در تاریخ بسکتبال NBA قطعا بهترین بازیکنانی وجود دارند که تا سال‌های سال نامشان در دنیای بسکتبال ماندگار خواهد بود چرا که در این لیگ معتبر برترین ستارگان جهان دور هم جمع شده‌اند. در این مطلب بسکتفا قصد داریم به ده گارد راس برتر تاریخ NBA بپردازیم. در ادامه این مطلب جذاب همراه ما باشید.
بیشتر بخوانید: آموزش بسکتبال | ۱۰ دلیل برای اهمیت ضدحمله در بسکتبال
به راستی که لیگ NBA لیگ بزرگانی است که با درخشش خود دنیای بسکتبال را دگرگون کرده‌اند و رکوردهای بی شماری را از خود برجای گذاشته یا آنها را جابه جا کردند. این رکوردشکنی‌ها با علاقه روز افزون مردم به بسکتبال همچنان ادامه دارد و هر روز منتظر ثبت رکوردی جدید از یکی از بازیکنان برتر بسکتبال جهان باشیم.
در این مطلب بسکتفا که به صورت اختصاصی برای شما عزیزان تهیه شده است خواهیم دید که ده گارد راس برتر تاریخ NBA چه کسانی هستند؟!
چه کسی بهترین گارد راس (Point Guard) تاریخ است؟ اگر شما یکی از طرفداران NBA باشید احتمالاً بارها با این موضوع مواجه شده اید. اگر چه مدت زیادی است که شاید خیلی ها فکر کنند مناسب ترین پاسخ به این پرسش می تواند مجیک جانسون باشد، اما با این حال بازیکنان ارزشمند دیگری هم هستند که ممکن است در حد و اندازه او باشند.
آموزش بسکتبال | هفت ویژگی مهم سرمربی خوب بسکتبال
ترکیب فیزیک بدنی، بینش و دقت پاس، جانسون را تقریباً به یک چهره بی رقیب تبدیل می کند. اما بعد از بازنشستگی او، در این پست یکی از بزرگترین شوت زنان تاریخ، یک ماشین سه‌گانه-دوگانه، و همچنین یکی از عالی ترین فرماندهان درون زمین (کریس پال) پا به عرصه گذاشته اند.
این بازیکنان ارزشمند به همراه تعداد دیگری از اسطوره های بسکتبال، بر اساس آمار های ثبتی و همچنین معیار های ذهنی و توصیفی، لیستی از ۱۰ گارد راس برتر تاریخ را تشکیل داده اند.
در این نوشتار آمار های جامعی مثل شاخص BPM که از فصل ۷۴-۱۹۷۳ به بعد در دسترس است، و همچنین آمار سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه، در نظر گرفته شده است. در ضمن بعضی از آمار ها با معیار میانگین در هر ۷۵ مالکیت محاسبه شده اند. البته در نظر داشته باشید که آمار غیر عددی و نامشهود هم باید در این بحث مورد توجه قرار بگیرند.
قوانین بسکتبال | برخی قوانین و اصطلاحات رایج در بسکتبال
شاخص BPM یا Box Plus/Minus نشان دهنده معیار امتیاز گیری تیم در زمان حضور بازیکن در زمین است.
همچنین شاخص NRS یا Net Rating Swing که در آمارها مشاهده خواهید کرد، به تفاوت امتیاز خالص یک تیم روی هر ۱۰۰ مالکیت توپ در زمان حضور بازیکن در زمین با زمان عدم حضور او در زمین گفته می شود. به آن شاخص نوسان خالص یا شاخص الاکلنگ نیز می گویند.
یک آمار دیگر هم که گاهی به آن رجوع کرده ایم، آمار سه‌گانه-دوگانه است. و این یعنی یک بازیکن در سه شاخه از پنج شاخه اصلی آمارهای پیشرفته (میانگین امتیاز، ریباند، پاس گل، توپ ربایی، و بلاک) ، اعداد دو رقمی ثبت کرده باشد.
یک نکته مهم اینکه آمار استفاده شده در این مبحث از سایت مرجع و معتبری به نام بسکتبال رفرنس (Basketball Reference) استخراج شده است که عموماً از اطلاعات این سایت به عنوان مرجع قضاوت در بسیاری از مباحث بسکتبال استفاده می گردد.
تنها بازیکنانی که تجزیه و تحلیل آمار شان متفاوت از بقیه است، بازیکن های شماره ۳ و ۴ این لیست می باشند، که توضیحات مربوط به آمار شان را در پایان این مطلب تشریح خواهیم کرد.
۱۰ – آیزایاه توماس (Isiah Thomas)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۹٫۲ ، پاس گل ۹٫۳ ، ریباند ۳٫۶ ، توپ ربایی ۱٫۹
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۹٫۲ ، پاس گل ۹٫۳ ، ریباند ۳٫۶ ، توپ ربایی ۱٫۹
درصد نسبی شوت های واقعی: ۲٫۰-
شاخص نوسان خالص: در دسترس نیست
شاخص BPM: مثبت ۲٫۲
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۱۰۹
هر چقدر که در این فهرست جلوتر برویم متوجه خواهید شد که آمار پیشرفته آیزایاه توماس به میزان قابل توجهی از بقیه افراد این لیست پایین تر است.
