اگر همه چیز خوب پیش برود، در طول چند هفته آینده رقابت های NBA از سر گرفته خواهد شد. البته اگری که پشت این قضیه وجود دارد، با وجود همه گیری ویروس کرونا به یک اگر بزرگ تبدیل شده است ولی زندگی ها در حال حاضر به این شکل هستنند.
رقابت های لیگ ملی آمریکا در پایان ماه جاری دوباره آغاز خواهند شد. پس از 141 روز دوری از میادین، 22 تیم در دیزنی لند شهر اورلاندو دور هم جمع خواهند شد که خیلی از آنها نسبت به آخرین باری که در میدان حضور داشتند کاملا متفاوت هستند و همین موضوع روی دو ماه پیش روی ما که تکلیف قهرمان را مشخص خواهد کرد، تاثیر بسیاری خواهد داشت.
همین که وسوسسه تماشای دوباره رقابت ها به جان ما افتاده، باعث می‌شود که ما با دقت سراغ تیم ها رفته و آنها را بررسی کنیم. در بررسی های به دست آمده، 5 تیم به عنوان بهترین تیم‌هایی که راهی دیزنلی می‌شوند مورد بررسی قرار خواهند گرفت
لس آنجلس لیکرز
یک یادآوری کوچک: آخرین باری که لبرون جیمز را دیدیم، او به همراه تیمش در تلاش فراوان بود که بتواند قهرمان کنفرانس شرق شود، اتفاقی که هنوز پیش روی آنهاست. او در تلاش است که تیمش را به قهرمانی برساند و اولین قهرمانی پیاپی اش را جشن بگیرد.
دوری چهارماهه او از میادین باعث شده تا احتمالا او در زمینه هایی دچار افت شود ولی انتظار می‌رود که او بیشتر به بازیکنی در اختیار تیم تبدیل شود و به هم تیمی‌هایش کمک کند تا به قهرمانی دست پیدا کنند و لیکرز نیز به اولین قهرمانی اش در دهه اخیر برسد. همچنین آخرین باری که لبرون جیمز استراحت داده شد، به تابستان و بهار برمی‌گردد و همانطور که احتمالا به خاطر دارید، او بار دیگر به تمام دشمنانش ثابت کرد نیازی به شک کردن در کنترل کیفیت بازی او نیست. همچنین اینطور نبوده که او و دیگر لیکرزی ها روی صندلی خانه نشسته بودند و تلویزین نگاه می‌کردند.
آنتونی دیویس، کاندید عنوان بهترین مدافع فصل و حضور در رقابت های آل استار در اولین فصلش، معتقد است که تیمش با توجه به استراحت قابل توجهی که داشته، نسبت به ماه مارس در شرایط بهتری برای کسب قهرمانی است، حتی با اینکه آوری بردلی دیگر اختیار آنها نیست.
در حقیقت لیکرز به ازای هر 100 باری که صاحب توپ بوده، 10.4 امتیاز از رقبای خود بیشتر سب کرده است و این آمار چه در حضور ژاوال مکگی و دوایت هووارد و ترکیب سنتی آنها در زمین و چه با استفاده از 3 وینگ یا سه گارد در زمین، برای این تیم حاصل شده است.
مطمئنا در ذهن فرانک ووگل، سرمربی تیم، حضور همزمان لبران و آنتونی دیویس در زمین باعث می‌شود تا تیمش سختی شروع دوباره لیگ را به راحتی پشت سر بگذارد ولی ممکن است موضوع به همین سادگی نباشد. هر چند نتایج لیکرز به آمادگی این دو ستاره وابستگی بسیاری دارد ولی ترکیب دیگر بازیکنان می‌تواند تاثیر بسیاری در نتایج داشته باشد.
خروج بردلی از تیم باعث می‌شود تا فضا برای بازی کردن کنتاویوس کالدول پاپ که 39.4 درصد شوت هایش از ناحیه 3 امتیازی بوده ، باز شود. او عملکرد خوبی در کارهای دفاعی داشته و در پست وینگ هم نمایش های درخشانی داشته است. ولی رساندن کالدول پاپ به ترکیب اصلی تیم یعنی پر کردن بخشی از وظایفی که قرار بود الکس کاروسو با حضورش در زمین انجام دهد و هر چه که او برای هواداران محبوب است، به نظر تاثیری در تصمیم گیری مربی نخواهد داشت.
