با یکی دیگر از مقالات آموزشی و فرهنگی وب‌سایتِ تخصصی بسکتفا در خدمت شما هستیم. مطلبی راجع به بسکتبال NBA. اگر خواهان آشنا شدن بهتر با سبک بسکتبال اروپایی، ستارگان اروپایی دهه‌ی اخیر بسکتبال NBA یا هر مورد دیگری در خصوص بسکتبال اروپا در لیگ NBA هستید، شما را به خواندن این مقاله دعوت می‌کنیم. در این نوشته نگاهی به تغییر دید نسبت به بازیکنان اروپایی و رشد آنها در بسکتبال آمریکا در یک دهه‌ی گذشته خواهیم داشت.
نوشته‌ی بریس پاتریک
چند دهه است که تیم‌های NBA، چشم‌انداز و آینده‌ی درفت‌های اروپایی را در سطحی متفاوت از درفت‌های آمریکایی ارزیابی می‌کنند. به طور قابل ملاحظه‌ای، به مدیریت تیم‌هایی که بازیکنان اروپایی با کیفیت را جذب می‌کردند انتقادات بیشتری از مدیرانی که درفت‌های معمولی آمریکایی را از دست می‌دادند.، می‌شد.
طرفداران نیویورک نیکس زمانی که باشگاه آنها کریستاپس پورزینگس را در سال ۲۰۱۵ انتخاب کرد، به شدت مدیران خود را سرزنش و هو کردند. در سال ۲۰۱۳ نیز زمانی که یانیس آنتتوکومپو توسط میلواکی درفت شد، هواداران این انتخاب مدیران را هو کردند.
با این حال هواداران دالاس موریکس در سال ۲۰۱۸ زمانی که لوکا دانچیچ توسط باشگاه انتخاب شد، به شدت به خوشحالی پرداختند. رسانه‌های سراسر دنیا معتقد بودند که دالاس برنده‌ی مراسم درفت سال ۲۰۱۸ است.
شهرت در بسکتبال در سطح بین‌المللی سریع‌تر از چیزی که برخی بازیکنان انتظار دارند، منتقل می‌شود. سال گذشته، زمانی که هریسون بارنز برای حضور در مسابقات NBA در آفریقای جنوبی در پتوریا به سر می‌برد، جایی که ۱۰۰۰۰ مایل با محل زندگی او در دالاس فاصله داشت، حسی به او منتقل شد که می‌گفت یک بازیکن شاخص در بسکتبال NBA هستی. او تعریف می‌کند:
«در تابستان امسال زمانی که من در آفریقای جنوبی بودم، صدای فردی را شنیدم که با دیدن من گفت، اوه من طرفدار مینسوتا تیمبرولوز هستم. از او پرسیدم بسیار عالی، چرا شما مینسوتا را دوست دارید؟ آیا شما از هواداران کارل آنتونی تاونز هستید؟ او به من گفت نه من طرفدار پر و پا قرص جورجی دنگ هستم، او اهل منطقه‌ای است که من در آنجا به دنیا آمده‌ام.» این صحبت بارنز بود در مورد تجربه‌ی سال گذشته‌اش است.
دیدن چنین چیزی جالب بود و این موضوعی است که بسکتبال NBA را می‌سازد. فکر می‌کنم زمانی که افراد بیشتری از سایر ملیت‌ها به NBA می‌رسند، پیامی را در سرتاسر دنیا پخش می‌کنند و همین باعث می‌شود تا NBA به بهترین لیگ تبدیل شود. وقتی که ما بازیکنانی از نقاط مختلف داشتیم به این مهم می‌رسیم.
در حال حاضر، بازیکنان بین‌المللی (غیر از آمریکایی) در صدر اخبار NBA در رقابت‌های این فصل قرار دارند. یانیس آنتتوکومپو کاپتیان تیم آل استارِ کنفرانس شرق است، نیکولا یوکیچ کاندیدای کسب عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ (MVP) است و تیم او در کنفرانس غرب نیز دوم است. لوکا دانچیچ گزینه‌ی اول کسب عنوان بهترین بازیکن سال اولی لیگ است. به نظر می رسد که نظرات در مورد استعدادهای بین‌المللی به سرعت در حال تغییر است.
