مدتی است همه از لونزو بال و دنیس اسمیت جونیور حرف می‌زنند. آیا این دو از بهترین‌های لیگ بسکتبال NBA خواهند شد؟ سایت خبری بسکتبال «بسکتفا» برای پاسخ به این سوال به سراغ مقاله‌ای از سایت خبری بسکتبال «بسکتبال.رئال‌جی‌ام» رفته است. نویسنده‌ی این مقاله، جونی اوپینگ قضاوت معمول درباره‌ی این دو بازیکن را به چالش می‌کشد. این مقاله که ماه قبل نوشته شده است برای اولین بار در سایت خبری بسکتبال بسکتفا ترجمه و منتشر می‌شود.
وقتی درباره‌ی ستارگان استثنایی لیگ بسکتبال NBA حرف زده می‌شود آدم‌ها معمولاً اشتباه می‌کنند. مردم می‌گویند فلانی و فلانی، ستارگان استثنایی NBA هستند ولی بعد از مدتی معلوم می‌شود که حرفشان درست نیست. مردم اصطلاح «ستارگان استثنایی NBA» را خیلی گل‌وگشاد معنا می‌کنند و از این اصطلاح منظورشان فقط «بازیکن با استعداد» است.
لبرون جیمز و لوکا دانچیچ ستارگان استثنایی NBA هستند. آنها بیش از هر بازیکن هم‌نسل خود ویژگی‌های یگانه دارند. درباره‌ی لبرون جیمز که کسی شک ندارد. درباره‌ی اینکه آیا لوکا دانچیچ از ستارگان استثنایی NBA هست یا نه می‌شود چند و چون کرد ولی کسانی که می‌گویند لوکا دانچیچ استثنایی است منظورشان یک ستاره‌ی استثنایی تمام‌عیار است. وقتی هواداران بلیت بازی لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس را می‌خرند می‌گویند بلیت را خریده‌اند تا هم بازی را ببینند هم جدال این دو ستاره را. همه‌ی حرکات خارق‌العاده‌ی این دو تیم با این دو بازیکن استثنایی شروع شده و با همان‌ها هم تمام می‌شود.
ولی در همه‌ی بازی‌های لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس، بازی‌ها در حالی شروع می‌شوند که توپ در دستان لونزو بال یا دنیس اسمیت جونیور است. هردوی اینها ۲۱ ساله هستند و به‌لحاظ فنی بهترین پوینت‌گاردهای لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس هستند. قبل از اینکه لبرون جیمز و لوکا دانچیچ به لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس بپیوندند، لونزو بال و دنیس اسمیت جونیور بهترین بازیکنان تیم خود بودند.
آیا بال و اسمیت جزو ستارگان استثنایی لیگ بسکتبال NBA هستند؟
اگر به لونزو بال و دنیس اسمیت جونیور بگوییم ستارگان استثنایی NBA، قطعاً این اصطلاح را غلط و گل‌وگشاد به کار برده‌ایم. اگر این دو بازیکن را مورد توجه قرار دهیم می‌فهمیم که اصطلاح «ستارگان استثنایی NBA» را بیش از حد به‌کار می‌بریم. این دو بازیکن به‌وضوح مهارت‌های گرانقدر، و البته محدودی دارند که از همان دوران کالج می‌شد در آنها تشخیص داد. آنها اساساً خوش‌شانس هستند زیرا در اموری مهارت دارند که هم هیجان‌انگیز هستند هم با داشتن آنها می‌توانید در لیگ بسکتبال NBA بدرخشید. ولی در لیگ بسکتبال NBA تعداد بازیکنان استثنایی خیلی خیلی کم است. نه لونرو بال و نه دنیس اسمیت جونیور جزو بازیکنان استثنایی لیگ نیستند؛ آنها نیمه‌استثنایی هستند. بازیکنان لیگ بسکتبال NBA عمدتاً تلاش می‌کنند نقص‌های خود را برطرف کنند و قدرت خود را افزایش دهند تا پول بهتری دربیاورند، بازی‌های بیشتری ببرند و به سطح آل‌استار برسند.
مدت زمانی که یک بازیکنْ خود را به همگان اثبات می‌کند می‌تواند نظر ما درباره‌ی او را شکل دهد. در شب درفت ۲۰۱۷ می‌شد تصور کرد که دنیس اسمیت جونیور یا لونزو بال بهترین بازیکنان سال اولی بشوند اما زهی خیال باطل! پیش از اینکه بهترین بازیکنان را معرفی کنند این دو را فقط مودبانه تشویق کردند که تمرکز روی کار خود را بالا ببرند. آنها نمونه‌ی تقلبیِ ستارگان استثنایی NBA هستند، چراکه اولاً نتوانستند باری بیش از حد را بر دوش بکشند ثانیاً برای آن‌که لبرون جیمز و لوکا دانچیچ آمده‌اند و دارند این بار را می‌کشند.
