بسکتبال نیز همانند سایر رشتهها طرفداران زیادی را در سراسر جهان دارد که هر روزه بر تعداد کسانی که به کلاسهای آموزشی آن میروند، افزوده میشود. در این مطلب قصد داریم در خصوص انواع پاس در بسکتبال صحبت کنیم.
همان طور که میدانید در ورزش بسکتبال دو تیم پنج نفره حضور دارند که در چهار ست در طول بازی با یکدیگر به رقابت میپردازند و هدف از این ورزش انداختن توپ درون سبد است. سبدهایی که قطر آنها ۴۶ سانتیمتر و ارتفاع آنها ۳٫۰۴۸ متر است و بازیکنان در طول بازی برای رسیدن به سبد و انداختن توپ درون آن تلاش میکنند. بازه زمانی چهار ستی که دو تیم با یکدیگر به رقابت میپردازند بدین صورت است که هر ست ۱۰ دقیقه در بازیهای بینالمللی و یا ۱۲ دقیقه در بسکتبال حرفهای آمریکا NBA انجام میشود. زمان استراحت بین دوره اول و دوم و بین دوره سوم و چهارم ۲ دقیقه و بین دوره دوم و سوم (بین دو نیمه) ۱۰ دقیقه است. وقت اضافه در بسکتبال ۵ دقیقه میباشد. پس از استراحت بین دو نیمه زمین حمله و دفاع دو تیم عوض میشود. اصطلاحاً به زمین حریف، زمین حمله و به زمین خودی زمین دفاع گفته میشود. زمانهای گفته شده زمان واقعی بازی است. یعنی زمانی که توپ در جریان نیست وقت بازی متوقف میشود. به عنوان مثال زمانی که خطایی رخ داده است یا هنگام پرتاب آزاد زمان متوقف میشود. به همین دلیل زمان انجام یک بازی کامل بیشتر از مجموع عددی زمانهای بالا است و معمولاً حدود دو ساعت طول میکشد و دلیل آن نیز همان طور که گفته شد، خطاهای پیش آمده، مشکلات فنی و وقت تلف کردنهای عادی و یا مشکلاتی است که در طول زمان مسابقه پیش میآید. از همه اینها که بگذریم در این مطلب در خصوص انواع پاس و چگونگی تاثیر آن در طول بازی بسکتبال صحبت خواهیم کرد:
یکی از مهمترین اصولی که در بسکتبال وجود دارد، پاس دادن است که شما با یک پاس خوب میتوانید چنان موقعیتی برای گلزنی ایجاد کنید که ظرف یک چشم به هم زدن، همه چیز به نفع شما رقم بخورد. یعنی شما با یک پاس کاری زیبا، قدرت عمل و تحرک را از حریف میگیرید، اجازه پیشروی آنها به زمین خودی را نمیدهید، مالکیت توپ را در دست دارید و در نهایت با ارائه چند پاس همراه با دیگر بازیکنان توپ را داخل سبد انداخته و آن را تبدیل به امتیاز میکنید.
احتیاجی نیست شما در طول یک بازی قصد داشته باشید که پاسهای زیادی بدهید و از بازیکنان دیگر نیز بخواهید که توپ را سریعا جا به جا کنند؛ خیر هدف اصلی این نیست. هدف اصلی این است که شما با پاسهای اصولی و حساب شده به همراه دیگر بازیکنان توپ را جوری در زمین بگردانید که فرصت را برای گل زدن در زمین مسابقه خلق کنید. به عبارتی انداختن یک توپ بسکتبال به تکنیک و استعداد زیادی نیاز ندارد. اما پاس دادن نوع هنرمندانه پرتاب توپ است. اگر سطحی به قضیه نگاه کنید ممکن انداختن توپ و پاس دادن مشابه به نظر برسند اما تفاوتهای زیادی بین این دو وجود دارد. انداختن معمولی توپ به هدف خاصی نیاز ندارد. اما پاس دادن همیشه با یک هدف مشخص در ذهن انجام میشود. هدف رساندن توپ به نقطه خاصی از بدن دریافت کننده پاس است.
پاس زمینی
این نوع پاس متداولترین نوع پاس است که در مقابل هم تیمی خود یک بار به زمین زده و با سرعت به دست او میرسانیم.
پاس قفسه سینه
بعد از دریافت توپ، دو انگشت شصت خود را در پشت توپ بگذارید و آرنج خود را طوری باز کنید که توپ تا قفسه سینه شما بالا بیاید و بعد با حرکتی سریع و حساب شده از ناحیه جلوی قفسه سینه اقدام به پرتاب آن نمایید.
پاس جهشی پایه
این پاس همانند پاس قفسه سینه است و بعد از دریافت توپ باید کاری را همانند پاس قفسه سینه انجام داد ولی تنها تفاوتی که این پاس با پاس قبلی دارد این است که پیش از آن که توپ را به یار خود پاس دهید و دقیقا قبل از پرتاب توپ که با باز شدن آرنج شما قرار است همراه شود، توپ را به زمین میزنید و بعد اقدام به پرتاب آن میکنید. این موضوع مهم است چرا که باید دقت کنید هنگامی که قرار است توپ به زمین برخورد کند کسی در موقعیت شما نباشد که بتواند توپ ربایی کند و هنگام اصابت توپ به زمین، آن را از دستان شما خارج کند. نکتهای که در این جا باید به آن توجه نمایید این است که اصولا یک قاعده کلی برای پرتابهای جهشی وجود دارد و گفته میشود برای انجام این پرتابها نقطهای از زمین را هدف قرار دهید که فاصله آن با شما سه چهارم فاصله تان با گیرنده توپ باشد؛ ضمن این که دقت کنید به هیچ عنوان پاس از هر نوعی را به هم تیمی خود تحمیل نکنید یعنی اگر بازیکن، شرایط دریافت توپ را ندارد، خودتان توپ را مدیریت کنید.
پاس پشت کمر
اين پاس از پشت كمر است و مىتوان آن را بصورت زمينى يا مستقيم فرستاد.
پاس بیسبالی
این پاس همانند پاس بیسبال با یک دست و در حرکات طولانیتر داده میشود ولی باید در دادن این پاس دقت زیادی کنید چرا که از سرعت بالایی برخوردار است و دقت در آن کمتر است.
پاس بالای سر
برای این نوع پاس دستها را بالا ببرید و روبه روی پیشانی خود آرنج خم میشود و با باز کردن دستها توپ را پرتاب میکنید. اصولا این پاس برای طی کردن توپ در فاصله بیشتر استفاده میشود.
دریافت پاس و گرفتن توپ:
کسی که قصد دارد به شما پاس بدهد یک سر داستان است و شما که قرار است دریافت کننده پاس باشید یک سر دیگر. هنگامی که هم تیمیتان قصد دارد به شما پاس دهد شما باید با او همکاری کنید یعنی : در وهله اول با بالا آوردن دستتان و نکاتی که مدنظر خودتان است به او اعلام آمادگی کنید که برای دریافت یک توپ آماده هستید اگر احساس کردید قرار است توپ به شما پاس داده شود متناسب با حرکت آن بازیکن و توپ شما نیز به استقبال آن در همان راستا بروید. بعد از دریافت پاس نیز در حفظ آن بکوشید و متناسب با دستورات تیمی و گروهی سعی بر رساندن آن به سبد داشته باشید.