نگاه‌ها در NBA، در مورد بازیکنان مستعد اروپایی که موردی منفی تلقی می‌شد اکنون به آینده‌نگری‌ای مثبت تغییر یافته است.
پروسه‌ی ایجاد تکامل باعث وقوع تغییرات در لیگ NBA شد و به بازیکنان اروپایی این اجازه را داد تا در بسکتبال آمریکا به راحتی استعداد خود را کشف و آنرا بروز دهند.
زمانی که دالاس در سال ۱۹۹۸، در پیک درفت خود درک نویتزکی را انتخاب کرد، بازیکنان اروپایی مشهور به سبک مهارتی بسکتبال از نوع بازیکن بلندقامت شوت‌زن و آرام بودند. در آن زمان، ارزش بازیکنان بلندقامتِ قدرتی بیشتر از بازیکنانی که مهارت داشتند، بود. درک در کنار برداران گسول (مارک و پائو)، تونی پارکر و استویاکوویچ این شهرت و سابقه در خصوص بازیکنان اروپایی در NBA را تغییر دادند.
با اینکه بازیکنانی مثل آنتتوکومپو، یوکیچ، پورزینگس، و رودی گوبرت باعث ایجاد تغییر در NBA شدند، باز هم برخی مدیران در انتخاب بازیکنانی مثل لوکا دانچیچ مردد بودند.
فینیکس سانز علی‌رغم اینکه سرمربی دانچیچ در تیم ملی اسلوونی را استخدام کرد، در انتخاب درفت خود، لوکا را جذب نکرد. مالک و مدیر ساکرامنتو، والده دیواچ که به شدت به سبک بازی اروپایی علاقه‌مند است دانچیچ را در مادرید ملاقات کرد اما باز هم ساکرامنتو کینگز تصمیم به انتخاب لوکا نگرفت.
دانچیچ انتخاب آتلانتا بود اما آنها متقاعد نشده بودند که او بازیکن درفت راند اولی است و او را با تری یانگ از دالاس موریکس جا به جا کردند.
دانچیچ می‌گوید:
فکر می‌کنم بازیکنان اروپایی مثل کریستاپس پورزینگس، یانیس آنتتوکومپو و البته درک نویتزکی در NBA سرانجام به رسمیت شناخته می‌شوند. بازیکنان زیادی وجود دارند و فکر می‌کنم ما داریم ثابت می‌کنیم که می‌توانیم در این لیگ بازی کنیم.
بازی درخشان لوکا در ورودش به NBA، ادعای او را ثابت کرد. توانایی او در راه‌یابی به این لیگ و کسب موفقیتش اثباتی بر آن است که دانچیچ یک بازیکن استثنائی است. هرچند که جزئی از این توانایی، متعلق به سبک مربیان اسلوونیایی است که بازی بسکتبال را به او تعلیم داده‌اند.
از این سبک در بسکتبال NBA چه سودی حاصل می شود؟
ماریا هزونیا، بازیکن پست اسمال فوروارد نیویورک نیکس این موضوع که چرا لوکا دانچیچ در اوایل حضور خود در بسکتبال NBA موفق بوده است را توضیح داده است.
هزونیا گفت:
سبک مربیگری در یوگسلاوی سابق، صربستان و کرواسی است که چنین بازیکنان برجسته‌ای را پدید می‌آورد. آنها می‌گویند: آهای، تو نباید سنتر باشی، تو نباید پوینت گارد باشی، تو قراره یه بازیکن بسکتبال بشی. به من این‌گونه آموزش داده شد. کاملاً مطمئنم لوکا نیز به این سبک آموزش دیده است. هم‌چنین داریو ساریچ.
یوگسلاوی سابق کشوری بود که در بین شمال یونان و جنوب اتریش قرار داشت. این کشور، در حال حاضر به شش کشور مستقل تقسیم شده است: بوسنی و هرزگوین، کرواسی، مقدونیه، مونته نگرو، صربستان و اسلوونی.
در حال حاضر ۱۷ بازیکن در بسکتبال NBA وجود دارد که هر کدام این ۶ کشور، حداقل یک نماینده در NBA دارند. در این منطقه، بسکتبال را زندگی می‌کنند و بسیاری از مربیان، بازیکنان‌شان را به یک شیوه آموزش می‌دهند.