روی کاغذ، دیون ویترز، خرید این فصل لیکرز و جی آر اسمیث به عنوان بازیکنان با تجربه، می‌توانند کمک بسیاری در توپربایی ها و شوت‌های 3 امتیازی کنند و همچنین در تغذیه لبران و دفاع از کناره های زمین نقش موثری داشته باشند. اما در عمل، ویترز مدت زیادی مصدوم بوده و اسمیث تنها11 بازی در دو فصل اخیر انجام داده است و اگر بخواهیم صادقانه بررسی کنیم، شاید به اندازه کافی نقش مهمی در تیمش ایفا نکرده است.
در طول فصل، ووگل ترجیخ داده از بازیکنانی مثل مک گی یا هووارد در کنار دیویس و جیمز استفاده کند و خط دفاعی بسازد که بهترین آمار را در NBA در زمینه بلاک ها داشته باشند و همچنین در تاثیر دفاعی در رتبه سوم و در زمینه امتیازآوری مدافعان در رتبه ششم جدول باشند.
مقابل رقبای کنفرانس شرق، مطمئنا او باید از جیمز و دیویس به صورت همزمان استفاده کند و با توجه به حریف درباره 3 بازیکن دیگر تصمیم گیری کند. اخیرا ووگل، کالدول پاپ را ” یکی از بهترین مهره های فصل” خوانده و به نظر می‌رسد لیکرز یک ریسک دیگر پیش رو دارد. آیا اسمیث و ویترز می‌توانند خودی نشان دهند و سه امتیازی های خوبی به ثمر برسانند؟ آیا ویل کاروسو، یکی از موثرترین مدافعان نیمکت نشین لیگ، می‌تواند وقتی لازم شد اعتماد مربی اش را جلب کند؟ آیا کایل کازوما و استعدادش در امتیازآوری می‌تواند در کارهای دفاعی نیز موثرتر واقع شود؟
لبران ماه گذشته برای همه تکلیف را روشن کرد، هر اتفاقی که بیفتد، لیکرز فصل را به پایان می‌رساند. البته می‌توان علتش را متوجه شد: پس از نتایج نا امید کننده فصل گذشته، او به همراه تیمی در حال جنگیدن است که می‌تواند یک قهرمانی دیگر برایش به ارمغان بیاورند. مطمئنا بازیکنی با انگیزه تر از لبران در اورلاندو حضور خواهد داشت و ستاره آمریکایی مطمئنا به دنبال ثابت کردن خود برای بار چند هزارم است.
تورنتو رپترز
زش کرام، ورزشی نویس مشهور درست می‌گفت که میلواکی باکس، محتمل ترین گزینه برای کسب قهرمانی در لیگ است. جیانیس آنتتوکونمپو بهترین بازیکن لیگ در هر دو طرف زمین، هم حمله و هم دفاع در این فصل بوده و در کنارش بازیکنان فوق العاده ای مثل میدلتون، اریک بلدسو و بروک لوپز حضور داشته اند و ترکیب های چرخشی مایک بودنهولزر، کمک بسیاری به نتایج خوب این تیم کرده است.
اگر باکس بتواند قهرمان کنفرانس غرب شود و به رقابت های حذفی صعود کند، از خدایان بسکتبال درخواست دارم تا مسیر آنها را با تورنتو رپترز یکی کند.
تماشای بازی تورنتو در این فصل بسیار لذت بخش بوده است. هر چند آنها آننها کووای لنارد، بهترین بازیکن فینال فصل گذشته را از دست دادند ولی واکنش بسیار خوبی به غیبت او در این مدت داشته اند. پاسکال سیاکم با نمایش درخشانش در فینال سال گذشته و حضور در دیدار آل استار، کایل لووری با نمایش های باثبات و تاثیرگذارش، فرد فن فلیت و او جی انونوبی که بازی های متفاوتی از خود در این فصل به نمایش گذاشتند و …. . 10 بازیکن رپترز در این فصل حداقل 10 بازی را از دست دادند که همگی هم به خاطر مصدومیت بود ولی آنها در 64 بازی که انجام شده، همچنان رکوردی مشابه فصل قبل که قهرمان شدند، دارند.
