با یکی دیگر از مقالههای تخصصی در سایت خبری بسکتبال بسکتفا در خدمت شما هستیم. در این مقاله به انتخاب و بررسی ۱۰ پوینت گارد برتر تاریخ بسکتبال NBA پرداختهایم. تا انتها با بسکتفا همراه باشید.
یک پوینت گارد، بهترین خاطرات و تصویرها را برای بسکتبالیها میسازد. آنها در تمامِ ابعادِ قدی و وزنی هستند. از تایرن بوگس و خالد ال امینِ ۵.۳ فوتی تا مجیک جانسون ۶.۹ فوتی! همهی آنها پست ۱ هستند. یک پوینت گاردِ نابغه میتواند یک مسابقهی بسکتبال را بدون کسب هیچ امتیازی به پایان برساند.
بهترین پستِ یکها اساساً کسانی هستند که پاس دادن و وارد کردن سایر بازیکنان در جریان بازی، اولین تفکر آنها است. آنها میتوانند با تفکراتِ خود حریف و بسکتبالِ آنها را به زانو در بیاورند. به همین علت پاس منجر به گل یا اسیست مهمترین مشخصه در تشخیص عملکرد یک بازیکنِ پست پوینت گارد است. با این دید به سراغ معرفی ۱۰ پوینت گارد برتر تاریخِ بسکتبال NBA میرویم.
پی نوشت: استیو نش: با افتخار باید بگوییم که استیو نش یکی از بهترین پوینت گاردهای تاریخِ بسکتبال در فازِ تهاجمی است. نش به بسکتبالش در لس آنجلس لیکرز به علت مصدومیتِ شدید پایان داد اما بازیهای فوقالعادهی او در فینیکس سانز از خاطر ما نخواهد رفت. به یاد داریم که او مخترع سبک پیک اند رول بود. (نوشتهای به دلیل نبود نش در لیست ۱۰ نفره)
شماره ۱۰: کوین جانسون
مسلح به گام اول از بالا و ضرباتِ مهلک ازدور. حرکت معروفِ کراس اورِ کوین جانسون امضای او بود! حرکت کلاسیک کی جِی را همه میشناسند. جایی که او در تردید بود، به چپ تکیه میداد دقیقاً همان زمانی که میخواست به راست حرکت کند. سپس تمام! حرکت به سمت کسب امتیاز.
به عنوان یک تمامکنندهی ۶.۱ فوتی، کوین امیدوار بود تا با فریب حریف اسلم دانکهای مشهورش را بزند، درست مثل حکیم اولاژوان! شمارهِ ۷ فینیکس توانایی زدن دانک روی هر کسی را داشت. روی هر کسی در آن منطقه. در حضور ۱۳ سالهی او در بسکتبال NBA، کوین جانسون توانست ۶۷۱۱ اسیست بدهد، ۳ بار به آل استار دعوت شود و یک بار تیمش را به فینال برساند. او یکی از بهترین پوینت گاردهای تاریخِ لیگ است.
جانسون با عملکردِ خوبش در یک شب رویایی به لیست بازیکنانی چون مجیک جانسون، آیزیا تاماس و اسکار رابرتسون اضافه شد. در سال ۱۹۹۱، او برابر ساکرامنتو کینگز ۲۰ امتیاز، ۱۰ اسیست و ۴ ریباند را به ثبت رساند. (آماری فوقالعاده برای یک پوینت گارد در آن سالها)
شماره ۹: کریس پال
در ۳۳ سالگی، کریس پال نامِ خود را در میان بهترین پوینت گاردهای تاریخ لیگ NBA قرار داده است. او مهارتهایش را در کالج ویک فارست آموخت، کریس سبک خاصی از پوینت گارد است که پاس دادن اولین تفکر او است. پال بازیکنی بسیار باهوش است. حرکت پیک اند رول او در نوع خود بینظیر است. نمایشهای او در لس آنجلس کلیپرز و هماهنگیِ او با دی آندره جردن و بلیک گریفین فراموش نشدنی است. اکنون او در هیوستون راکتس به دنبال گرفتن رینگ قهرمانی است.
با قدِ ۶ فوتی و وزن ۱۷۵ پوندی او گاردی بسیار سریع است. در بازیِ او در فضای پشت خط پرتاب سه امتیازی، او کارهای غیرممکنی را انجام میدهد. در زمان درست او سنتر را پیدا میکند، به موقع توپ را به شوتزنها میسپارد و در زمانی درست، خودش به سمت سبد حمله ور میشود یا شوت میزند.