آدام فورمال، نویسنده نشریه بلیچر ریپورت (Bleacher Report) می نویسد: «یک گارد راس به تنهایی تأثیرگذار نیست، اما توان دفاعی و فرماندهی او نواقص آماری را جبران می کند. در ضمن هنگام بازی در یک تیم فشرده و منسجم، وقتی که صرفاً حضور او باعث بهتر شدن بازی سایر بازیکنان می شود، در این صورت می شود گفت که سهم پیروزی واقعی او نسبت به آمار شخصی ثبت شده اش بیشتر است».
این یکی از مواردی است که در آن، آمار چشمی نسبت به آمار عددی و ثبت شده ارجحیت بیشتری دارد. البته این دو شاخص در مورد بازیکنی مثل توماس آنچنان هم که تصور می کنید اختلاف ندارند. در واقع تفاوت آمار چشمی و آمار عددی در مورد بازی های حذفی یا پلی‌آف بسیار کمتر می شود.
شاخص BPM توماس در بازی های پلی‌آف عدد ۶٫۴ را نشان می دهد که بسیار بالاتر از شاخص او در طی بازی های عادی فصل است، و رتبه ۱۲ را در کل تاریخ بازی ها، و رتبه ۶ را در بین تمامی گارد راس های تاریخ به او اختصاص می دهد.
همچنین در بازی های حذفی میانگین امتیاز ۲۰٫۴ ، پاس گل ۸٫۹ و توپ ربایی ۲٫۱ او در تاریخ لیگ بی نظیر است. اگر همین اعداد را کمی روند کنیم و میانگین امتیاز ۲۰ ، پاس گل ۸ و توپ ربایی ۲ را معیار قرار دهیم، در کل تاریخ بازی ها، غیر از توماس فقط یک اسم دیگر با این آمار وجود دارد و آن هم کریس پال است.
به تمامی این توضیحات و آمار ها چند مورد دیگر را اضافه کنید. ۱۲ بار حضور در آل-استار، پنج بار حضور در تیم منتخب NBA ، دو عنوان قهرمانی و یک عنوان ارزشمند ترین بازیکن مسابقات فینال. حالا می شود درک کرد که چرا آمار شخصی توماس هر چقدر هم که پایین باشند، نمی توانند مانع حضور او در لیست ۱۰ گارد راس برتر تاریخ شوند.
۹- راسل وستبروک (Russell Westbrook)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۲۳٫۰ ، پاس گل ۸٫۴ ، ریباند ۷٫۰ ، توپ ربایی ۱٫۸
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۲۵٫۱ ، پاس گل ۹٫۲ ، ریباند ۷٫۷ ، توپ ربایی ۱٫۹
درصد نسبی شوت های واقعی: ۱٫۵-
شاخص نوسان خالص: ۵٫۳+
شاخص PBM: مثبت ۶٫۶
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۱۶۴
چهار یا پنج سال قبل ،آمار منحصر بفرد اسکار رابرتسون به عنوان تنها بازیکنی که موفق به ثبت رکورد امتیاز سه‌گانه-دوگانه در تاریخ NBA شده بود، به نظر دست نیافتنی می آمد.
اما حالا راسل وستبروک در هر سه فصل آخرش موفق به انجام این کار شده است. و اگر اعداد مربوط به هر دو بازیکن را در کنار هم مقایسه کنیم، با توجه به نرخ مالکیت و مدت زمان بازی، آمار وستبروک حتی تأثیرگذار از رابرتسون به نظر می رسد.
در طول سه فصل گذشته، تیم اوکلاهاما سیتی تاندر (Oklahoma City Thunder) به طور میانگین در هر بازی ۹۹٫۱ تصاحب توپ یا مالکیت داشته است. با در نظر گرفتن این نرخ مالکیت، آمار ۳۵٫۷ دقیقه وستبروک در هر بازی تبدیل می شود به ۷۳٫۷ مالکیت. و او با این نرخ مالکیت، میانگین امتیاز ۲۶٫۸ ، ریباند ۱۰٫۶ و پاس گل ۱۰٫۴ را ثبت کرده.
در دوران رابرتسون نرخ مالکیت به طرز وحشتناکی زیاد بود. و اگر آمار امتیاز ۳۰٫۸ ، ریباند ۱۲٫۵ و پاس گل ۱۱٫۴ او در فصل ۶۲-۱۹۶۱ را با نرخ مالکیت و زمان بازی سه فصل آخر وستبروک محاسبه کنیم، به میانگین امتیاز ۱۷٫۴ ، ریباند ۷٫۱ و پاس گل ۶٫۴ کاهش پیدا می کند.