لبرون جیمز و لوکا دانچیچ بازی را برای همه‌ی هم‌تیمی‌های خود آسان می‌کنند ولی اگر شما بازیکن بزرگی باشید معنایش آن نیست که سرعت رشد و پیشرفتتان به‌اندازه‌ی سرعت پیشرفت بال و اسمیت جونیور است. هواداران لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس ممکن است بخواهند بازی‌های بد این دو را فراموش کنند ولی مگر می‌شود! آنها به بعضی اشتباهاتی که آدم در سال دوم می‌کند و قرار بوده تکرار نشوند فکر می‌کنند.
بازیسازان بزرگ لیگ بسکتبال NBA مانند لبرون جیمز و لوکا دانچیچ پوینت‌گاردها را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهند. اگر کسی استاد آغاز حمله باشد بهتر است برود برای خودش یک فکری کند چون کیست که بهتر از لبرون و دانچیچ آغازگر حمله باشد؟ اسمیت و بال ممکن است در کنار این دو ستاره شوت‌های راه دور خوبی داشته باشند ولی در بازیسازی خیلی از لبرون جیمز و لوکا دانچیچ عقب‌ترند. تصادفی نیست که در یکی از بازی‌های لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس که لبرون به‌دلیل مصدومیت غایب بود لونزو بال ۲۱ امتیاز گرفت، ۷ ریباند داشت و ۵ پاس گل داد ولی در همان بازی، اسمیت که زیرسایه‌ی دانچیچ قرار گفته بود فقط ۱۱ امتیاز گرفت. در بیسبال می‌شود زیرسایه‌ی کسی نبود ولی در بسکتبال، هم‌تیمی‌ها سعی می‌کنند تاحدی یکدیگر را تحت‌الشعاع خود قرار دهند. آن کسانی که دیگران را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند همان ستارگان استثنایی NBA هستند.
لبرون جیمز و لوکا دانچیچ برای لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس بازی را درمی‌آورند و این یعنی لونزو بال و دنیس اسمیت جونیور حالا حالا مانده تا به این حد و حدود برسند. هر دو ۲۱ ساله‌اند و هرچند نشان داده‌اند دوست دارند خود را به سطح بهترین هم‌تیمی‌های خود برسانند ولی امنیت شغلی‌شان همان‌قدر کم است که امنیت شغلی بقیه‌ی ۲۱ ساله‌ها.
ثبات و پیشرفت همان چیزی است که ستارگان استثنایی لیگ بسکتبال NBA از آن برخوردارند. آدم می‌تواند بال یا اسمیت را با بازیکنی عوض کند که به اندازه‌ی اینها خوب است یا دو سال دیگر همان‌قدر خوب خواهد شد، ولی این معامله ممکن است شما را از یکی از بازیکنان خوب لیگ بسکتبال NBA محروم کند، هرچند این بازیکنان ستاره آن‌قدر که می‌گفتند هم جسور نباشند. بال و اسمیت نه‌تنها دارند به بازیکنان بهتری تبدیل می‌شوند بلکه بزرگیِ بزرگترین مهارت‌های آنها هنوز نادیده مانده است.
بهترین برنامه‌ای که می‌شود برای الانِ لونزو بال و دنیس اسمیت جونیور داشت این است که با یکی از بزرگان لیگ بسکتبال NBA جفت شوند. اسمیت نمی‌تواند راسل وستبروک شود ولی تصور کنید بشود ماریو چالمرز، این شوتزن و مدافع مطمئن و عضو خاندان سلطنتیِ میامی هیت که جزو ۱۰ بازیکن برتر تاریخ لیگ بسکتبال NBA است. در این‌صورت ستاره‌ی دانچیچ در حضور او افول خواهد کرد. بال ممکن است جیسون کید دوره‌ی نیوجرسی نشود ولی چه می‌شود اگر لبرون جیمز کنار جیسون کیدِ پا به سن گذاشته بازی کند؟ (کید در آن‌موقع یک بازیساز ثانویه، یک مدافع و ریباندکننده‌ی عالی و یک شوتزن آماده بود.)
لوس آنجلس لیکرز و دالاس ماوریکس با حضور لبرون و دانچیچ چیزی دارد که خیلی از تیم‌های لیگ بسکتبال NBA ندارند. ولی مهم‌ترین تصمیمی که این دو باشگاه باید بگیرند آن است که می‌خواهند چقدر زمان بگذارند تا بفهمند پوینت‌گاردهای ۲۱ ساله‌شان قرار است در آینده چقدر رشد می‌کنند.
منبع: basketball.realgm.com
جذاب‌ترین مقالات درباره‌ی محبوب‌ترین و بزرگترین بازیکنان بسکتبال NBA را در سایت خبری بسکتبال بسکتفا دنبال کنید.
