاس، باید به انتهای صفی ملحق شوند که به آن پاس داده اند و منتظر پاس بعدی خود باشند.
- بازیکنی که نتوانسته ریباند موفقی داشته باشد، در محوطه باقی می ماند و اقدام به باکس آوت بال مخالف می کند که او نیز برای دریافت توپ در حال دویدن به سمت تور است.
- دریل برای بازه زمانی مشخصی که در کنترل مربی است به همین شکل ادامه پیدا می کند.
تنوع در دریل
امتیاز گیری فردی: بازیکنان می توانند شمار امتیازهای کسب شده توسط خود را به خاطر داشته باشند. پس از اینکه هر بازیکنی به امتیاز 7 رسید، برنده بازی لقب می گیرد.
جایگیری متفاوت: به جای اینکه بازیکنان در بال های کناری جاگیری کرده و به صف بایستند، می توانند در گوشه های زمین صف بکشند.
نکات کلیدی
1- باید بازیکنان خود را ترغیب کنید که در اسرع وقت برای ایجاد تماس و ریباند توپ شروع به دویدن به سمت بازیکن داخل محوطه کنند.
2- هدف بازیکن داخل محوطه این است که تا جای ممکن از نزدیک شدن بازیکن خارج محوطه به زیر تور جلوگیری کند. این فاصله زیاد باعث افزایش شانس آن‌ها برای حفاظت از توپ و ریباند آن می شود.
3- به آن‌ها گوشزد کنید که پرتاب توپ به سمت تور به معنی اتمام بازی نیست و ریباند توپ اهمیت بسیاری در جریان بازی دارد. تمام پرتاب ها به گل تبدیل نمی شوند.
4- بازیکنان باید با هردو دست خود برای دریافت توپ اقدام کنند و ریباند توپ را در بالاترین نقطه ممکن انجام دهند.
دریل شماره 3: برخورد توپ با زمین
در این دریل ابتدا یک بازیکن یا مربی توپ را به سمت تور پرتاب می کند. 4 بازیکن داخل محوطه پرتاب آزاد باید از 4 بازیکن خارج از محوطه محافظت کرده و آن‌ها را باکس آوت کنند. تا زمانی که توپ به زمین برخورد می کند باید باکس آوت ادامه داشته باشد.
هدف دریل
این دریل بسیار لذت بخش است و تمام بازیکنان از انجام آن لذت می برند. بازیکنان با بدن خود از ورود بازیکنان حریف به داخل محوطه و ریباند توپ جلوگیری می کنند. قدرت بدنی در این دریل اهمیت بالایی دارد.
چیدمان دریل
- چهار بازیکن داخل محوطه پرتاب آزاد قرار می گیرند و وظیفه آن‌ها باکس آوت و محافظت از توپ است.
- چهار بازیکن دیگر در خارج از محوطه و داخل محدوده 3 امتیازی پراکنده می شوند. وظیفه آن‌ها ریباند توپ است.
- یک بازیکن یا مربی روی خط پرتاب آزاد با توپ بسکتبال مستقر می شود.
نحوه انجام دریل
- یک بازیکن یا مربی با پرتاب توب از نقطه پرتاب آزاد شروع کننده دریل خواهد بود.
- بازیکنان دفاعی داخل محوطه باید بلافاصله دویده و با بدن خود شروع به مقابله با بازیکنان هجومی کنند که قصد ریباند توپ را دارند.
- بازیکنان دفاعی به جای دریافت توپ پس از برخورد با تور یا میله باید صبر کنند و موقعیت خود را حفظ کنند تا اینکه توپ به زمین برخورد می کند.
- اگر تیم مدافع موفق شدند، دریل تمام شده و باید دوباره شروع کنند. اگر تیم مهاجم موفق به ریباند توپ شدند، بازی ادامه می یابد و باید اقدام به پرتاب و گل کنند.
تنوع در دریل
تعداد بازیکنان: می توانید به جای 8 بازیکن از تعداد کمتر 6 یا 4 بازیکن برای این دریل استفاده کنید.
رقابت: بازیکنان را به دو تیم دفاعی و هجومی تقسیم کنید. تیم مدافع به ازای محافظت از توپ تا هنگام برخورد با زمین یک امتیاز دریافت می کنند. تیم مهاجم نیز برای ریباند توپ یک امتیاز دریافت خواهند کرد. تیمی که بتواند 10 امتیاز کسب کند برنده رقابت می شود. اکنون می توانید جای تیم ها را عوض کنید.
نکات کلیدی
1- بازیکنان می توانند توپ را تا هنگامی که به زمین برخورد می کند، دنبال کنند. ممکن است توپ بیش از یک بار با زمین برخورد کند. در این صورت بازیکنان دفاعی باید تا پایان برخوردهای توپ از آن محافظت کنند. بازیکنان هجومی نیز شانس بیشتری برای ریباند خواهند داشت.
2- مدافعین باید بلافاصله برای باکس آوت اقدام کنند و با بازیکنان مهاجم تماس برقرار کنند. از آرنج خود بدون هل دادن برای تماس فیزیکی استفاده کنید.
3- مراقب بازیکنان هجومی باشید که مدافعین را هل ندهند. تماس فیزیکی لازمه بسکتبال است اما این تماس باید در دایره قوانین بوده و خارج از کنترل نباشد.
نظر شما در خصوص دریل های عنوان شده در این مطلب چیست؟ شما تا چه اندازه به تکنیک باکس آوت تسلط دارید؟ آیا از آن دسته بازیکنانی هستید که قد بلند و توانایی پرش را تنها شاخصه های باکس آوت موفق می دانید یا به این مسئله اعتقاد ندارید؟ دیدگاه های خود را با ما و دیگر دوستان خود در بسکتفا در میان بگذارید.