او در هر کاری در حمله برای شوتزدن موفق است. سه امتیازی زدن، استپ بک و ۳ امتیازی، شوت منطقهای به همراه فید در حالی که پیک خوبی گرفته است. حرکت به سمت سبد و لی آپِ زیبا. کریس پال در کل دوران ورزشیِ خود میانگین آماری ۱۹ امتیاز، ۱۰ اسیست و ۲.۳ توپ ربایی در هر بازی را به ثبت رسانده است.
شماره ۸: جیسون کید
مثلِ مجیک جانسون، جیسون کید هم نیازی به کسب امتیاز برای مسلط شدن روی بازی نداشت! یکی از نامهای مستعار او Ason بود. حرف J از نام او برداشته شده بود به خاطر کلمهی جامپ شات که نقطه قوت او بود. همواره به این لقبِ او کم توجهی شده است.
در مجموع ۱۹ سال دورانِ ورزشی، کید یک قهرمانی NBA، ۲ مدال طلای المپیک، ۱۰ بازی آل استار، ۱۹۸۸ پرتاب سه امتیازی موفق، ۱۲۰۹۱ اسیست (دومین پاسور برتر تاریخ لیگ) و ۲۶۸۴ توپربایی را به ثبت رسانده است. به عنوانِ یک ماشین ثبت تریپل دبل، او در تمام آمار و شاخصها در میان پوینت گاردهای تاریخِ لیگ رکورددار است.
کید بازیکن به شدت سریعی بود. مثل جت سریع و توپخانهای پر قدرت در پشت دستان! جیسون کید یکی از بهترین بازیکنان تاریخ دالاس موریکس است و قهرمانیِ او نیز با این تیم به دست آمده است.
شماره ۷: والت «کلاید» فریزر
والت کلاید فریزر در مدرسه انسان خونسردی بود. به عنوان یک هوادار نیکس، فریزر در دههی ۷۰ میلادی نیویورک را تحت تأثیر قرار دارد. کت و شلوارهای عجیب و غریب، طرحهای گوسفندی! ماشین رولز رویس و دو قهرمانی، زندگیِ فریزر است! والت فریزر رهبر کاریزماتیک تیمِ رویایی نیکس بود. تیمی که در آن سالها دیو دوبشر، جری لوکاس، ویلی رید، ارل مونرو و فیل جکسون را داشت.
به عنوان یک گاردِ رهبر، او آرامش بسیاری داشت، خونسرد بود و این عوامل باعث میشد تا شخصیت او برای سایرین بسیار بالا و بزرگ به حساب آید. این همان کاریزمای او بود. فریزر در بازی هفتمِ فینال سال ۱۹۷۰ برابر لس آنجلس لیکرز نمایش درخشانی داشت. او در مسابقهای که با قهرمانی آنها همراه شد، در مدیسون اسکور گاردن برای تیمش ۳۶ امتیاز آورد و ۱۹ پاس گل داد.
شماره ۶: گری پیتون
گری پیتون بهترین پوینت گاردِ دفاعی تاریخ لیگ است. لقبِ او دستکش بود. پیتون به خاطر عملکردِ دفاعی خوب خود برابر کوین جانسون و جان استاکتون شهرت یافت. با قدرت و نفس بالای خود، فیزیکی بینظیر و مغزی که در بخش اول آن، جنگ روانی وجود داشت خود را رشد داد. درگیری او با مایکل جردن را همه به خاطر دارند.
در فینال سال ۱۹۶۶، با عملکرد فوقالعادهی خود مایکل جردن را اذیت کرد. در ۳ مسابقهی فینال، پیتون جردن را مهار کرد. در آن سه دیدار، مایکل فقط ۲۳، ۲۶ و ۲۲ امتیاز کسب کرد. در سیاتل سوپر سونیکس زوج او با شان کمپ خاطرات زیادی را ساخت. الی آپها و پاسهای درخشانِ او به کمپ هیچوقت از خاطر نمیرود. همچنین او در امتیاز آوردن و نفوذ به سمت سبد بازیکن خوبی بود. ضمن اینکه شوتهای منقطهایِ خوبی میزد.
