ویژگی های بازیکن گارد در بسکتبال و نکاتی برای بهتر شدن

وقتی در مورد بازی کردن در پست گارد صحبت می کنیم، تقریباً به پیچیده ترین بخش از بسکتبال اشاره داریم. بازیکن گارد در یک تیم نقش های متنوع بسیاری سختی را بازی می کند که تفاوت مسئولیت در این نقش ها، انجامشان را بسیار مشکل می سازد. این نقش ها نه تنها در هر بازی تغییر می کنند، حتی گاهی اوقات در طول بازی نیز به شکل مداوم متغییر هستند. هیچ یک از پست های دیگر در بسکتبال چنین تغییرات و تطبیق پذیری هایی را ندارند. همچنین هیچ پستی نیاز به چنین سازگاری های لحظه ای را در بسکتبال ندارد. با این حال، بازی کردن به عنوان یک گارد، مبانی مستمری دارد که ما در این مطلب به آن ها خواهیم پرداخت.

واضح است که گارد ها باید قابلیت پرتاب و کنترل توپ خوبی داشته باشند. آن ها باید توانایی پاس کاری و دفاع مناسبی نیز داشته باشند. اما این مشخصه ها را ما از تمام بازیکنان انتظار داریم. در ادامه به برخی از تمرینات که ممکن است در ارتقاء این قابلیت های رایج به بازیکنان کمک کنند، خواهیم پرداخت.

چه چیزی بازیکنان گارد در بسکتبال را از بقیه بازیکنان متمایز می کند؟ برای این که یک تیم در بسکتبال موفق باشد، گارد ها باید چیزی بهتر از یک پرتاب کننده، دریبل زن، کنترل کننده توپ و پاسور در سطح خوب باشند.

چیز هایی که بازیکنان گارد در بسکتبال را از بقیه بازیکنان متمایز می کند: راز هایی برای پرورش گارد های عالی

مسئولیت پذیری

بیشتر از هر پستی، گارد در بسکتبال باید به مسئولیت پذیری تمایل داشته باشند. چرا که تمام بازیکنان از گارد پیروی می کنند. آن ها باید بتوانند فراز و نشیب های بازی را کنترل کنند. آن ها باید روی پای خود بایستند و بگویند: « من مسئولیتش را می پذیرم. »

 یک مربی نه تنها باید به گارد هایش نکات مربوط به این پست، بلکه همۀ پست ها را آموزش دهد. مربیان نت تنها باید به گارد ها بیاموزند که چه کار هایی باید انجام دهند، بلکه باید دلیل آن ها و هدف از انجامشان را نیز آموزش دهد. وقتی بازی آغاز شود، مربی نمی تواند درون زمین بازی کند، اما گارد ها باید فلسفه های مربیگری و درستورات مربی را در زمین ارائه دهند. شما برای پیدا کردن تیمی که گارد هایش با مربی هم خوانی ندارد، به دشتواری باورنکردنی ای خواهید خورد.

سرعت بازی

گارد ها پدال گاز و ترمز تیم هستند. آن ها باید سرعت بازی، سرعتی که باید بازی شود و تغییرات مورد نیاز در سرعت بازی را درک کنند تا تیم به موفقیت برسد. آن ها باید درک درستی از موقعیت های مربوط به زمان، امتیاز، فرار برای کسب امتیاز و عقب نشینی داشته باشند.  عکس العمل های به جا و درست راه را برای موفقیت تیم هموار می سازد.

توانایی های هم تیمی ها

گارد ها باید از توانایی های هم تیمی هایشان آگاه باشند. اگر آن ها توپ را در فاصله 6 متری از سبد به سنتر تیم بدهند و او توپ را از دست بدهد، این اشتباه به پای سنتر نوشته خواهد شد اما در حقیقت اشتباه از گارد است. گارد هرگز نباید توپ را در چنین موقعیتی به سنتر پاس بدهد. هچنین اگر بازیکن شوت زن تیم در کنج زمین موقعیت مناسبی دارد، این وظیفه بر عهدۀ گارد است تا با یک پاس به جا توپ را به او برساند. آن ها باید مثل پلیس چهار راه عمل کنند و تنها توپ را به کسی بدهند که می تواند مفید ترین کار را انجام دهد.

جایگیری

با ارزش ترین چیز در زمین بسکتبال جایگیری است. جایگیری مناسب این فضا را در اختیار بازیکن می گذارد تا آزادانه عمل کرده و بتواند به سبد یورش ببرد. همچنین دفاع در مقابل چنین تیمی بسیار سخت تر خواهد بود. گارد ها حکمران جایگیری هستند. آن ها نباید با دریبل زنی بی مورد و یا پاس بی جا فضا های خالی را از بین ببرند. آن ها وظیفه ایجاد فضا را دارند. برای مثال اگر سه بازیکن در یک سمت زمین قرار دارند و گارد ها به سمت آن ها دریبل زنی می کنند، باید با دور کردن توپ از منطقه شلوغ این اجازه را به آن بازیکنان بدهند تا با حرکت در راستای توپ برای خود فضا ایجاد کنند.

رهبری

به این دلیل که توپ همیشه در رست گارد هاست، تمام تیم به آن ها نگاه می کند و از آن ها الگو می گیرند. آن ها ممکن است احساساتی و آتش مزاج باشند اما باید این انرژی را به شکل مثبت به بازیکنان منتقل کنند. آن ها نباید با هم تیمی های خود بد برخورد کنند و عصبانیت خود را در مواقع سختی بروز بدهند. آن ها باید همیشه خود و تیم را کنترل کنند.