اگر بر عکس عمل کنیم، آمار وستبروک با نرخ مالکیت و زمان بازی دوران رابرتسون تبدیل به این اعداد عجیب می شود: میانگین امتیاز ۴۷٫۵ ، ریباند ۱۸٫۸ و پاس گل ۱۸٫۴ .
نمی توانیم مطمئن باشیم که کارایی وستبروک در آن نرخ مالکیت و مدت زمان ۴۴ دقیقه در هر بازی، افت نمی کند. اما به هر حال فعلاً این درصد کارایی را به صورت آماری می پذیریم.
بعضی از انتقادات در مورد اینکه تعدادی از بازیکنان صرفاً به دنبال کسب رکورد و آمار هستند، کاملاً منصفانه و بجا می باشد. اما از طرف دیگر، نرخ خالص امتیاز گیری تیم اوکلاهاما در هر ۱۰۰ مالکیت، با حضور وستبروک در طول سه فصل آخر، یک جهش نجومی ۱۰٫۳ امتیازی را نشان میدهد.
در حال حاضر وستبروک جزو بازیکنانی است که اختلاف نظر های زیادی در مورد شان وجود دارد. به تازگی در یک نظر سنجی پرسیده شده که «آیا راسل وستبروک جزو ۱۰ گارد راس تاریخ هست یا نه؟» و ۵۶ درصد از رای دهندگان نظر شان منفی بود.
سالها بعد با یک نگاه به گذشته، راسل شاید بتواند به جایگاهی که لیاقتش را دارد برسد.
ترفندهای آموزشی بسکتبال برای تازه‌کاران
۸- استیو نش (Steve Nash)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۴٫۳ ، پاس گل ۸٫۵ ، ریباند ۳٫۰ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۴
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۷٫۴ ، پاس گل ۱۰٫۴ ، ریباند ۳٫۷ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۷
درصد نسبی شوت های واقعی: ۷٫۴+
شاخص نوسان خالص: ۷٫۵+
شاخص PBM: مثبت ۱٫۳
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۱۶۴
ممکن است در جزئیات اختلافاتی وجود داشته باشد، اما به طور کلی مربیان بسکتبال عقیده دارند که یک قسمت از وظیفه یک گارد راس، این است که مجری حمله باشد. در واقع به همین دلیل عبارت «فرمانده درون زمین» به وجود آمده است، حتی اگر امروزه به دلیل وجود شیوه های بازی بدون پست، این مقام مثل قبل اهمیت نداشته باشد.
در اوایل سال های ۲۰۰۰ استیو نش در NBA نقش فرمانده پاتون (یکی از مهمترین فرماندهان جنگ جهانی دوم) را داشت.
از فصل ۹۸-۱۹۹۹ تا فصل ۰۴-۲۰۰۳ او گارد اصلی و شروع کننده در تیم دالاس ماوریکس بود. نرخ حمله تیم او در هر ۱۰۰ مالکیت، برابر با ۱۰۹٫۰ بود که به راحتی بالاترین نرخ حمله در کل لیگ بود. در هشت فصل بعدی که تیم فینیکس سانز را رهبری می کرد نیز تیم او باز هم بالاترین نرخ حمله را داشت. البته این بار تفاوت نرخ حمله تیمش با سایر تیم ها حتی از قبل بیشتر نیز شده بود.
در طول بیشتر یک دهه، اگر نش گارد راس تیم شما بود، موقعیت تیم شما در بالاترین کلاس هجومی تضمین شده بود.
استعداد او در نفوذ به داخل محدوده رنگی، یا دریبل زدن و چرخش کامل درون این محدوده، و پیدا کردن یک بازیکن برش زن یا شوت زن، درست در بهترین موقع ممکن، او را در کل لیگ به یکی از مفید ترین و پربار ترین بازیکنانی تبدیل کرده بود که پاس گل می دهند.
از نظر آمار کل پاس گل، او رتبه سوم در تمام تاریخ لیگ، از نظر میانگین پاس گل در هر بازی، رتبه نهم، و از نظر درصد پاس گل، رتبه پنجم را در اختیار گرفته است.
اما آنچه که او را به یک تخریب کننده واقعی تبدیل کرده بود، توانایی شوت زنی اش بود. بر اساس گزارشی که برترین شوت زنان NBA را بررسی کرده، نش پنجمین شوت زن سه امتیازی در کل تاریخ است و فقط رجی میلر، ری آلن، کایل کورور (Kyle Korver) و استفن کری (Stephen Curry) بالاتر از او ایستاده اند.
آمار درصد نسبی شوت های واقعی او که عدد مثبت ۷٫۴ را نشان می دهد، در واقع بی معنی و پوچ است. او از هر جای زمین که دلش می خواست توپ را وارد سبد می کرد.