در طول فصل ۱۹۹۹-۲۰۰۰، گری پیتون در فصل به صورت میانگین در هر بازی ۲۴ امتیاز، ۹ اسیست و ۷ ریباند را ثبت کرد. این یکی از بهترین آمارهای به ثبت رسیده توسط یک پوینت گارد در تاریخ لیگ است. البته که بزرگترین افتخار او، رسیدن به عنوان قهرمانی با تیم میامی هیت در سال ۲۰۰۶ بود.
شماره ۵: جان استاکتون
در سبک و روش بازی، جان استاکتون سبک آنتی کلاید فریزر را داشت! روشِ بازیای که برای بازیکنی مثل فریزر به شدت ناراحت کننده بود. با اینکه پسر خوب و آرامی به نظر میرسید در حالی که موهایش را با شانه کنار زده بود، بسیار فردی پر در آمد بود که لباسهای جالبی بر تن میکرد. استاکتون در بُعد اقتصادی، مالی و اسپانسرینگ بازیکن بسیار مهم و فعالی بود.
در حالی که او بهترین پاسور تمام ادوار لیگ با ۱۵۸۰۶ اسیست است اما در تمام ابعاد بازی، فوقالعاده بود. هرگز کار اضافه نمیکرد و به صورت غریزی، چیزی در او وجود داشت که میگفت در زمان مناسب، تصمیم درست را اتخاذ کن. با کم کردن تعداد دریبل و وجود تفکر بالا در بازیاش مدافعان را منحرف میکرد، در بهترین زمان پاس میداد یا به سمت سبد حملهور میشد. شماره ۱۲ یوتا جاز هیچوقت از خاطرات نخواهد رفت.
او یکی از بهترین گاردهای تاریخ لیگ است. ۱۰ مرتبه حضور در آل استار و یک بار با ارزشترین بازیکن آل استار بسکتبال NBA دیگر افتخارات او در کارنامهی درخشانش است. زوج او با کارل ملون یکی از بهترینها در تاریخ بسکتبال NBA بود.
شماره ۴: باب کوزی
در ابتدا هیچکس باب کوزی را نمیخواست. به عنوان یک بازیکن جوان به تیم ترای سیتیز بلک هاوکس درفت شد و سپس از حضور در این تیم سر باز زد و به بوستون سلتیکس ملحق شد. پس از عدم توافق با تیم شیکاگو، باب کوزی با توافقی ۹۰۰۰ دلاری در سال ۱۹۵۰ به بوستون رفت. در آن زمان رد اورباک و والتر براون در گرفتن کوزی شک داشتند اما سرانجام توافقات انجام شد و کوزی یکی از بهترینهای تاریخ بوستون شد.
کوزی نیز مرکز اصلیِ تیمش بود. در فصل دوم بازیاش نام مستعارِ Houdini of the Hardwood را به خاطر بال هندلینگ، پاسهای مشهور به نو لوک به دست آورد. همچنین در همان فصل به صورت میانگین در هر بازی ۲۰ امتیاز آورد. سپس لقب کوز به او داده شد، در فصل ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۰ بهترین پاسور لیگ شد و در مجموع، هشتمین پاسور برتر تاریخ بسکتبال NBA است.
باب کوزی ۶ بار قهرمان NBA در آن بوستون تاریخی شد.
شماره ۳: آیزیا تاماس
بر خلاف اینکه آیزیا تاماس بیبی فیس بود و اکثراً لبخند بر لب داشت، اما یکی از بد خلقترین بازیکنان تاریخ لیگ بود. در دیترویت پیستونز او سردسته و رهبر یک سری از بازیکنانِ خشن و خطرناکِ لیگ بود. بسیاری از بسکتبال نویسان بر این باورند که آن تیمِ بینظیرِ دیترویت حاصلِ تفکر و کارهای آیزیا تاماس بود. در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰، دیترویت از میان تیمهای بوستون سلتیکس، لس آنجلس لیکرز و شیکاگو بولز قهرمان NBA شد.
تاماس در آن سالها درکنار خود بازیکنانی مثل جو دمرز، بیل لایمبیر و مارک آگویره را داشت و با پاسهای بینظیر خود بارها برای این بازیکنان فرصت گلزنی ایجاد میکرد. تاماس در ۱۳ سال دوران حرفهای خود میانیگن آماری ۹.۳ اسیست را به ثبت رساند.