رپترز با آمادگی کامل وارد اورلاندو شده و بازیکنان به خوبی استراحت کردند که شاید قابل توجه ترین آنها، مارک گزول باشد. بازیکن اسپانیایی 28 بازی را به علت مصدومیت از ناحیه همسترینگ از دست داد و از ژانویه نتوانسته در میادین حضور داشته باشد. او پس از قهرمانی با رپترز در لیگ، راهی مسابقات ملی به همراه تیم ملی کشورش شد و دوباره برای رقابت های فصل 20-2019 به ترکیب رپترز اضافه شد بنابراین او در این مدت، استراحت قابل توجهی داشته است.
نرس اخیرا درباره او گفته:” شاید لاغر شدن مارک باعث شود روی ریباندها بهتر کار کند، در موقعیت های دفاعی بهتر و سریعتر ظاهر شود. البته این ها مشکلات گزول نبود ولی این کاهش وزن می‌تواند به او کمک کند در این موارد بهتر باشد. شاید بتواند سه امتیازی ها را بهتر و بیشتر بزند. نمی‌دانم، اگر لاغری قرار باشد به او کمک کند، پس تیمش یک پاداش بزرگ دریافت خواهد کرد” .
حال این پاداش بزرگ چیست؟ تورنتو می‌تواند از ترکیب مورد علاقه اش استفاده کند – لووری، فن فلیت، گزول، سیاکام و آنونوبی در این فصل تنها 280 دقیقه در 17 بازی کنار هم بازی کرده اند. در این 17 دیدار، رپترز به ازای هر 100 تصاحب توپ، 12.3 امتیاز بیش از رقبا کب کرد. توانایی گزول در پاس‌کاری‌های هنگام حمله، حضورش در دفاع، شوت‌های سه امتیازی و تجربه اش می‌تواند بهترین حالت رپترز را برای آنها به ارمغان بیاورد. بازیکنی تیمی و باهوش که می‌تواند در ترکیب های مختلف خود را جا دهد و به بهترین شکل از نقاط ضعف حریفان استفاده کند. شاید این برای تقابل با تیم‌های آماده ای مثل سلتیکس و باکس کافی نباشد. ولی موضوع این است که رپترز در دیزنی لند به راحتی جام قهرمانی را به تیم دیگری نخواهد داد.
دنور ناگتز
در دنور، همه چیز حول نیکولا یوکیچ می‌چرخد و این یعنی تمام شانس و رویاهای تیم به یوکیچ بستگی دارد که پس از پشت سر گذاشتن کرونا، چه عملکردی خواهد داشت. البته ترسی در مورد یوکیچ وجود نخواهد داشت.
تست‌های داخلی او مشکلی را نشان نداده و مایکل مالونه، سرمربی ناگتز اخیرا اعلام کرده که تا آنجا که می‌داند، حال یوکیچ عالی بوده است. در حقیقت تست آخر کرونا او منفی اعلام شده ولی او هنوز به جمع هم تیمی هایش در اورلاندو اضافه نشده است. در حالی که شائبه های بسیاری درمورد یوکیچ وجود دارد که او هم مثل گزول، وزن زیادی از دست داده باشد ولی این کاهش وزن می‌تواند به او کمک بسیاری کند. در حقیقت، این کاهش وزن با افزایش توان بازی کردن، افزایش انعاطف پذیری و کاهش ریسک مصدومیت همراه خواهد بود و بدین ترتیب هم تیمی‌هایش در هنگام حضور او در دیزنی لند با نسخه بهتری از او روبرو می‌شوند.
یوکیچ در زمان پلی آف 2019 در اوج بود. او تیمش را تا پیروزی در فینال کنفرانس غرب پیش برد. در حقیقت، تنها 25 بازیکن در تاریخ NBA که بیش از 7 بازی انجام داده اند توانسته اند آمار 13 ریباند و 8.4 اسیست در هر بازی را به نام خود بزنند. او بار هجومی تیمش را به دوش می‌کشد و در عین حال، 40 دقیقه تمام دفاع می‌کند. ادامه این عملکرد شاید درخواست بزرگی از او باشد ولی ناگتز برای کسب موفقیت به یوکیچ نیاز دارد، به یک یوکیچ آماده که شانس تیمش را مثل تابستان گذشته افزایش دهد. البته او به کمک هم نیز خواهد داشت و اینکه کمک از کدام سمت حاصل خواهد شد، در نوع خود بسیار جذاب است.
