از لحظه ای که تیم ملی بسکتبال آمریکا در مقابل فرانسه در نیمه نهایی جام جهانی پکن شکست خورد، بسکتبال ایالات متحده در حال آماده سازی خود برای ده ماه آینده است، که باید وارد مسابقات المپیک توکیو در سال ۲۰۲۰ شود.
تیم ملی بسکتبال آمریکا و فرم ایده آل
منصفانه یا غیر منصفانه، تیم حال حاضر آمریکا نیاز به تغییرات و تجدید نظر های گسترده ای دارد، به این دلیل که این تیم با تیم های قهرمان که در سال های قبل وارد مسابقات شدند، تفاوت فاحشی دارد.
دوران جدیدی در بسکتبال جهان بعد از المپیک بارسلونا در سال ۱۹۹۲ ظهور کرد و در المیپک های بعد از آن، آمریکا همیشه تیم هایی پر از ستارگان به این تورنومنت می فرستاد که این بازیکنان با جان و دل برای زادگاه بسکتبال جهان می جنگیدند و حتی زمانی که شکست می خورند هیچوقت به دلیل سطح و استعداد بازیکنان نبوده است.
اما حالا استراتیژی بازیکنان و آمریکا کمی متفاوت تر شده است؛ بازیکنان سعی می کنند از فرصت تابستانی برای استراحت و ریکاوری استفاده کنند تا بتوانند همچنان به سطح خود در NBA ادامه دهند و اینکه دو تابستان پیاپی تورنومنت های بین المللی برای بسکتبال برگزار می شود ( جام جهانی و بعد از آن المپیک )، استرس بیشتری به بازیکنان تیم ملی بسکتبال آمریکا وارد کرده است.
فرضی هست که این تیم می توانند در جولای سال آینده از این کابوس رعب آوری که الان در آن غلت میزند، خارج شود و به فرم قدرتمند خود بازگردد. تیم ملی بسکتبال آمریکا در جام جهانی پکن، به طرز وحشتناکی ضعیف نشان داد و فقط توانست جایگاه هفتم را نصیب خود کند بعد از برد مقابل لهستان کسب کند،این بدترین نتیجه ی تاریخ تیم ملی آمریکا چه در المیپک و چه در جام جهانی است. آن ها امیدوارند که خاطره ی تلخ این جام جهانی را در المپیک ژاپن فراموش کنند و بتوانند عملکردی بسیار بهتر به همراه سوپر ستاره هایی همچون جیمز هاردن، آنتونی دیوس، دیمین لیلارد و امثال آن ها به نمایش بگذارند.
به حقیقت رسیدن این فرض در هاله ای از ابهام قرار دارد، هرچند اگر تیم ملی آمریکا به همین حالت پیش برود، قطعا نتیجه ی بهتری از این تابستان نخواهد گرفت.
در حالی که تیم ملی آمریکا همچنان در چین حضور دارد، فدراسیون بسکتبال ایالات متحده در حال تشکیل اتاق فکرهایی برای حل مشکل تیم ملی خود است، آن ها به دنبال قطعه های گمشده پازل موفقیت ایالات متحده در تورنومنت های بین المللی هستند، تا بتوانند سریعا راه حل پیدا کنند.
گرگ پاپویچ مربی پر آوازه ی آمریکایی در مورد عملکرد تیم ملی خود گفت :
” آمریکا چه کار باید کند؟ باید ادامه بدهد و بیشتر تلاش کند. ما مربیگری می کنیم و آن ها هستند که بازی می کنند، ما نیز باید بتوانیم بهترین خودمان را نشان دهیم. “
او همچنین در مورد آینده ی تیم گفت :
” واقعا کار خاضی نمی توان انجام داد، مثلا مهره ی الف را خارج و مهره ی ب را وارد تیم کنیم،قطعا که نباید چیزی تغییر کرد، باید خردمندانه تر عمل کرد. تو به عنوان مربی با تمام امکاناتی که در اختیار داری باید بهترین عملکرد را از بازیکنان خود بخواهی، تمام کشور های دیگر نیز افرادی داشته اند که وارد تورنومنت نشدند. “
رئیس تیم ملی آمریکا، جری کولنجلو مقداری ناراحت بود، او در مورد اضافه کرد :
” واقعیت این است که کار خاضی نمی توان انجام داد، تنها میتوان تذکر داد و سعی کرد که انتظارات خود را تغییر داد و کسی را دست کم نگرفت. “
البته آن ها باید تغییر کنند؛ آن ها در زمینه ی پرتاب سه امتیازی بین تیم های حاضر در تورنومنت رتبه ۱۳ام را به دست آوردند و همچنین به صورت کلی در زمینه جمع آوری امتیاز رتبه ی هشتم را به خود اختصاص دادند. آن ها برای جمع آوری امتیاز تقلا می کردند، و این تلاش قابل تحسین است اما نقطه ضعف ها باید بر طرف شوند. انتظار می رود که در تابستان بعدی آن ها بتوانند تصمیمات بهتری اتخاذ کنند تا به نتایج مهم تری برسند، قطعا دست و پا زدن آن ها در این تورنومنت تلنگری برای تلاش و اصلاح آن ها ست.
هرچند آن ها به این انقلاب و تغییر رویه نیاز دارند. کولنجلو از دفعاتی که تیم ملی از تورنومنت های خارج می شود، شوک زده شده و اعتقاد دارد زمان و سطحی که تیم به آن می رسد بسیار نا خوشایند است. هرچند شاید همه چیز اتفاقی بوده و هیچ کاری نمی توان برای تیم انجام داد.