این دقت بالا در پرتاب توپ به هر نقطه دلخواه، او را تبدیل به استاد بزرگ پاس گل کرده بود. وقتی که او جلوی راه درک نویترکی (Dirk Nowitzki)، آمار استودمایر (Amar’e Stoudemier) و سایر سنتر های بزرگ را سد می کرد، مدافعین می دانستند که آن توپ دیگر متعلق به نش است. توانایی او، حتی کمک رسانی بازیکنان حریف به همدیگر را دچار سختی می کرد.
در واقع یکی از دلایلی که باعث شده بود نویتزکی در فاصله زیاد از مدافع اقدام به شوت بکند، و استودمایر در ارتفاع خیلی پایین دریبل بزند، توانایی شوت زدن نش با چشم بسته و بدون دیدن سبد بود.
ترکیب شوت زدن و پاس دادن، موجب شده بود که نش به تنهایی یک سیستم هجومی محسوب شود.
۷- جیسون کید (Jason Kidd)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۲٫۶ ، پاس گل ۸٫۷ ، ریباند ۶٫۳ ، توپ ربایی ۱٫۹ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۴
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۳٫۷ ، پاس گل ۹٫۵ ، ریباند ۶٫۸ ، توپ ربایی ۱٫۹ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۶
درصد نسبی شوت های واقعی: ۲٫۵-
شاخص نوسان خالص: ۶٫۳+
شاخص PBM: مثبت ۴٫۲
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۱۳۳
خیلی قبل تر از اینکه راسل ما را با سه‌گانه-دوگانه هایش میخکوب کند، این جیسون کید بود که باعث محبوبیت این رکورد شد.
اگر بازی های عادی فصل را با بازی های حذفی جمع کنیم، کید در مجموع به تعداد وحشتناک ۱۱۸ سه‌گانه-دوگانه می رسد که از این بابت فقط رابرتسون با ۱۸۹ بار، مجیک جانسون با ۱۶۸ بار و وستبروک با ۱۴۸ بار، جلوتر از او قرار گرفته اند.
همین آمار و کیفیت بازی کافی بود تا کید به مدت ۲۰ سال یکی از بهترین گارد های راس در کل لیگ باشد. وقتی که او از بازی کردن دست کشید، در مجموع ۱۰ بار حضور در آل-استار، ۹ بار عنوان دفاع منتخب، ۶ بار عضو تیم منتخب NBA ، و ۵ بار عنوان بهترین پاس دهنده گل را در سوابقش حک کرده بود.
او با اجرای یک نقش حیاتی در قهرمانی سال ۲۰۱۱ تیم نویتزکی، یعنی دالاس ماوریکس، در واقع میراثش را به عنوان یکی از بزرگترین گارد راس های تاریخ تثبیت کرد.
کمی قبل از این زمان، کید وارد یک پروسه دگرگونی شدید شده بود. او قبلاً به شدت به فیزیک بدنی درشت و عضله ای خودش تکیه کرده بود که توانسته بود میانگین امتیاز ۱۴٫۵ را در ۱۳ فصل اول بازی اش در لیگ کسب کند. در طول این دوران او ۳۳٫۳ درصد شوت از منطقه ۳ امتیازی را به نام خودش ثبت نمود.
اما در طول شش فصل آخرش، او به یک فرمانده درون زمین تبدیل شد و میزان ۳۷٫۸ درصد شوت از عمق زمین را به نام خودش زد. و در دو فصل از همان فصل ها او حتی به رکورد ۴۰ درصد هم رسید.
مایک پرادا از نشریه اس بی نیشن (SB Nation) در مورد او نوشت: «کید که زمانی مهره خیلی کلیدی به شمار نمی رفت، به یک شوت زن راه دور فوق العاده عالی تبدیل شد. بازیکنی که به خاطر نوع بازی اش، کسی او را جدی نمی گرفت، حالا یک شوت زن سه امتیازی ۴۰ درصدی است. او یک زمان فقط زوایای مختلف نقل و انتقالات را می شناخت، اما حالا به تمامی زوایای نصف زمین بازی مسلط شده است».
توانایی انطباق و انعطاف پذیری باعث شد که کید دوران بازی طولانی تری داشته باشد. و او بعد از ۱۹ فصل، رتبه ۸۷ از نظر میزان کل امتیاز کسب شده، رتبه ۱۰ در شوت های سه امتیازی، رتبه ۲ در توپ ربایی، و رتبه ۲ در پاس گل را در کل ادوار لیگ به نام خودش سند زده است.
آموزش بسکتبال | تمرینات پلیومتریک پایین تنه جهت افزایش پرش
۶- جان استاکتون (John Stockton)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۳٫۱ ، پاس گل ۱۰٫۵ ، ریباند ۲٫۷ ، توپ ربایی ۲٫۲
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۵٫۷ ، پاس گل ۱۲٫۶ ، ریباند ۳٫۲ ، توپ ربایی ۲٫۶
درصد نسبی شوت های واقعی: ۷٫۶+
شاخص نوسان خالص: در دسترس نیست
شاخص PBM: مثبت ۳٫۵
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۰۹
جان استاکتون تنها بازیکنی است که آمار پاس گل و توپ ربایی اش از کید بیشتر بوده و کید از این نظر حتی به آمار او نزدیک هم نشده است.