انتظار می‌رود بیش از هر بازیکنی، جمال مورای کمک یوکیچ باشد، ستاره ای که آمادگی اش تیمش را نسبت به حریف یک گام جلوتر قرار می‌دهد و تصمیم گیری های فوق العاده ای دارد. البته نکته مهم دیگر در درخشش ناگتز، آمادگی گری هریس خواهد بود. درست پیش از پایان لیگ، هریس در اوج بازی خود قرار داشت. 51.5 درصد شوت‌های 2 امتیازی او و 54.5 درصد شوت‌های 3 امتیازی او در 12 بازی آخر ناگتز به امتیاز تبدیل شد. او با قدی 6 فوت و 4 اینچی و 205 پوند وزن، یک مهره کلیدی در دفاع برای دنور به حساب می‌آید. او در رده سیزدهم گاردهای NBA در توپ ربایی قرار گرفته است و ناگتز در حضور او، به ازای هر 100 امتیاز 3 امتیاز کمتر به حریفن داده است. حال باید منتظر ماند و دید پس از 4 ماه استراحت و تعطیلی رقابت ها، آیا مالونه می‌تواند از توانایی های متفاوت هریس استفاده کند.
ناگتز مثل یک ضد قهرمان برای لیگ امسال است. می‌توان به آمار آنها نگاه کرد و پناتسیلشان را به خوبی متوجه شد: 14-8 مقابل 10 تیم برتر هجومی، 12-8 مقابل 10 تیم برتر دفاعی، 7-4 مقابل تیم‌های برتر هم در دفاع و هم در حمله و همچنین حضور یک گزینه اصلی MVP در ترکیب و یک نیمکت آماده که می‌تواند موفقیت های بسیاری کسب کند.
البته می‌توان به آنها نگاه کرد و موارد مشابه فصل گذشته را دید. ترکیبی خیلی خوب با حضور بازیکنان با استعداد و همچنین مدافعان قدرتمند که می‌توانند جلوی بازیکنانی مثل جیانیسس، لبران و کاهیس بایستند.
در هر صورت، ناگتز می‌تواند رقیبی سرسخت برای کاندیداهای اصلی قهرمانی این فصل باشد و در عین حال می‌تواند از شانس های اصلی پیش روی در دور حذفی. باید منتظر ماند و دید شرایط یوکیچ، مالونه و دیگران چگونه خواهد بود. حال وقت آن رسیده که از ناگتز که به دنبال بهبود روند فصل گذشته است، عبور کرده و سراغ تیمی برویم که فصل قبل آنها را متوقف کرد.
پورتلند تریل بلیزرز
اگر نتز را که جمال کرافورد و مایکل بیزلی را به علت مصدومیت و بیماری مدتی در اختیار نداشت و حالا هر دوی آنها را در اوج آمادگی در اختیار دارد فاکتور بگیریم، پورتلند می‌تواند شگفتی ساز اورلاندو باشد. هر چند برنامه بازی های آنها یکی از سخترین برنامه ها در شروع مجدد رقابت هاست ولی به گفته بسیاری از کارشناسان، آنها می‌توانند شانس خوبی برای کسب موفقیت در رقابت ها داشته باشند.
خبر خوب برای آنها: پس از اینکه در تمام طول فصل آنها به دنبال راه حلی در خط حمله بودند، حضور دوباره نورکیچ و زک کالینز می‌تواند اوضاع را به کلی برای آنها تغییر دهد. نورکیچ به خاطر مصدومیت شدیدی که پیدا کرده بود، 15 ماه است که نتوانسته شرایط خوبی برای بازی کردن پیدا کند. همچنین جراحی که کالینز پشت سر گذاشت، او را نیز 8 ماه از میادین به دور نگه داشت. اینکه آنها در بازگشت مجددشان چقدر می‌توانند برای تیم موثر واقع شوند نامشخص است ولی اگر هر دو آماده باشند، بلیزر می‌تواند با تکیه بر آنها، شروع خوبی در اورلاندو داشته باشد.