در این نوع روش، کار بر روی بدن و موضوعات بدن‌سازی اهمیت کمتری دارند. در عوض به بازیکنان یاد می‌دهند که چگونه دریبل بزنند، پاس بدهند، شوت کنند یا فضایی برای شوت‌زدن بدون توجه به فاصله‌شان از سبد ایجاد کنند.
چندین دهه است که بازیکنان اروپایی به این روش بسکتبال بازی می‌کنند. در دهه‌ی گذشته، قوانین بسکتبال NBA دچار تغییر و بیشتر شبیه به روشی شد که اروپایی‌ها سال‌ها به آن شکل آنرا انجام می‌دادند.
این یکی از دلایلی است که باعث شد دنی نلسون، مالک و مدیر دالاس موریکس به شدت برای جذب دانچیچ تلاش خود را کند. در رشد بازیکن‌هایی با این سبک، نلسون چند اعتقاد مهم دارد:
قطعا زمانی که به بازیکنان جوان آموزش میدهید، می‌خواهید مهارت‌ها (سبکی که اروپاییان بازی می‌کنند) را به آنها بیاموزید. باید بتوانید شوت بزنید، پاس بدهید، به موقع توپ را به زمین بزنید و سرانجام تصمیم نهایی را بگیرید. فکر می‌کنم این ۴ مورد، بیس اصلی آموزش هستند.
تنوع در مهارت‌ها امری ضروری در بسکتبال روز NBA است و تطبیق‌پذیری با بازی تهاجمی، مزیت اصلی این سبک از بسکتبال است. اما این تنها مزیت این روش نیست، نلسون می‌گوید این سبک به بازیکنان در کارهای دفاعی نیز کمک کرده است.
چه چیزی تغییر کرده است؟
اگر این سبک اروپایی تا این حد مفید است، چرا تا به حال انقدر کم از آن استفاده شده است؟
برای پاسخ به این سوال، اجازه دهید نگاهی ببیندازیم به زمانی که درک نویتزکی وارد بسکتبال NBA شد.
یکی از بزرگ‌ترین تغییرات زمانی رخ داد که NBA قانون چک با دست را پیش از فصل ۰۵-۲۰۰۴ برداشت. این باعث شد که بازیکنانِ تهاجمی سریع‌تر حمله کنند. این موضوع باعث سخت‌تر شدن کار مدافعان شد.
با تغییر این قانون، سبک حملات در NBA ماهرانه‌تر شد و سرعت در بازی‌ها افزایش یافت. این تغییر، اولین گام بزرگِ لیگ در تغییر بسکتبالِ دهه نودی بود. با گذشت زمان بسکتبال به چیزی تبدیل شد که داریم می‌بینیم. مقامات NBA هم‌چنین تاکید بیشتری به آزادی قوانین در بسکتبال را مطرح کردند، موضوعی که توسط قانون‌گذاران در سالهای گذشته به مرحله‌ی اجرا نرسید.
چند قانون دیگر نیز در مورد بسکتبال ماهرانه (سبک اروپایی) وضع شد، این مورد مربوط به زمانی بود که درک نویتزکی در سال ۱۹۹۸ درفت شد و اندکی نگاه‌ها به NBA را تغییر داد. البته این قوانین به درک کمک خاصی نکرد اما وضع کردن آنها از سوی مقامات لیگ قابل توجه بود.
نویتزکی می‌گوید:
بازیکنانِ بزرگ به لحاظ فیزیکی در لیگ زیاد بودند و کار در منطقه‌ی بیس‌لاین و زیر سبد به شدت سخت بود. (اشاره به قوانین سخت داوری در زیر سبد و کار مشکل سنترهای اروپایی برابر قدرت فیزیکی بالای آمریکایی‌ها) تغییر برخی قوانین باعث شد کاری را انجام دهیم که پیش از این در اروپا انجام داده‌ایم. بازی از طریق اسکرین (پیک و رول)، حرکات ترکیبی زیاد و تاکتیک‌های ۵ نفره.
اکنون گام برداشتن (شروع حرکت ۳ گام) مقداری سریع‌تر از چیزی است که قبلاً انجام می‌شد. الان بازیکن درشت هیکل با توپ حرکات ماهرانه و نمایشی انجام می‌دهد و برخی از بیرون خط سه امتیازی شروع به دریبل‌زنی می‌کنند و می‌توانند طرح و برنامه‌ی سبک خود را به نمایش بگذارند.
