یکی از شیرین ترین و بهترین لحظات هر تیم در ان بی ای این است که قهرمانی در این رقابت ها را به دست آورند. در تاریخ 65 ساله لیگ ان بی ای، 65 تیم توان این را داشته اند که خود را بر بام بسکتبال جهان ببینند و قهرمان جهان لقب بگیرند. حال چه بوستون سلتیکس 1965، چه لس آنجلس لیکرز 1987 یا شیکاگو بولز 1997 باشد؛ بدون شک قهرمانی در رقابت های ان بی ای افتخار بزرگی است.
با این وجود چگونه می توان تیم های قهرمان تاریخ ان بی ای را با یکدیگر مقایسه کرد و لیست قدرتمندی از بهترین تیم ها را تهیه کرد؟ به همین دلیل است که ما لیستی از بهترین تیم های تاریخ ان بی ای تهیه کرده ایم و قصد داریم آن را با شما در میان بگذاریم. این لیست بیشتر بر اساس تسلط کامل یک تیم در یک سال بخصوص تهیه شده است. بر این اساس قرار نیست لیست ما وضعیت کلی یک تیم را در طول تاریخ در بر بگیرد. لیست ما روی یک فصل بخصوص از یک تیم استوار است. ادامه مطلب را با بسکتفا همراه باشید.
گزینه های قابل ذکر
قبل از اینکه به لیستی از 10 تیم از بهترین تیم های تاریخ ان بی ای برسیم، موارد قابل احترام را بررسی خواهیم کرد. تیم هایی که در ادامه معرفی می کنیم، با تفاوت اندک حضور در این لیست را به 10 تیم دیگر واگذار کرده اند:
فیلادلفیا سونتی سیکسرز فصل 67-1966
فیلادلفیا سونتی سیکسرز توانست در فصل 67-1966 با رهبری ویلت چمبرلین 68 بازی را به نفع خود تمام کند اما در نهایت عنوان قهرمانی را فینال این فصل به سان فرانسیسکو واریرز واگذار کرد.
لس آنجلس لیکرز فصل 02-2001
تیم لس آنجلس لیکرز در فصل 02-2001 به رهبری زوج شکیل اونیل و کوبی برایانت توقف ناپذیر بودند. آن‌ها در این فصل موفق به برد 58 بازی شدند و در نهایت نیز توانستند نیوجرسی نتس را در فینال این رقابت ها با نتیجه 4-0 شکست دهند.
بوستون سلتیکس فصل 08-2007
اولین اتحاد «سه مرد بزرگ» در نهایت به قهرمانی منجر شد. در فصل 08-2007 پس از اینکه بوستون سلتیکس توانستند با حضور 3 ستاره آن فصل خود یعنی پاول پیرس، رِی آلن و کوین گارنت موفق به برد 66 بازی در لیگ شوند، در نهایت تیم لیکرز با رهبری کوبی برایانت را در فینال شکست دادند و به قهرمانی این فصل دست پیدا کردند.
نیویورک نیکس فصل 73-1972
نیویورک نیکس فصل 73-1972 نمونه ای از یک تیم بزرگ و فوق العاده بود. والت فریزیر، ویلیس رید، دیو دیبوشیر، ارل مونرو و یک سری از دیگر بازیکنان بزرگ این تیم فصل موفقی را پشت سر گذاشته و توانستند 57 بازی را در آن فصل با برد پشت سر بگذارند.
آن‌ها در نهایت با شکست بوستون سلتیکس در فینال کنفرانس شرق که 68 بازی را در آن فصل برده بود، جهان را متحیر کردند. نیویورک نیکس در نهایت با شکست لس آنجلس لیکرز در فینال توانستند عنوان قهرمانی این فصل را تصاحب کنند.