نورکیچ در شوت زنی، ریباند و اسیست عملکرد بسیار خوبی داشته و آمار 55.2 درصد امتیاز از شوت هایش را به ثبت رسانده است. در آن سو کالینز 22 ساله نیز 3 امتیازی های فوق العاده ای می‌زند و در دفاع یز فضاها را به خوبی پر می‌کند و مانع امتیاز گرفتن حریفان می‌شود. او فصل گذشته جزء 11 بازیکنی بود که بیش از 100 امتیاز از طریق شوت های 3 امتیازی کسب کردند که حداقل یک سوم شوت‌هایشان به امتیاز تبدیل شد و همچنین 3 درصد شوت های حریفانش را بلاک کرده بود. آنها می‌توانند آمار تیمشان را هم در حمله و هم در دفاع به طرز قابل توجهی بهبود ببخشند. بلیزرز در حال حاضر از لحاظ امتیاز بر مالکیت توپ در رده بیست و ششم و از لحاظ ریباند در رده بیست و هفتم قرار دارد.
تغییر در ترکیب تیم برای تری استاتز، مربی بلیزرز کار آسانی نخواهد بود. حسن وایتساید از لحاظ آماری نسبت به آنچه به نظر می‌آید عملکرد بسیار بهتری داشته است. بازیکن سابق میامی هیتس، به صورت میانگین در هر بازی 16.3 امتیاز کسب کرده و 61.8 درصد شوت‌هایش به امتیاز تبدیل شده که بهترین آمار دوران بازیگری او به حساب می‌آید. این در حالیست که بلیزرز در تغذیه او دچار مشکل بوده است و بازیکنان نتوانسته اند آنطور که باید به او توپرسانی کنند. وایتساید در بین بازیکنان لیگ، در رده چهاردهم تاثیرگذاری در بازی هاست. حتی اگر نورکیچ و کالینز هم آماده فیکس شدن باشند، استاتز نمی‌تواند به راحتی قید وایتساید را بزند. این بدین معناست که بلیزرز در ادامه فصل از ترکیب های ویژه و خاصی استفاده خواهد کرد تا از تمام توانایی ستاره هایش بهره مند شود.
شاید ترور آریزا بازیکنی نباشد که تیم‌های برای رسیدن به دور حذفی نیازمند حضور او باشند ولی تصمیم او برای عدم حضور در ادامه لیگ می‌تواند تیمش را دچار مشکل ککند به خصوص اینکه آمینو، هارکلس و لیمن همگی در پایان فصل گذشته به عنوان بازیکن آزاد از تیم جدا شدند و رادنی هود در ماه دسامبر از ناحیه تاندون آشیل دچار مصدومیت شد. آریزا از ژانویه، 21 بازی برای بلیزرز انجام داد و به صورت میانگین، 11 امتیاز ، 4.8 ریبانت و 2 اسیست در این دیدارها برای تیمش به ثبت رساند. بدون حضور او، گزینه های استاتز به کلی تغییر می‌کند و برای مثال، کارلمو آنتونی، ماریو هزونجا و نصیر لیتل همگی باید در پست های غیرتخصصی به میدان برود.
همه منتظر بازگشت نورکیچ و کالینز به زمین بازی هستند و کارشناسان بر این باورند که دیمین لیلارد و سی جی مک کالم، به بلیزرز این امکان را می‌دهند که در دیدار مقابل پلیکانز، کینگز، اسپرز و سانز مقاومت کنند و نتایج شگفت آوری کسب کنند. حال تنها مساله ای که باقی مانده این است که استاتز چه تصمیمی برای ترکیب تیمش خواهد گرفت که با کمی صبر می‌توان متوجه آن شد.
فیادلفیا
مشخص نیست که با یکی از آماده ترین تیم‌های لیگ روبرو خواهیم شد یا نه ولی جوئل امبید، ستاره این تیم اخیرا صحبت های جنجالی مطرح کرده است. امبید از جمله بازیکنانی است که درباره امنیت و بهداشت کمپ NBA برای برگزاری بازی ها ابراز نگرانی کرده است. با این حال او در ادامه رقابت ها حضور خواهد داشت زیرا 6 تابستان پس از اینکه فیلادلفیا او را به خدمت گرفت، پس از مصدومیت‌های پیاپی و حواشی بسیاری که به همراه داشت، حالا او و تیمش ح می‌کنند که وقتش رسیده که کار را به نقطه مشخصی برسانند.
امبید گفت:” من می‌خواهم نماینده شهرم باشم. مدت‌هاست که اینجا هستم و این فرصتی بزرگ برای من است. به نظرم شانس خوبی دارم. فکر می‌کنم شانس خوبی برای کسب قهرمانی در لیگ داریم.