فاصله بین ۱۵٬۸۰۶ پاس گل استاکتون با ۱۲٬۰۹۱ پاس گل کید، به اندازه فاصله بین کید و نفر یازدهم لیست یعنی آندره میلر است.
فاصله مشابهی هم در مورد آمار توپ ربایی وجود دارد. تفاوت آمار استاکتون با کید تقریباً به اندازه تفاوت آمار کید با آمار نفر یازدهم جدول، یعنی آلوین رابرتسون است.
هنگام ثبت رکورد پاس گل استاکتون در ماه فوریه، کریس پال در مصاحبه ای که با بن گالیور از نشریه واشینگتن پست داشت گفت: «من دوست ندارم از واژه هرگز استفاده کنم، ولی بعید می دانم هرگز کسی موفق شود به رکورد او برسد. من نمی دانم در ایالت یوتا چه کسی آمار ها را ثبت می کند».
پال در طول دوران بازی اش میانگین ۰٫۸ پاس گل بیشتر را در بازی های خانگی ثبت کرده است. تفاوت آمار میانگین پاس گل استاکتون در بازی های خانگی با بازی های خارج از خانه هم دقیقاً همین مقدار است.
مجموع آمارعجیب و غیر واقعی استاکتون محصول دوام و پایداری او در لیگ (نفر چهارم کل تاریخ لیگ در تعداد بازی) به علاوه حس و استعداد غیر عادی او برای تکنیک پیک اند رول (Pick-and-Roll) بود، که یکی از تکنیک های مهم و موثر هجومی در بسکتبال است.
آنجل دیاز از نشریه کامپلکس در این باره نوشته: «اگر می خواهید به بازیکنان مشتاق بسکتبال، تکنیک پیک اند رول را یاد بدهید، فقط فیلم بازی های استاکتون و کارل مالون را برایشان پخش کنید و بروید دنبال کارهای تان».
قوانین بسکتبال | تفاوت قوانین بسکتبال در FIBA و NBA و NCAA
۵- کریس پال (Chris Paul)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۸٫۵ ، پاس گل ۹٫۷ ، ریباند ۴٫۵ ، توپ ربایی ۲٫۲ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۳
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۲۰٫۶ ، پاس گل ۱۰٫۸ ، ریباند ۵٫۰ ، توپ ربایی ۲٫۵ ، شوت ۳ امتیازی ۱٫۵
درصد نسبی شوت های واقعی: ۳٫۷+
شاخص نوسان خالص: ۱۰٫۹+
شاخص PBM: مثبت ۷٫۳
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۴۷
اگر این رتبه بندی صرفاً بر اساس آمار پیشرفته تنظیم شده بود، احتمالاً پال نفر اول این لیست بود.
از نظر معیار BPM، سهم پیروزی در ۴۸ دقیقه و BPM در بازی های حذفی، او برترین گارد راس تاریخ کل بازی ها است. و از نظر سهم پیروزی در بازی های حذفی، بعد از مجیک جانسون و جری وست در رتبه سوم تمام ادوار قرار می گیرد.
جی ای آدانده (J.A. Adande) از نشریه ای اس پی ان (ESPN) در مورد پال می نویسد: «تعریف کلاسیک گارد راس، رهبری کردن حمله و همچنین شوت زدن در موقع لزوم است. او یکی از بهترین و سریع ترین پاس دهنده های لاب (Lob passer) است تا به حال در این بازی دیده شده».
توانایی پال برای رساندن توپ در زمان مناسب به محل مناسب باعث شد دوران خوبی برای بازیکنان شوت زن و بازیکنان الی-اوپ زن (ally-oop) رقم بخورد که به عنوان مثال می توان به دیوید وست، جی جی ردیک، د آندره جوردن، و بلیک گریفین اشاره کرد.
درست مثل نش، جسارت پال در شوت زنی، مدافعان حریف را مجبور می کرد که به شدت مراقب حرکات پیک اند رول او باشند. در طول دوران بازی اش، کریس پال که به CP3 هم معروف بود، آمار ۴۷٫۱ درصد شوت ۲ امتیازی در محدوده ۵ فوتی (حدود ۱٫۵ متری) سبد را ثبت کرد.
وقتی حرکت اسکرین را در یک گوشه از زمین اجرا می کرد، دقیقاً می دانست که چطور باید به نقطه دلخواهش برسد. او می دانست که چه مقدار نیرو لازم است تا یک موقعیت ۳ امتیازی یا یک موقعیت الی-اوپ ایجاد کند. و او همچنین کاملا می دانست که چه زمانی باید توپ را بالا بیاورد و یک شوت مطمئن از فاصله متوسط را بنوازد.
او یک قاتل متفکر است که هر نوع دفاعی که در مقابلش قرار می گیرد را ناکام می گذارد. اما آن چیزی که او را متمایز می کند جسارت دفاعی او است.