بهترین تیم های تاریخ ان بی ای
شماره 10: بوستون سلتیکس فصل 65-1964
رکورد: 62 – 18
بوستون سلتیکس بزرگ‌ترین، موفق ترین و بهترین تیم های تاریخ ان بی ای است. بخش بزرگی از این شکوه و عظمت به قهرمانی های پی در پی آن‌ها طی دهه 1960 بازمی گردد. یکی از فصل های رؤیایی بوستون سلتیکس در فصل 65-1964 می درخشد.
سلتیکس در این فصل با سرمربی بزرگ و نامدار خود رد آورباخ، بازیکن افسانه ای بیل راسل (با رکورد میانگین 24.1 ریباند در هر بازی)، گارد شوتزن سَم جونز (با میانگین 25.9 امتیاز در هر بازی) و بازیکن جوان خود جان هاولیچک (با میانگین 18.3 امتیاز در هر بازی) توانست فصل را با رکورد 62 برد و 18 باخت به پایان برساند. این رکورد نه تنها بهترین رکورد آن‌ها در فصل جاری، بلکه بهترین رکورد تاریخ ان بی ای تا آن زمان بود.
این موفقیت آن‌ها در فصل به بازی های حذفی نیز کشیده شد. آن‌ها توانستند فیلادلفیا سونتی سیکسرز با رهبری ویلت چمبرلین را در فینال کنفرانس شرق شکست داده و در فینال نیز از سد لس آنجلس لیکرز با حضور الگین بیلور و جری وست عبور کنند و به قهرمانی این رقابت ها دست پیدا کنند.
بسیاری اعتقاد دارند که موفقیت آن فصل بوستون سلتیکس به نبود استعدادها و نام‌های بزرگ در لیگ مربوط می شود. این مسئله به هیچ عنوان صحیح نیست و بسیار ناعادلانه است. بردن قهرمانی در ان بی ای فارغ از سطح دیگر تیم ها بسیار دشوار است. این که آن‌ها توانستند با چنین ثباتی به قهرمانی در لیگ دست پیدا کنند، موفقیت آن‌ها را باارزش تر می کند و همین مسئله دلیل حضور آن‌ها در این لیست است.
شماره 9: شیکاگو بولز فصل 92-1991
رکورد: 67 – 15
بهتر است بدانید که این تنها باری نخواهد بود که نام شیکاگو بولز دهه 90 میلادی در این لیست برده می شود. شیکاگو بولز بلافاصله پس از برد اولین قهرمانی تیم در سال 1991، این قهرمانی را در فصل 92-1991 با سرمربی افسانه ای خود فیل جکسون تکرار کردند و رکورد فوق العاده 67 برد و 15 باخت را به ثبت رساندند.
مهم‌تر از هر چیز این مسئله است که شیکاگو بولز در این فصل کاملاً متحد و به عنوان یک تیم جدایی ناپذیر بازی کرد. با وجود اینکه مایکل جردن و اسکاتی پیپن بیشتر امتیازهای تیم (مجموع میانگین 51.1 امتیاز در هر بازی) را به ثمر رساندند اما همواره مثلث تهاجمی را تشکیل داده و دیگر بازیکنان را نیز در امر حمله دخیل می کردند.
بر این اساس تمامی بازیکنان تیم از وظیفه خود آگاهی داشته و در جهت موفقیت تیم در تلاش بودند. هوریس گرنت ماشین ریباند تیم بود. بی.جی آرمسترانگ، کریگ هوجز و جان پکسان در پرتاب 3 امتیازی تخصص داشتند. استیسی کینگ و ویل پردو در پست پایین حضور فعال داشتند. بیل کارترایت نیز به عنوان سنتر بازی می کرد و تجربیات خود را به هم تیمی ها منتقل می کرد.
شیکاگو بولز در رقابت های حذفی بدون حریف بود. آن‌ها در دور اول میامی هیت را شکست دادند. در دور دوم در یکی از بزرگ‌ترین و جذاب ترین بازی های حذفی از سد نیویورک نیکس گذشتند. کلیولند کاوالیرز را در فینال کنفرانس از پیش رو برداشتند. در نهایت نیز با شکست پورتلند تریل بلیزرز به قهرمانی فصل دست پیدا کردند.
