مطلبی که در ادامه در سایت خبری بسکتبال بسکتفا خواهید خواند، روز ۳۰ مارچ ۲۰۱۵ توسط مربی دِیو اِستریکلین منتشر شده است. در این مطلب تاثیر لیگ NBA بر آموزش بسکتبال را بررسی می‌کنیم.
من هم مثل هر فرد دیگری از تماشای بسکتبال NBA لذت می‌برم اما گاهی تاثیر مثبتی بر بازیکنان امروزی نمی‌گذارد. برای مثال، امروزه NBA سرشار از بازیکنان متخصص است؛ هر تیم یک توپ‌پخش‌کن و یا نفوذکننده، یک پرتاب‌کننده‌ی سه‌امتیازی، یک بازیکن انفجاری و امتیازآور، یک مدافع تخریب‌گر و… دارد که هرکدام در حیطه‌ی عملکرد خود خبره هستند.
در کنفرانس ما یک مربی با الگوبرداری از شیوه‌ی تیم بستن NBA، تیمش را حول محور بازیکنان متخصص ساخته و توانسته دوران حرفه‌ای موفقی را برای خود رقم بزند. یک بازیکن توپ را کنترل می‌کند، دیگری به دنبال فضا برای پرتاب سه امتیازی است، یکی توپ را به جلو حمل می‌کند و آن یکی وقتی لازم باشد پشت به سبد جاگیری می‌کند و توپ را حفظ می‌کند. اینطور به نظر می‌رسد که هر بازیکن در کار تخصصی خودش استاد است و این دستان مربی را باز می‌گذارد تا بازیکنانش را مانند مهره‌های شطرنج جابجا کند.
رویکرد ساخت یک تیم با استفاده از بازیکنان متخصص حتی اگر باعث شود که همه‌ی تیم‌ها تقریبا شبیه به هم شوند، در موارد زیادی جواب پس داده و نشان داده که می‌تواند موثر باشد. اما بهرحال این رویکرد همیشه به نفع بازیکنان نیست. وقتی یک بازیکن مهارت‌های به خصوصی دارد که مورد نیاز تیم هم هست، طبیعتا آن بازیکن جایگاه ثابتی در ترکیب دارد؛ اما اگر مهارت‌های منحصر به فرد همین بازیکن مطلوب تیم نباشند احتمالا هرگز فرصت بازی را پیدا نخواهد کرد. سپس آمادگی انتقال به یک تیم سطح بالاتر را ندارد و با مشکل مواجه می‌شود مگر اینکه تیم جدیدش دقیقا به مهارت‌های خاص او نیاز مبرم داشته باشد و در واقع این بازیکن تیکه‌ی گم شده‌ی پازل ترکیبشان باشد.
بیشتر مربیانی که من می‌شناسم از این روش بازی و آموزش بسکتبال چندان لذت نمی‌برند. در عوض، ترجیح می‌دهند تیمی داشته باشند که بازیکنانش انعطاف پذیر هستند و هرکدامشان توانایی‌های متنوعی دارند. این روش نه تنها باعث می‌شود که به معنای واقعی یک تیم تشکیل دهند، بلکه به نفع بازیکنان هم هست و بازی را برای آنها لذت‌بخش‌تر می‌کند.
متاسفانه امروزه آموزش بسکتبال به شکلی است که بازیکنان متخصص تعدادشان خیلی بیشتر از بازیکنان معمولی و کامل بسکتبال است و این پدیده تا حد زیادی به دلیل تاثیر NBA است. بنابراین انتخاب مربی‌ها محدود شده است؛ آنها مجبورند با توجه به نیاز تیم در یک لحظه‌ی به خصوص از بازی، دست به تعویض بزنند.
اگر شما به عنوان یک بازیکنان بسکتبال، دائم تعویض می‌شوید و یا فکر می‌کنید باید بیشتر به شما بازی برسد، پس زمان آن رسیده که بازیکن متخصص بودن را کنار بگذارید و به یک بازیکن کامل بسکتبال تبدیل شوید. این تغییر و تحول زمان‌بر است اما باور کنید نتیجه‌ای که در نهایت می‌گیرید کاملا ارزشش را دارد.
اگر در زمان تعطیلی لیگ این مطلب را می‌خوانید، باید از امروز روزی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه را با جدیت صرف یادگیری و پرورش یک مهارت جدید بکنید. این به آن معنا نیست که باید از تخصصی که دارید دست بکشید، بلکه باید به همان زمان تمرین عادی خود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه اضافه کنید. نکته‌ی کلیدی این است که هر روز روی پرورش مهارت‌های جدید کار کنید؛ ۲۰ دقیقه تمرین روزانه به مراتب مفیدتر از ۲ ساعت تمرین هفتگی است.
اما اگر فصل آغاز شده و بازی‌ها در جریان است، شما باید هر یک از تمرین‌ها را با یک ذهنیت و تفکر جدید انجام دهید. به جای اینکه تلاش کنید که صرفا یک تمرین را انجام دهید و پشت سر بگذارید، تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا در آن حرکت استاد شوید. به خودتان یادآوری کنید که هروقت به یک بازیکن انعطاف‌پذیر تبدیل شوید، زمان بیشتری را در زمین حضور خواهید داشت. از حضور مربی استفاده کنید و از او بخواهید بعد از تمرین با شما بماند و چند حرکت جدید را با شما کار کند.
نمی‌دانید که برای شروع باید روی کدام مهارت جدید کار کنید؟ به بازیکنی فکر کنید که اغلب با شما تعویض می‌شود و به زمین بسکتبال می‌آید، یا بازیکنی که در پست شما بازی می‌کند اما مربی به او اعتماد بیشتری دارد. او در چه مهارتی از شما بهتر است؟ آیا این همان مهارتی است که باعث شده او در زمین باشد و شما روی نیمکت؟ پس این همان نقطه‌ی شروع شما است!
یادتان باشد، بازیکنان متخصص فقط وقتی به تخصصشان نیاز باشد بازی می‌کنند اما بازیکنان کاملِ بسکتبال همیشه بازی می‌کنند!
از اینکه با مقاله دیگری از بهترین سایت بسکتبال همراه بودید ممنونیم. امیدواریم این مطلب در امر آموزش بسکتبال برای شما مفید واقع شده باشد. منتظر مقالات بعدی ما باشید.