درک نویتزکی یکی از بزرگ‌ترین بازیکنانی بود که تفکرات در مورد بازیکن پست پاور فوروارد (پست ۴ بسکتبال) در NBA را تغییر داد. در NBA مدرن، داشتن مهارت‌های بسکتبالی (اعم از شوت‌زنی و کراس اور) موردی اضافه نیست که یک بازیکن آنرا داشته باشد، مسئله‌ای کاملاً ضروری است. ریک کارلایل (سرمربی دالاس موریکس) معتقد است که عوض شدن نقش بازیکن پاور فوروارد یکی از بزرگ‌ترین تغییرات در بسکتبال NBA است.
کارلایل می‌گوید:
تغییرات عمده در چند سال گذشته باعث شده که ۴ بازیکن بالایی (پست پوینت گارد، شوتینگ گارد، اسمال فوروارد و پاورفوروارد) به بازیکنان بال یا وینگر تبدیل شوند. در NBA همیشه تمایل به داشتن بازیکنان ماهر در وینگ‌ها وجود داشته است اما اکنون شما ۴ بازیکن در پست‌های بالایی دارید. موردی که باعث می‌شود سطح متفاوتی و بالاتری از سرعت، گام برای لی‌آپ مناسب و شوت‌زدن از فواصل طولانی را داشته باشید. هم‌چنین بسیاری از این بازیکنان با ریباند توپ می‌توانند شما را دوباره به مرحله‌ی اول باز گردانند.
برخی از تغییرات در سبک بسکتبال تدریجی صورت گرفته است ولی برخی از آنها به سرعت وارد لیگ شده و باعث تغییراتی در کمتر از یک دهه شده است.
در فصل ۱۳-۲۰۱۲، هریسون بارنز روکی (بازیکن سال اولی) بود. او می‌گوید غیرممکن است متوجه نشوید در طول این سال‌ها، از زمانی که او روکی بوده است بسکتبال به چه اندازه تغییر یافته است. یکی از تغییراتی که بارنز آنرا عنوان می‌کند، سبک بازی اسمال بال (استفاده از بازیکنان کوتاه قامت‌تر و شوت‌زن) است که مورد استفاده قرار نمی‌گرفت. با این حال ۲ سال بعد از سالِ روکی او، تیمش با این سبک بازی قهرمان لیگ شد.
اکنون شما ببینید که چگونه همه چیز بعد از ۷ سال (زمان حضور بارنز تاکنون) عوض شده است. بازیکنان داریم که با ۶.۸ فوت قد در پست ۵ بازی می‌کنند.
با اینکه کلینت کاپلا ۶.۸ فوت قدش نیست، اما او اذعان دارد که بازی در اروپا به چه اندازه قدرت دفاعی او را افزایش داده است. سرمربی او مایک دی آنتونی نیز یک پاسپورت اروپایی دارد. دی آنتونی ۱۳ سال در تیم المپیا میلانو در ایتالیا بازی کرده است و هنوز هم دارای دو شناسنامه ایتالیا و آمریکا است. دی آنتونی توضیح می‌دهد که چرا معتقد است حضور بازیکنان اروپایی در NBA برای‌شان مناسب است.
ضعیف بودن فیزیک بازیکنان منجر به تولید بازیکنانی با مهارت بالای بسکتبال می‌شود و این همان سبکی است که به بازیکن اروپایی شهرت دارد: بازیکن مهارت دارد و شاید در نبردهای تن به تن و فیزیکی ضعیف باشد اما ما جنگ نمی‌کنیم. ما بسکتبال بازی می‌کنیم.
«این سبک نه تنها برای آن بازیکنان، بلکه برای همه و سبک بازی ما نیز خوب است»
لوکا دانچیچ تنها بازیکنی نیست که از این فرمت و ذهنیت تغییرات در NBA استفاده می‌کند. نمانیا بایلیسا بازیکن پست پاور فوروارد ساکرامنتو هم از این تغییرات بهره‌مند شده است. او پیش از امضای قرارداد با ساکرامنتو کینگز، قصد ترک NBA و بازگشت به اروپا را داشت. در سال ۲۰۱۰، بایلیسا توسط واشنگتن ویزاردز در راند دوم مراسم درفت انتخاب شد و سپس در انتقالی، به عنوان جزئی از قرارداد ترور بوکر به مینسوتا تیمبرولوز پیوست. مینسوتا با او قرارداد ۵ سالهای امضا کرد و او ۳ فصل اول حضورش در بسکتبال NBA را در مینسوتا سپری کرد.