شماره 8: فیلادلفیا سونتی سیکسرز فصل 83-1982
رکورد: 65 – 17
جولیوس اروینگ در فصل 83-1982 وارد 32 سالگی خود می شد و با وجود اینکه اواخر حضور خود را در ان بی ای پشت سر می گذاشت، هنوز قهرمانی این رقابت ها را در کارنامه نداشت. او در نهایت با قهرمانی در سال 1983 همراه با تیم فیلادفیا سونتی سیکسرز موفق به فتح قله بسکتبال جهان شد. البته این موفقیت به تنهایی دستاورد اروینگ نبود و استعدادهای زیادی در به دست آوردن این موفقیت تیمی سهیم بودند.
اروینگ در این فصل میانگین 21.4 امتیاز در هر بازی را کسب کرد. اندرو تونی هم به عنوان گارد تیم میانگین 19.7 امتیاز را از خود بر جای گذاشت. موریس چیکس نیز به عنوان گارد رأس وظیفه توزیع توپ را در زمین بر عهده داشت. موزس مالون یک تهدید هجومی و دفاعی برای تیم های حریف محسوب می شد. او جدای از ثبت میانگین 15 ریباند در هر بازی، موفق به کسب میانگین 24 امتیاز در هر بازی شد.
تیم سونتی سیکسرز با مجموعه ای از بازیکنان با کیفیت توانست حریف های خود را در رقابت های حذفی با اقتدار شکست دهد. آن‌ها ابتدا نیویورک نیکس را در دور اول شکست داده و در دور دوم نیز طی 5 بازی از سد میلواکی باکس عبور کردند. آن‌ها در نهایت با شکست تیم فوق العاده لس آنجلس لیکرز متشکل از زوج خطرناک مجیک جانسون و کریم عبدالجبار به قهرمانی رقابت های ان بی ای در این فصل دست یافتند.
شماره 7: میلواکی باکس فصل 71-1970
رکورد: 66 – 16
اسکار رابرتسون در سال 1970 از تیم سینسیناتی رویالز به میلواکی باکس پیوست و با اینکه اواخر دوران حرفه ای خود را سپری می کرد، هنوز به عنوان قهرمانی ان بی ای دست پیدا نکرده بود. این سال برای او خاطره انگیز شد و برگ جدیدی را در دوران حرفه ای او همراه با تیم جوان میلواکی باکس رقم زد.
کریم عبدالجبار در فصل اول حضور خود در این تیم (1969) به عنوان روکی توانست خود را به ان بی ای ثابت کند. فصل 71-1970 نیز متفاوت از فصل اول او نبود. وی توانست میانگین 31.7 امتیاز و 16 ریباند در هر بازی را از خود بر جای بگذارد. اسکار رابرتسون نیز با توزیع توپ در میان هم تیمی ها نقش عمده ای در تیم ایفا می کرد. باب دندریج نیز با کسب میانگین 18.4 امتیاز و 8 ریباند در هر بازی از موفقیت تیم سهم بزرگی داشت.
در نهایت تیم میلواکی باکس با 66 برد در این فصل صلابت خود را به رخ رقبا کشید و به قهرمانی رقابت های این فصل ان بی ای دست پیدا کرد. میلواکی باکس عملکرد تحسین برانگیزی در رقابت های حذفی داشتند. آن‌ها تیم لس آنجلس لیکرز که متشکل از زوج ویلت چمبرلین و جری وست بود را در فینال کنفرانس شکست دادند. در نهایت نیز توانستند در فینال از سد بالتیمور بولتس (واشینگتن ویزاردز امروزی) عبور کرده و به قهرمانی فصل 71-1970 دست پیدا کنند. بالأخره با کمک بازیکنان بزرگ هم تیمی رابرتسون توانست تنها قهرمانی دوران حرفه ای خود را به دست آورد.