در سال ۱۹۸۵ او در پاس منجر به گل از همه جلو افتاد. ۱۱۲۳ اسیست! در بخش امتیازآوری، او زمانی که تیمش نیاز داشت اقدام به بازی فردی میزد. در کوارتر چهارمِ مسابقات، او از طریق جامپ شاتهای خاص خود، دریبل و سپس هوکِ کوتاه اقدام به امتیازآوری میکرد. در پلیآف سال ۱۹۸۵ او به عنوان یک بازیکن جوان برابر لری برد و بوستون سلتیکس ۲۶ امتیاز آورد و باعث پیروزی تیمش شد. در همان سری از بازیها او یک توپ از لری برد دزدید و با پاس سریع خود به دنیس جانسون، فضای حمله به سبد خوبی برای همتیمیاش به وجود آورد.
۳ فصل بعد، او در یک کوارتر برابر لس آنجلس لیکرز و مجیک جانسون ۲۵ امتیاز آورد. او دوران ورزشی خود ۲ قهرمانی NBA به دست آورد و یک بار MVP فینال شد.
شماره ۲: اسکار رابرتسون
اسکار رابرتسون یک نیروی عجیب و غریب داشت. در طی ۱۴ فصل حضورش در بسکتبال NBA و تیمهای سینسیناتی رویالز و میلواکی باکس، آمار و ارقام عجیب و غریبی را در تاریخ لیگ به ثبت رساند. در زمانی اویِ بزرگ در یک فصل بهترین امتیاز آور، اسیست دهنده، پرتاب پنالتیزن و میزان دقایق بازی در کل لیگ شد!
او رکورد ۱۸۱ تریپل دبل را دارد. در تیم سینسیناتی رویالز او به مدت ۵ فصل به عنوان یک ستارهی بسیار جوان، به صورت میانگین حداقل ۳۰ امتیاز، ۱۰ ریباند و ۱۱ اسیست را کسب کرد. او بهترین بازیکن تاریخ این باشگاه است.
بعد از ترید به میلواکی باکس در سال ۱۹۷۰، او سرانجام توانایی بالایش را نشان داد و پیروزیها از آنجا آغاز شد. در فصل ۷۱-۱۹۷۰، با درخشش اسکار رابرتسون و آمار و ارقامِ عجیب و غریبش، میلواکی موفق شد با نتیجهی ۴-۰ بالتیمور بالتس را شکست دهد و قهرمان NBA شود.
شماره ۱: مجیک جانسون
با قدی ۶.۹ فوتی، تنها بازیکن تاریخ NBA است که توانایی بازی در ۵ پست مختلفِ بسکتبال را دارد. به عنوان بازیکنِ روکی و سال اولی در بازی ششم فینال سال ۱۹۸۰، مجیک جانسون به جای کریم عبدالجبار مصدوم وارد بازی شد و رکورد ۴۲ امتیاز، ۱۵ ریباند و ۷ پاس منجر به گل را به ثبت رساند. عملکرد مجیک برابر ژولیوس اورینگ از فیلادلفیا سونی سیسکرز در سال اولیهی حضور او در NBA و بازی فینال فوقالعاده بود و باعث شد تا یکی از ۵ قهرمانیاش با لس آنجلس لیکرز در همان سال به دست آید.
در پی آن، پت رایلی به سمت سرمربیِ اصلی لیکرز رسید و زمان درخشش او با مجیک فرا رسید. مجیک در ریباند توپ و فرار سریع و زدن ضد حمله یکی از بهترینهای تاریخ لیگ است. او با ریباند توپ و فرارش بازیکنانی مثل بایرن اسکات، جیمز ورثی، ای سی گرین و مایکل کوپر را با پاسهای بینظیرش صاحب توپ میکرد. جدالهای مجیک با لری برد و بوستون سلتیکس از بهترین رویدادهای تاریخ بسکتبال NBA است. در سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷، مجیک با لیکرز ۲ عنوان قهرمانی در رقابت با بوستون در فینال به دست آورد.
مجیک جانسون ۵ عنوان قهرمانی NBA دارد، ۳ بار با ارزشترین بازیکن فینال و ۳ بار با ارزشترین بازیکن فصل عادی لیگ شده است. اینها تنها گوشهای از افتخارات مجیک جانسون، بهترین پوینت گاردِ تاریخ بسکتبال NBA از نظر ما است.
بسکتبال NBA در بسکتفا
با یکی دیگر از مقالههای اختصاصی در وبسایت بسکتفا در خدمت شما بودیم. مقالهای که در مورد بهترین پوینت گاردهای تاریخ بسکتبال NBA بود. هر روز با ما همراه باشید.