حتی بعد از پیشرفت بسیاری که بایلیسا در فصل گذشته داشت، او در آستانه‌ی بازگشت به اروپا بود تا اینکه ساکرامنتو کینگز به او پیشنهادی ۳ ساله به ارزش ۲۰.۵ میلیون دلار داد. بایلیسا در این فصل ۴۳.۶ درصد شوت‌هایش را به امتیاز تبدیل می‌کند و در ۴۲ بازی از ۴۳ بازی فصل، در ترکیب اصلی ساکرامنتو کینگز قرار گرفته است.
اگرچه او اکنون در بسکتبال آمریکا موفق شده است، انتقال به بسکتبال NBA برای او در سن ۲۷ سالگی مشکل بود. اگر او می‌توانست این کار را دوباره انجام دهد احتمالاً به صورت متفاوت و بهتری انجام می‌داد.
چگونه تفکرات در بسکتبال NBA نسبت به بازیکنان اروپایی تغییر کرد؟
هنوز برخی از مدیران بسکتبالی، استعدادهای آمریکایی را آینده‌دارتر می‌دانند اما برخی وجود دارند که در سوی مخالف آنها گام بر می‌دارند. مارک کیوبن، مالک دالاس موریکس نظر خود در مورد بازیکنان آمریکایی را با انتشار توییتی در اواسط دسامبر مطرح کرد. اظهار نظر تند کیوبن شخصاً در مورد بازیکنی بود که در سالهای اخیر رهبر تیم دالاس موریکس بوده است: هریسون بارنز
بدین ترتیب مشخص است که برخی از مالکان وجود دارند که می‌خواهند تیم‌های خود را مبنی بر بازیکنان اروپایی تشکیل دهند.
یکی دیگر از مهم‌ترین موارد ایجاد تغییر در بسکتبال NBA بالا بودن وزن برخی بازیکنان است. باشگاه‌های اروپایی به اینکه بازیکنان به لحاظ فیزیکی نسبت به دیگری برتر باشند متمرکز نمی‌شوند. این نظریه را مایک دی آنتونی در مورد دو بازیکن اروپایی، نمانیا بایلیسا و یوسف نورکیچ مطرح کرد.
ساخت بازیکنی از ترکیب فیزیک فوق‌العاده آمریکایی و مهارت اروپایی موردی بسیار خوب است اما هیچ‌وقت به مسئله‌ی قدرت نباید متمرکز شد بلکه باید توجه کرد که چه بازیکنی تاثیرگذار است. این موضوع توضیحی در مورد دانچیچ است که در اوایل دوران ورزشی خود قرار دارد.
مزایای ترکیب فرهنگ‌های مختلف بسکتبالِ بین‌المللی، فراتر از تاثیر بر استعدادها است. هم‌چنین باعث توسعه‌ی NBA در فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف، حتی جهت برگزاری برخی بازی‌ها به میزبانی آنها می‌شود. در ۵ فصل گذشته بیش از ۱۰۰ بازیکن غیر آمریکایی در شب افتتاحیه بازی‌ها تیم داشته‌اند. در فصل گذشته به تنهایی ۶۴ بازیکن بین‌المللی در روز آغاز لیگ برای تیم‌های‌شان به میدان رفته‌اند.
موضع‌گیری‌ها برابر درفت‌های اروپایی قطعاً به این زودی پایان نخواهند یافت اما این موج ستارگان جوان اروپایی، نیکولا یوکیچ، یانیس آنتتوکومپو، کریستاپس پورزینگس و لوکا دانچیچ باعث می‌شود که مدیران تیم‌ها بار دیگر تفکر کنند!
از اینکه با مقاله‌ی مفصل دیگر با ما همراه بودید، از شما بسیار ممنونیم. پیشنهاد ما به شما این است که سایر مقالات بسکتفا را نیز مطالعه کنید تا ضمن یادگیری هرچه بهتر بسکتبال، در بعد آموزش و مقاله‌خوانی نیز تبحری خاص بدست آورید.