بردفورد دوولیتل از نشریه ای اس پی ان پال را با این عنوان خطاب کرد: «بهترین بازیکن کوچک دو طرفه در تاریخ لیگ». و البته آمار و ارقام این گفته را تصدیق می کنند.
معیار BPM دفاعی، معیار بی نقصی نیست، اما نمره ۰٫۷ پال در این شاخص، بین بازیکنان ۶ فوتی (حدود ۱٫۸۳ متری) در مقام سوم لیگ قرار می گیرد.
موکی بلیلاک (Mookie Blaylock) و فوتس والکر (Foots Walker) تنها بازیکنانی هستند که بالاتر از او قرار دارند. و در لیست ۵۳ نفره این بازیکنان فقط پنج نفر نمره بالاتر از صفر را کسب کرده اند.
آموزش بسکتبال | آشنایی با دفاع منطقه‌ای در بسکتبال
۴- جری وست (Jerry West)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۲۷٫۰ ، پاس گل ۶٫۷ ، ریباند ۵٫۸
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۸٫۵ ، پاس گل ۴٫۶ ، ریباند ۴٫۰
درصد نسبی شوت های واقعی: ۵٫۶+
شاخص نوسان خالص: در دسترس نیست
شاخص PBM: در دسترس نیست
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۱۳
ممکن است بعضی ها جری وست را به عنوان یک گارد شوت زن (Shooting Guard) بشناسند، اما سایت بسکتبال رفرنس در ۱۲ فصل از ۱۴ فصل بازی، او را به عنوان گارد راس معرفی کرده است. آمار میانگین ۹٫۷ پاس گل او در هر بازی در فصل ۷۲-۱۹۷۱ رتبه اول NBA را دارد.
در هر حال وست بیشتر از یک افسانه است. او نماد و لوگوی مسابقات است.
راب پیترسون از نشریه ای اس پی ان در مورد او نوشته: «به اندازه جوردن مفید و پربار، و به طور بی امان رقابتی. حتماً دلیلی وجود دارد که طرح سایه او به عنوان لوگوی NBA انتخاب شده است».
و آن دلیل، چیرگی و تسلط وست به مدت بیش از یک دهه در سال های شکل گیری لیگ است. به غیر از کسب رتبه اول در پاس گل در سال ۱۹۷۲ ، وست در فصل ۷۰-۱۹۶۹ با میانگین ۳۱٫۲ عنوان بهترین امتیاز گیر لیگ را از آن خود کرد.
او معمولاً در بازی های حذفی، کیفیت بازی اش را بالاتر هم می برد. در مسابقات پلی‌آف فصل ۱۹۶۵ او میانگین ۴۰٫۶ امتیاز را ثبت کرد. و از ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۹ در پنج فصل پیاپی، میانگین ۳۲٫۹ را در مسابقات حذفی از خود به جای گذاشت.
وقتی که وست در سال ۱۹۷۴ بازنشسته شد، این سوابق را از خود به جا گذاشته بود: ۱۴ بار حضور در آل-استار (یادتان باشد که او فقط ۱۴ فصل بازی کرد) ، ۱۲ بار حضور در تیم منتخب NBA و پنج بار عنوان مدافع منتخب NBA . او در سال ۱۹۷۲ توانست به قهرمانی لیگ برسد و در سال ۱۹۶۹ به عنوان تنها بازیکن یک تیم بازنده، مقام ارزشمند ترین بازیکن مسابقات فینال را از آن خود بکند.
همواره این وسوسه و تمایل وجود دارد که بازیکنان آن دوره گذشته، در لیست بهترین ها رتبه های بالایی را اشغال نکنند. چون این اعتقاد وجود دارد که آنها در لیگی بازی می کردند که در آن تعداد تیم ها و بازیکنان به طور مشخصی کمتر از الان بود. سطح استعداد پایین تر بود. سطح بازی ها زیاد پیشرفته نبود. و در نتیجه آمار و اعداد آن دوره متورم، غیر واقعی و اغراق آمیز جلوه می کند.
اما بازیکنانی مثل وست و رابرتسون جزئی از ساختار شکل دهنده NBA هستند. و اگر چه در آن دوران زوایای بسکتبالی کمتری برای تسخیر کردن وجود داشت، اما آنها هر چیز و هر کسی را که بود تسخیر کردند.
میانگین امتیاز ۲۷٫۰ کسب شده در هر بازی توسط وست او را در رده ششم تاریخ، در بین بازیکنانی که حداقل ۵۰۰۰ دقیقه بازی کرده اند قرار می دهد. فقط کریم عبدالجبار، ویلت چمبرلین، باب پتیت، الجین بیلور و ریک بری جلوتر از او قرار دارند.