شانس فیلادلفیا مطمئنا نسبت به چند ماه پیش بهتر شده است. آنها که احتمالا راحت ترین کار را برای حضور در رقابت های حذفی پیش رو دارند، دومین برنامه آسان را نیز بین تیم‌ها دارند که همین برنامه به آنها کمک خواهد کرد که در شرایط بهتری قرار بگیرند. البته بازی های بدون تماشاگر در دیزنی لند به این معناست که آنها در خانه نخواهند بود، جایی که فیلادلفیا نتایج بسیار خوبی کب کرده ولی همچنین بازی ها خارج از خانه نیز نخواهند بود، جایی که فیلادلفیا نتایج چندان خوبی کسب نکرده است.
فراتر از این موضوع، بن سیمون شرایط بازی کردن پیدا کرده است، او و فیزیک استثنایی اش بلاخره آماده حضور در میادین هستند. شانه چپ او مشکلی ندارد و کاملا آماده است و برت براون درباره اهمیت آمادگی و تمرکزش صحبت کرد. او گفت:” هیچکس در تیم ما نیست که بیش از جوئل امبید به زمان نیاز داشته باشد. ” در نهایت فیلادلفیا به موقعیتی می‌رسد که دو بازیکن آل استار در ترکیبش خواهد داشت. حضور این دو در کارهای دفاعی فوق العاده برای تیمشان مهم است و همچنین انتقال توپ ها به حمله نیز توسط این دو صورت می‌گیرد و آمادگی آنها شروع خوبی برای فیلادلفیا در شروع فصل رقم خواهد زد.
اما اینکه چطور این تکه های پازل کنار هم قرار می‌گیرند، سوالی است که پاسخ به آن دشوار است. سوالی که ممکن است آینده براون روی نیمکت فیلادلفیا را تحت تاثیر قرار دهد. ادامه زوج امبید – سیمونز می‌تواند شرایط را برای فیلادلفیا عوض کند. اما موضوع مجول در این میان، هارفورد است که در کنار امبید و سیمونز، در خط حمله نتوانسته آنطور که باید بدرخشد.
زوج امبید –سیموز در خط دفاع عالی کار کرده اند و با بدن قدرتمند و دستان بلند، مانع امتیاز گرفتن حریفان می‌شوند. هارفورد اخیرا درباره شرایط بدنش پس از تعطیلی لیگ گفت:” البته که در وضعیتی که می‌خواستم نبودم. به دنبال بهانه نیستم ولی در حال حاضر، در شرایط خیلی بهتری هستم. این دوره استراحت خیلی به من کمک کرد.”
اگر این 4 ماه استراحت به این بازیکن 34 ساله اجازه دهد که با آمادگی وارد میادین شود و بتواند پرش های فوق العاده و دریبل های عالی اش را ادامه دهد، ما یک چهره واقعی از فیلادلفیا خواهیم دید. تیمی قدرتمند و خطرناک در رقابت های حذفی.
البته سوالات بیشتری هست که باید پاسخ داده شوند. با توجه به اینکه همه باید سلامت باشند، آیا براون می‌تواند هارفورد را نیمکت نشین کند، همانطور که قبلا این کار را کرده بود. آیا توبیاس هریس و جاش ریچاردسن می‌توانند ثباتی که پیشتر داشته اند را ادامه دهند؟ آیا شیک میلتون می‌تواند به این شوت‌ها و اسیست‌های عالی اش ادامه دهد؟
آیا در چهار ماه اخیر، فیلادلفیا توانسته سبک پروازی خود را تقویت کند و با استفاده از فورکان کورکماز و متیس تایبول به روند عالی اش ادامه دهد؟ وقتی بازی ها شروع شود، ترکیب اصلی فیلادلفیا به چه شکلی خواهد بود و چه کسی توپ را در دست خواهد داشت؟
ماه آینده روی تمام نکاتی که در بالا مطرح خواهیم کرد، نور خواهد انداخت و آنها را روشن می‌کند. اما در مورد گزینه آخر، تایوک، خبرنگار بسکتبال مدعی شد که ایده هایی برای خودش دارد. بازیکنان کمی هستند که می‌توانند سرنوشت یک تیم را در دست گرفته و نتایج خوب کسب کنند، درست مثل ایبی. اگر او بتواند واقعا خوش بدرخشد، تیمش در این رقابت ها شگفتی ساز خواهد شد.