 

نقش مربی در پرورش گارد های عالی با این مشخصه ها

چون گارد ها بخشی از مربی در زمین هستند، مربیان باید زمان بیشتری را با آن ها در خارج از زمین سپری کنند. وقتی آن ها در زمین هستند، با همه بازیکنان باید به شکل مساوی برخورد شود. عملکرد خوب با پاداش همراه شود و عملکرد بد اصلاح شود. اما مربی باید مراقب باشد که این مفهوم را مبهم به بازیکنان نرساند. اگر بخواهید گارد هایتان مثبت نگه دارید و در عین حال عملکردشان را اصلاح کنید ممکن است باعث پایین آوردن هدف نهایتان شود.

مربی باید گارد ها را ترغیب کند تا بعد از تمرین با او بنشینند و به آن ها نحوه تصمیم گیری را آموزش دهد. آموزش به گارد ها یک اولویت است. این آموزش همیشه در تمرینات امکان پذیر نیست چرا در تمرین چیز های زیادی در جریان است. یاد دادن به آن ها در قبل و بعد تمرین و اصلاح آن ها در حین تمرین به بازیکنان کمک می کند تا هدف اصلی را بهتر ببینند و به مربی کمک می کند تا در فضای ملتهب میان بازی، به آن ها اعتماد کند.

تمریناتی برای پرورش گارد در بسکتبال ویژه مربیان

 بازی تمرینی با زمان و امتیاز مشخص

برای سال ها مربیان در تمرینات از بازی های موقعیتی استفاده می کردند. از زمان نای اسمیت (Naismith) تا به حال مربیان با مشخص کردن بازۀ زمانی خاص و مقدار امتیاز معیین (یک وضعیت خاص)، و نوشتن آن روی تخته این جمله را بر زبان می آوردند: « الان این کار را انجام می دهیم. » این یک روش تمرینی فوق العاده برای تمام کنندگی است و به راحتی در طول بازی می توان با گرفتن یک وقت استراحت، آن را پیاده کرد.

اما، من هیچ وقت با این حقیقت که بتوانم در ابتدا و انتهای بازی استراتژی های کلیدی را آموزش بدهم راحت نبوده ام. گاهی اوقات تیم حریف متحول شده و با سرعت فوق العاده ای بازی می کند. مثلا پرتاب های قابل قبولی وجود دارند که متناسب ( یا حتی سفارش شدها) اواسط بازی هستند ولی نه در زمانی که شما 4 امتیاز پیش هستید و تنها 45 ثانیه از زمان باقی مانده است. این به آن معنا نیست که نمی توان در این وضعیت پرتاب انجام داد بلکه انجامش جایز نیست.

راه حل

سپس ما به راه حلی به نام بازی تمرینی با زمان و امتیاز مشخص رسیدیم. من یک نابغه نیستم و مطمئنم که اولین نفری نیستم که این فکر به ذهنش رسیده، اما ما وقتی در حال حل کردن مشکلات دیگری بودیم به این نتیجه رسیدیم که به جر بازی تمرینی کامل (با تمام قوانین و جزئیات)، از هیچ شکل دیگری از بازی تمرینی (نادیده کرفتن یک سری از قوانین) استفاده نکنیم. روش کار به این صورت است:

مربی در مورد بازه زمانی (هر چند دقیقه یا ثانیه) و مقدار تمرین به امتیاز ( برای مثال اگر تمرین موقعیتی بود، چهارا متیاز، و اگر تمرین تمام کنندگی بود، ده امتیاز) تصمیم می گیرد. بیایید این طور در نظر بگیریم که مربی می خواهد یک موقعیت 2 دقیقه ای را شبیه سازی کند. او ممکن است از روش 6 و 2 استفاده کند. به این صورت که با قرار دادن شمارش معکوس بر روی دو دقیقه، بازی تمرینی با تمام قوانین (خطا و تخلف و از این دست) را آغاز می کند. زمانی که یک تیم به امتیاز 6 رسید، شمارش معکوس دو دقیقه ای آغاز می شود. ممکن است بازی 6-5 باشد و یا 6-0 و این موضوع اهمیتی ندارد. مسئله مهم این است که بازی برای شروع 2 دقیقه متوقف نمی شود. ممکن است شروع زمان اعلام شود یا نشود اما مربی نباید به هیچ عنوان بازی را متوقف کند. بازیکنان باید خود متوجه زمان باشند.

در طول زمان امتیازگیری بازی تمرینی شما می توانید بر روی هر چیزی کار کنید. می توانید به روش خاصی از بازی روی بیاورید و یا تلفیقی بازی کنید. می توانید روی دفاع  یا حمله منطقه ای کار کنید و یا به پرس کردن بپردازید. زمانی که تایمر فعال شد، شما برای برد مربیگری خواهید کرد. حمله و دفاع خود را به گونه ای سامان دهید که انگار یک بازی واقعی است. وقت استراحت بگیرید، دستور خطاهای استراتژیکی بدهید، طبق قوانین تعویض کنید و تحت فشار قرار دهید یا فشار را کم کنید. می توانید بازی تمرینی را با تنظیمات خاصی اجراء کنید. ( تنها یک وقت استراحت باقی مانده، هر دو تیم خطا هایشان پر شده، بازیکن پست چهار خطا انجام داده و از این دست). هر کاری می خواید بکنید اما قبل از شروع.

می توانید از هر ترکیبی استفاده کنید. از 10 و 4 برای تمرینات طولانی تر استفاده کنید. از 3و 1 برای پرتاب پایانی بازی استفاده کنید. من هیچ روش بهتری برای آموزش بازیکنان، مخصوصاً گارد ها برای مدیریت بازی نیافته ام. این تنها راه مؤثری است که من برای آموزش تفاوت بین استراتژی های بنیادی ابتدا و انتهای بازی یافته ام، به ویژه برای گارد ها. ممکن است روش های دیگری نیز باشد اما این روش برای من فوق العاده بوده است.