آموزش بسکتبال | چگونه دفاع بهتری در بسکتبال داشته باشیم؟
۳- اسکار رابرتسون (Oscar Robertson)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۲۵٫۷ ، پاس گل ۹٫۵ ، ریباند ۷٫۵
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۶٫۶ ، پاس گل ۶٫۱ ، ریباند ۴٫۸
درصد نسبی شوت های واقعی: ۷٫۰+
شاخص نوسان خالص: در دسترس نیست
شاخص PBM: در دسترس نیست
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۰۷
او که ملقب به اوی بزرگ (The Big O) است، یکی دیگر از بازیکنان دوران کهن لیگ می باشد که تا قبل از طلوع مجیک جانسون، استاندارد های این پست را به مدت دو دهه در اختیار داشت.
هر دوی این اسطوره ها نقاط اشتراک فراوانی با هم دارند.
با قد ۶ فوت و ۵ اینچ (حدود ۱٫۹۶ متر) رابرتسون اندام و فیزیک مناسبی به عنوان یک گارد راس داشت، مخصوصاً وقتی که او را با سایر هم دوره ای هایش مقایسه کنیم. او هم مثل مجیک، رکورد های سه‌گانه-دوگانه ای را ثبت می کرد که تا قبل از حضور وستبروک کسی چنین رکورد هایی را به چشم ندیده بود.
رابرتسون در مجموع ۱۱۲۶ بار در بازی های عادی فصل و بازی های حذفی به میدان رفت و در ۱۶٫۸ درصد از این بازی ها رکورد سه‌گانه-دوگانه ثبت کرد.
در سال ۲۰۱۳ کریم عبدالجبار در مصاحبه ای با کالین کوهرد از نشریه ای اس پی ان در ستایش از رابرتسون چنین گفت:
«لبران فوق العاده است. مجیک فوق العاده است. اما من فکر می کنم هر دو نفر آنها در مقابل اسکار رابرتسون عددی نیستند. مطلقاً. او یک بازیکن فوق العاده بود. او هم مغز داشت و هم مهارت.»
«او می توانست ریباند کند و بازیکنانی با ۴ تا ۶ اینچ (حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر) بلندتر از خودش را از محدوده خارج کند. او سرسخت بار آمده بود. روان بودن و سرعت بالا از خصوصیات او بود، و بازی را به درستی درک کرده بود. بدون نیاز به استعدادهای ویژه، او فقط هر شب کارش را به درستی به سرانجام می رساند.»
در کل دوران بازی اش، رابرتسون نفر هفتم از نظر میانگین امتیاز در هر بازی، نفر اول از نظر پاس گل در هر بازی و نفر پنجم از نظر سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه، در کل تاریخ لیگ است.
۲- استفن کری (Stephen Curry)
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۲۳٫۵ ، پاس گل ۶٫۶ ، ریباند ۴٫۵ ، توپ ربایی ۱٫۷ ، شوت ۳ امتیازی ۳٫۶
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۲۵٫۱ ، پاس گل ۷٫۱ ، ریباند ۴٫۸ ، توپ ربایی ۱٫۸ ، شوت ۳ امتیازی ۳٫۸
درصد نسبی شوت های واقعی: ۸٫۰+
شاخص نوسان خالص: ۱۲٫۱+
شاخص PBM: مثبت ۶٫۵
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۰۷
با گذشت فقط ده سال از دوران بازی استفن کری، به عقیده بعضی ها او بهترین گارد راس تاریخ NBA است.
در یک نظر سنجی که آمار کل دوران بازی کری و مجیک جانسون را با هم مقایسه کرده و به رای گذاشته بود، کری به سادگی پیروز شد. و وقتی که در یک نظر سنجی دیگر این آمار به ۶ سال اوج دو بازیکن محدود شد، کری با اختلاف بسیار فاحشی از جانسون پیش افتاد.
این موفقیت به هیچ وجه غافلگیر کننده نیست. کری در حال تبدیل شدن به مفید ترین و پربار ترین بازیکن مهاجم در تاریخ لیگ است. حداقل بعضی از آمار و ارقام این ادعا را تصدیق می کنند.
در حال حاضر معیار BPM هجومی کری با رقم ۷٫۱۳ فقط از عدد ۷٫۲۵ لبران جیمز کمتر است. در طول پنج فصل گذشته کری عدد ۹٫۵ را ثبت کرده، در حالی که این معیار برای لبران در پنج فصل گذشته عدد ۶٫۸ را نشان می دهد. اگر این روال همین گونه ادامه پیدا کند، در پایان فصل ۲۰-۲۰۱۹ کری باید شماره ۱ در کل تاریخ باشد.
استیو کر (Steve Kerr) سرمربی تیم وریرز (Golden State Warriors) در سال ۲۰۱۷ در مصاحبه ای با کریس بایدرمن از نشریه یو اس ای تودی گفت: «او احتمالاً اثرگذار ترین بازیکن هجومی تاریخ است، از نظر بلایی که بر سر دفاع حریف می آورد. بازیکنانی از جمله مایکل جوردن، هستند که اثرگذاری زیادی دارند، اما آن شیوه ای که استف بازی می کند، به گونه ای ترس را به وجود مدافعان حریف می اندازد که نمونه اش را تا به حال کسی ندیده است».