شماره 6: شیکاگو بولز فصل 97-1996
رکورد: 69 – 13
بدون شک تیم شیکاگو بولز بهترین تیم دهه 1990 ان بی ای بود. این مسئله در فصل 97-1996 بیشتر به اثبات رسید. این تیم با سرمربی گری فیل جکسون و بازیکنان بزرگی همچون مایکل جردن، اسکاتی پیپن، تونی کوکوچ، لوک لانگلی و دنیس رادمن تا انتهای فصل به شکست تیم های حریف و تسلط کامل بر ان بی ای ادامه دادند.
مایکل جردن و پیپن در کنار کسب بیشترین امتیازهای تیم، به توزیع توپ نیز مشغول بودند. کوکوچ با قد بلند خود پرتاب های پرشی را انجام می داد. دنیس رادمن نیز توپ های برگشتی را مانند آب خوردن ریباند می کرد. تیم آن‌ها توانست با 69 برد فصل را به پایان برساند و در فینال این رقابت ها تیم یوتا جاز متشکل از کارل مالون و جان استاکتون را شکست دهد و بر بام بسکتبال جهان بایستد.
شماره 5: دیترویت پیستونز فصل 89-1988
رکورد: 63 – 19
دیترویت پیستونز فصل 89-1988 به خاطر سبک خشن و فیزیکی بازی خود، یکی از منفورترین تیم های تاریخ ان بی ای است. از طرفی نمی توان منکر تسلط همه جانبه آن‌ها بر زمین شد. آن‌ها در زمینه دفاع با کسی شوخی نداشتند.
دنیس رادمن، بیل لایمبیر و جان سلی در ناحیه پست پایین دفاع فشرده و مستحکمی تشکیل داده بودند که عبور از آن کار هر کسی نبود. از طرف دیگر آیزیاه توماس و جو دومارس نیز از ناحیه پیرامون دفاع می کردند. دومارس در آن زمان تنها بازیکنی شناخته میشد که توانایی ایجاد دردسر برای مایکل جردن را داشت.
پیستونز در زمینه هجومی نیز حرف های زیادی برای گفتن داشتند. توماس توان نفوذ بالایی داشت. دومارس نیز در زمینه پرتاب از ناحیه پیرامون خبره بود. لایمبیر پرتاب های 3 امتیازی فوق العاده ای انجام می داد.
آن‌ها فصل 89-1988 را با 63 برد به پایان رساندند و تیم بوستون سلتیکس لری برد و شیکاگو بولز مایکل جردن را در فینال کنفرانس شرق شکست دادند. در نهایت نیز لس آنجلس لیکرز مجیک جانسون را در فینال از پیش رو برداشتند و بر اریکه قدرت ان بی ای در آن فصل تکیه زدند.
شماره 4: لس آنجلس لیکرز فصل 72-1971
رکورد: 69 – 13
هنگامی که به لیست لیکرز در فصل 72-1971 نگاهی بیندازید، دلیل بزرگی و موفقیت آن‌ها را بهتر درک خواهید کرد. جدای از گزینه های خطرآفرین همچون جری وست، الگین بیلور، ویلت چمبرلین، گیل گودریچ و هپی هریسون در فاز هجومی، لیکرزها قابلیت پخش توپ میان یکدیگر را به خوبی دارا بودند.
در نتیجه آن‌ها موفقیت چشمگیری به دست آوردند و فارغ از 69 برد کلی در طول فصل، موفق به برد 33 بازی بین ماه های نوامبر تا ژانویه به صورت پیاپی شدند. رکوردی که هنوز هم پابرجاست و هیچ تیمی موفق به جابجایی آن نشده است. آن‌ها در فینال موفق به شکست نیویورک نیکس شدند و قهرمان رقابت های آن فصل لقب گرفتند.