استیو کر درست می گوید. گارد راس او به معنای واقعی هندسه زمین بازی را تغییر داده است. او از فاصله ۳۵ فوتی (حدود ۱۱ متری) حلقه، طوری پشتیبانی از بازیکنان تیمش را فرماندهی می کند، که در مالکیت های بیشماری که طی این سال ها داشته اند، همواره از نظر نفرات، با نسبت ۴ به ۳ در مقابل حریف، برتری عددی داشته باشند.
او نسخه پیشرفته تر نش است. یک شوت زن دقیق و مفید که از قید و بند رها شده تا هر چقدر که می تواند پرتاب سه امتیازی کسب کند.
در کنار مایکل جوردن، درک نویتزکی و چند نفر دیگر، کری جزو آن بازیکنان نادر و استثنایی است که واقعاً بسکتبال را تغییر دادند.
۱- مجیک جانسون (Magic Johnson) – برترین گارد راس تاریخ
آمار میانگین در هر بازی: امتیاز ۱۹٫۵ ، پاس گل ۱۱٫۲ ، ریباند ۷٫۲ ، توپ ربایی ۱٫۹
آمار میانگین در هر ۷۵ مالکیت: امتیاز ۱۹٫۰ ، پاس گل ۱۰٫۹ ، ریباند ۷٫۰ ، توپ ربایی ۱٫۹
درصد نسبی شوت های واقعی: ۷٫۳+
شاخص نوسان خالص: در دسترس نیست
شاخص PBM: مثبت ۷٫۲
سهم پیروزی در هر ۴۸ دقیقه: ۰٫۲۲۵
در حالی که بعضی از آمار ثبت شده به نفع کری است، اما از لحاظ میراث بر جای مانده، مجیک جایگاه تقریباً مناسبی به عنوان بهترین گارد راس تاریخ را دارد.
مجیک پنج بار قهرمان NBA شده در حالی که کری سه قهرمانی دارد، و همچنین سه عنوان ارزشمند ترین بازیکن مسابقات فینال به نام مجیک ثبت شده که در مقابل، کری هیچ عنوانی از این بابت ندارد. مجیک ۱۲ بار در آل-استار حضور پیدا کرده و کری فقط ۶ بار. مجیک ۱۰ بار عنوان بازیکن منتخب NBA را از آن خود کرد اما در مقابل، کری فقط ۶ بار این عنوان را بدست آورده است.
البته هنوز برای کری زمان هست که بتواند این فاصله را جبران کند، در حالی که مجیک دیگر متوقف شده است.
راب پیترسون از نشریه ای اس پی ان نوشته: «در زمین بازی هیچکس دینامیک تر و جادویی تر از اروین جانسون با توپ بازی نمی کرد. او تیم لیکرز را به اوج رساند، و بسکتبال را به سطح کمال و اعلاء انتقال داد. او متعالی و ماورایی است».
کافی است عبارت «خصوصیات مجیک جانسون» را در هر موتور جستجوی دلخواه وارد کنید تا وارد یک لانه خرگوش تودرتو از خصوصیات و ویژگی های بسکتبال او بشوید. شیوه ای که او با دید عالی و پاسکاری فوق العاده اش، بازی را کنترل می کرد و مدافعان را تحت تأثیر قرار میداد، از صفحه نمایش بیرون خواهد زد.
شما می توانید ردپای تأثیرگذاری او را در بازیکنانی مانند لبران جیمز و نیکولا یوکیچ مشاهده کنید، اما هیچکس حقیقتاً به عنوان یک پاسور از سطح مجیک بالاتر نرفته است.
ترکیب رقابت پذیری و توان فرماندهی، به مجیک کمک کرد تا کنترل و زمام یکی از برترین تیم های کل تاریخ، که مشاهیری همچون کریم عبدالجبار و جیمز ورثی (James Worthy) در آن بازی می کردند، را در دست بگیرد. آن تیم، لس آنجلس لیکرز بود، معروف به لیکرز های زمان نمایش.
یک توضیح تکمیلی
آمار مربوط به مالکیت برای بازیکنان رتبه ۳ و ۴ یعنی اسکار رابرتسون و جری وست، به صورت تخمینی با فرمول زیر محاسبه شده است:
(توپ های از دست رفته) + (اقدام به پرتاب آزاد × ۰٫۴۴) + (اقدام به شوت در جریان بازی)
که در این فرمول تعداد توپ های از دست رفته، به صورت احتیاطی، ۲۰ بار در هر بازی تخمین زده شده است.
در بسکتفا بخوانید: شرط بندی بسکتبال| شرط بندی بسکتبال در ایام قرنطینه چگونه است؟
اگر به اخبار بسکتبال و همچنین مقالات آموزشی بسکتبال علاقه مند هستید، بسکتفا بهترین انتخاب برای شماست
همچنین برای شرط بندی مسابقات بسکتبال در معتبرترین سایت ایرانی همراه ما باشید