شماره 3: بوستون سلتیکس فصل 86-1985
رکورد: 67 – 15
جایگاه 3 تیم برتر این لیست واقعاً دشوار است. فصل قبل (85-1984) تیم بوستون در فینال به لس آنجلس لیکرز باختند. لری برد و یارانش مصمم تر از هر زمانی برای انتقام بودند. فصل برای بوستون سلتیکس سراسر موفقیت بود. لری برد میانگین 25.8 امتیاز و کوین مک هیل نیز میانگین 21.3 امتیاز را در هر بازی به دست آورده بودند.
دنیس جانسون و دنی اینگ به عنوان گاردهای تیم بدون رقیب بودند و رابرت پریش نیز اجازه عبور توپ را از خود نمی داد. آن‌ها موفق به برد 67 بازی شدند و سپس تیم های شیکاگو بولز، آتالانتا هاکس و میلواکی باکس را در فینال کنفرانس شرق از پیش رو برداشتند.
آن‌ها در نهایت تیم هیوستون راکتس حکیم اولاژوان را در فینال شکست داده و جام قهرمانی را به شهر خود برگرداندند.
شماره 2: لس آنجلس لیکرز فصل 87-1986
رکورد: 65 – 17
فصل 86-1985 برای لس آنجلس لیکرز ناامیدکننده تمام شد. آن‌ها پس از 62 برد در فصل عادی، در فینال کنفرانس غرب به هیوستون راکتس باختند و از رسیدن به فینال بازماندند. بدتر از همه، اکنون بوستون سلتیکس بر تخت قهرمانی جهان تکیه داده بود. از همین رو لیکرزها در فصل 87-1986 برای اعاده حیثیت به میدان رفتند.
آن‌ها به سادگی مسیر خود به فینال را هموار کردند و در نهایت محکوم به رویارویی با قهرمان فصل قبل بوستون سلتیکس شدند. پس از یک فینال 6 بازی حماسی، لیکرزها قهرمانی را از آن خود کردند و دوباره به اوج بازگشتند.
شماره 1: شیکاگو بولز فصل 96-1995
رکورد: 72 – 10
بالأخره به انتهای لیست و بزرگ‌ترین تیم تاریخ ان بی ای یعنی شیکاگو بولز فصل 96-1995 رسیدیم. شیکاگو بولز توانست در این فصل به عصاره شکوه در تاریخ باشگاه و همچنین تاریخ ان بی ای دست پیدا کند. آن‌ها در فصل قبل در حد انتظارات نبودند. بخصوص اینکه مایکل جردن در آن فصل مشغول بیس‌بال بود و از ان بی ای کناره گرفته بود.
مایکل جردن در سال 1995 دنیای بسکتبال را دوباره طراوت بخشید و به رقابت های ان بی ای بازگشت. با این وجود حضور او نیز تأثیر آنچنانی روی تیم نداشت و در دور دوم رقابت های حذفی مغلوب اورلاندو مجیک شدند.
فصل بعد اما داستان متفاوتی داشت. آن‌ها مهیای قهرمانی و برگرداندن جام به شیکاگو بودند. شیکاگو بولز مانند دوران سابق زمین و بازی را در دست گرفتند و مایکل جردن نیز در موقعیت های حساس ناجی تیم می شد و بار تیم را به دوش می کشید.
آن‌ها در انتهای فصل عادی موفق به ثبت رکورد 72 برد شدند. در رقابت های حذفی عملکرد خیره کننده ای از خود بر جای گذاشتند و در نهایت سیاتل سوپرسانیکس گری پیتون را در فینال این رقابت ها از پیش رو برداشتند. گاوهای نر دوباره بازگشتند.
تیم مورد علاقه شما در میان این لیست یا شاید خارج از آن کدام است؟ فارغ از موفقیت های تیمی، کدام فصل تیم های ان بی ای برای شما خاطره انگیز است؟ از نظر شما کدام بازیکن در به دست آوردن موفقیت های نامبرده در این لیست نقش پررنگ تری ایفا کرده است؟ دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید.
